EP 66
1132 คำ
“ผมมีงานด่วนต้องไปต่างจังหวัดหลายวัน แค่นี้ก่อนนะมิ้นท์ คุณพ่อตาเขียวรออยู่นานแล้ว”
พลาธิปไม่รู้หรอกว่า ใบหน้าของคนที่เขาปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใยนั้นเป็นยังไง เพราะไม่มีเวลาใส่ใจ นอกจากรีบจรดปลายปากกาลงในเอกสาร ที่เลขาส่งมาให้อย่างเร่งด่วน
หลังรู้ข่าวจากสุดาว่าเมียจะไปนอนอีกบ้าน โดยอ้างเหตุผลว่าผู้แม่ไม่สบาย และนั่นทำให้เขาเชื่อยากเต็มที เพราะเท่าที่เขารู้ ปานไม่เคยป่วยเป็นอะไรเลยสักนิด ตรงกันข้ามกับสุภาพแข็งแรงจะตายไป
หรือถ้าเป็นความจริงขึ้นมา เขาก็รู้ดีว่าสาเหตุน่าจะมาจากการปะฝีปากกับบ้านใหญ่ พอลูกสาวไปห้ามอีก ปานก็จะมานั่งเจ็บใจเสียใจแล้วร้องไห้ให้ลูกเห็นเหมือนครั้งก่อน
พลอยทำให้ร่างกายย่ำแย่ไม่มีเรี่ยวแรงเอาได้ง่ายๆ แต่นั่นก็ไม่น่าจะเห็นเหตุผลสำคัญมาก ถึงกับเมียเขาจะต้องไปนอนเฝ้าแม่อยู่ดี มีเพียงเรื่องเดียวที่เมียอยากจะหนี นั่นก็คือไม่อยากเห็นหน้าเขาเท่านั้น
เมื่อเป็นแบบนี้ เขาก็จะสนองความต้องการเมียให้หนักๆ ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยว่าจะหนีเขาได้สักกี่น้ำ ถ้าต้องไปอยู่บ้านที่ไม่มีกลอนล็อคจากด้านในเหมือนห้องเมียเขา
ส่วนเมียที่กำลังพาตัวออกห่างผัว เพราะไม่อยากเห็นนอนกกนอนกอดคู่ขาคาบ้านอยู่นั้น ก็เพิ่งจะก้าวลงจากรถที่มีไวทิน ดาริกาแวะมาส่งก่อนจะไปซื้อของที่อื่นต่อ
ปานออกมายืนรอลูกสาวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสดใส เพราะไม่เห็นหน้าลูกเป็นหลายวันแล้ว
“ว่าไงลูกสาวแม่ คิดยังไงถึงจะมานอนกับแม่ล่ะวันนี้”
ปานอ้าแขนรับลูกสาวก่อนหันไปบอกเพื่อนลูก
“รอก่อนนะสองหนุ่มสาว ป้ากอบกำลังนึ่งปูกับทำน้ำจิ้มอยู่ จะฝากไปให้คุณตาคุณยายหน่อย เราสองคนก็กินด้วยกันเลยนะ แล้วค่อยกลับบ้าน อยู่กันแค่สองตายายน้ากลัวจะเหงา หรือไม่ทินก็ไม่ชวนพ่อมากินเป็นเพื่อนกันเลย ดาด้วยชวนแม่มาจะได้ครบทีม เดี๋ยวน้าจะให้ป้ากอบใส่กล่องเผื่อไปด้วยเลย”
“งั้นหนึ่งไปช่วยป้ากอบนะคะคุณแม่”
ปราณปริยาวดียิ้มให้แม่ แต่กอบก็หอบกะละมังใบเบ่อเร่อ มีปูม้านึ่งเต็มออกมาหน้าบ้านพอดี
“ไม่ต้องช่วยค่ะ ยกมาให้ถึงที่แล้ว แค่เอายัดใส่กล่องกันเองก็พอ เดี๋ยวป้าเข้าไปตำน้ำพริกต่อก่อนค่ะ แล้วจะเอามาให้”
“โห!!! ลาภปากแท้ๆ เลย รู้งี้ยุให้หนึ่งมานอนบ้านน้าปานบ่อยๆ ก็ดีหรอก”
ดาริกาแทบจะกระโจนเข้าหาของในมือกอบเลยทีเดียว
“โธ่เอ้ยยัยดา แค่จะกินไม่ต้องรอให้ยัยหนึ่งมานอนบ้านน้าก็ได้ วันหลังโทรบอกเลย จะให้ป้ากอบทำรอแล้วก็ให้ทินขับรถมาเอา จะได้เอาไปให้พ่อครูแม่ครูแทนน้าด้วย”
ปากนั้นพูดกับลูกเพื่อน แต่สายตานั้นปานกลับมองไปหาลูก และส่งยิ้มให้อย่างคำถาม เพราะแปลกใจตั้งแต่ลูกโทรบอกว่าจะมานอนด้วยแล้ว ถ้าให้เดาก็คงจะงอนกับผัวเป็นแน่
ยังไม่ทันจะได้เอ่ยถามอะไร สปอร์ตหรูก็แล่นเข้ามาจอดหน้าประตูเรียบร้อยแล้ว
“อ้าว! นั่นรถพ่อหนึ่งนี่ ปราณปริยาวดีไปเอารีโมทมาเปิดประตูให้สิ”
ผู้แม่เอ่ยสั่งด้วยความอารมณ์ดี แถมเรียกชื่อเต็มยศของลูกด้วย บ่งบอกให้รู้ ว่าแม่ชอบใจในตัวลูกเขยอย่างที่สุด ทว่าลูกกลับนั่งเลือกกุ้งใส่กล่องนิ่งเฉย จนดาริกาต้องวิ่งไปเอามาให้แทน
และทันทีที่เจ้าของร่างสูงลงรถมาได้ ก็ให้ขัดเคืองที่สุด เมื่อเห็นเมียนั่งอี๋อ๋ออยู่กับไอ้มือระนาด อยากจะไปกระชากมันออกห่างๆ เมียเหลือกำลัง ติดตรงที่มีแม่ยายยืนอยู่ไม่ห่าง เขาจึงจำต้องยกมือไหว้
“ผมมารับหนึ่งกลับบ้านครับ คุณแม่”
คำท้ายๆ นี้เขาเอ่ยเบามาก จนคนฟังแทบไม่ได้ยิน
“ฉันจะนอนบ้านกับคุณแม่ค่ะ เพราะท่านไม่ค่อยสบาย เชิญคุณกลับไปเถอะเดี๋ยวคนอื่นจะรอ”
มีเพียงพลาธิปกับดาริกาเท่านั้นที่รู้ว่า ‘คนอื่น’ หมายถึงใคร ปานเองก็ไม่รู้ ไม่ระแคะระคาย ว่าชีวิตหลังการแต่งงานของลูกที่ตัวเองคิดว่าราบรื่นดีและมีความสุขแล้วนั้น กลับเต็มไปด้วยอุปสรรคปัญหา
“แม่ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกหนึ่ง ถ้าจะกลับไปนอนบ้านโน้นก็ไปได้ แม่จะให้ป้ากอบเอาปูใส่กล่องให้เอากลับไปกินด้วยเลย”
“อ้าว!!! คุณหนึ่งไม่นอนที่นี่แล้วเหรอคะ งั้นป้าเข้าไปแบ่งน้ำจิ้มแล้วจะเอาปูจากซึ้งข้างในใส่มาให้เลย รอหน่อยนะคะ”
กอบออกมาแล้วก็ต้องเข้าไปใหม่ ทว่าสองผัวเมียไม่ได้สนใจกับเรื่องปากท้องสักนิด เพราะต่างก็ส่งสีหน้าหมางเมินให้กันไม่ว่างเว้น
“หนึ่งอยากนอนกับคุณแม่ค่ะ เดือนที่แล้วก็ไม่ได้มาหาเลย วันก่อนโน้นว่าจะนอนด้วยก็ไม่ได้นอน”
“ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่อยากจะกลับ งั้นผมก็จะนอนที่นี่ด้วยก็ได้ เมียผมอยู่ที่ไหน ผมก็จะอยู่ที่นั่นเหมือนกัน”
ผัวสวนทันควัน ส่วนเมียก็ทำแบบเดียวกันกลับ
“บ้านไม่มีห้องว่างหรอกค่ะ”
แล้วก็ส่งยิ้มให้ไวทิน เมื่อได้ปูไปฝากตากับยายเต็มกล่องแล้ว และนั่นก็ทำให้อารมณ์โกรธของคนเป็นผัวพุ่งปรู๊ดขึ้นจนสุดเพดาน เลยตัดสินใจย่างสามขุมเข้าไปเอาไหล่กระแทกไวทิน จนเกือบพากล่องปูล้มหากเขาไม่ใช่คนแข็งแรง
ปราณปริยาวดีจ้องมองเขาด้วยความไม่ชอบใจอย่างที่สุด แต่ยังไม่ทันจะได้ว่าอะไรออกไป ตัวก็ถูกเขารวบตัวอุ้มขึ้นตรงไปหารถเรียบร้อยแล้ว
“นี่คุณหนึ่งปล่อยฉันลงนะ ปล่อยสิ บอกให้ปล่อยไง”
นั่นช่างเป็นภาพที่ปานชอบใจอย่างที่สุด เพราะมันแปลว่า ลูกเขยสุดหล่อกำลังหึงเมียจนเลือดขึ้นหน้า ปกติเวลาไวทินอยู่ใกล้ลูกสาว ปานมักจะไม่ค่อยชอบใจนัก แต่วันนี้กลับอยากจะขอบคุณไวทินด้วยซ้ำที่อยู่ด้วย
- ผู้เขียน
