EP 65
1145 คำ
“หนึ่งคะ หายไปไหนมา มิ้นท์ตามหาแทบแย่ค่ะ”
แต่ความสุขก็มักจะอยู่ด้วยไม่นาน เมื่อในเย็นวันถัดมา มีสาวมั่นตรงเข้ามากอดผู้เป็นสามี ที่เพิ่งกลับจากทำงาน กำลังจะเดินเข้าห้องอาหาร สายตาคมจ้องมองเมียที่ยกถาดอาหารเข้ามา
มือก็พยายามแกะอีกมือออกจากกาย
“ผมก็ไปทำงานตามปกติ แล้วมิ้นท์ล่ะมีอะไรหรือเปล่า บุกมาหาผมถึงนี่”
“มิ้นท์ไม่สบายค่ะ ไม่มีใครดูแลเลย ดูสิคะตัวร้อนจะแย่ หนึ่งช่วยพามิ้นท์ขึ้นไปนอนหน่อยสิคะ ยามิ้นท์ก็ยังไม่ได้กิน วันนี้กัดฟันทำงานแทบไม่รอดแน่ะค่ะ นะคะหนึ่ง พามิ้นท์ขึ้นไปนอนทีนะคะ”
“เอ่อ! มิ้นท์กินข้าวก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวผมจะหายาให้กิน”
คนบอกพยายามจะไปนั่งข้างๆ เมีย ทว่าถูกคู่ขารั้งให้นั่งข้างๆ แทนเอาไว้ก่อน
“แม่สุ! นั่งกินด้วยกันที่นี่ล่ะ”
พิไลพรรณสั่งแม่บ้านเสียงเข้ม เพราะไม่พอใจในการกระทำของคู่ขาลูกสักนิด ผิดกับคนเป็นเมีย ที่นิ่งสงบจนน่าใจหาย
“หนึ่งคะ มิ้นท์อยากได้ต้มจืดค่ะ จะได้คล่องๆ คอหน่อย”
แม้สามีจะตักอาหารสารพัด ที่แม่คู่ขาร้องขอสักแค่ไหน แต่คนเป็นเมียก็ยังนิ่งอยู่ได้นั่นเอง การกระทำนี้ก็ถูกใจแม่สามีไม่น้อย เพราะอาการนิ่งอย่างนี้ตัวเองเคยใช้มาก่อนแล้ว เป็นวิธีดีที่สุด ได้ผลที่สุด และสยบคู่ต่อสู้ได้อยู่หมัด
“หนึ่งๆๆ เปิดประตูให้ผมด้วยสิ หนึ่งๆๆ”
และวิธีนี้แม่สามีก็ถูกใจไม่น้อย แถมสมน้ำหน้าลูกชายตัวเองอีกต่างหาก ที่มากรักนัก แม้จะสงสาร เมื่อลูกเดินหงอยไปเข้าอีกห้อง มีคู่ขานอนรออยู่แล้วก็ตาม
แต่ยังไงก็เข้าใจสะใภ้มากกว่า และเข้าใจในทุกๆ ค่ำคืน ที่จะต้องล็อคห้องหนีสามี ที่มีคู่ขามาหาตลอดด้วยเช่นกัน
“อ้าว! หนูหนึ่งไม่กินข้าวก่อนเหรอ”
พาทิศเอ่ยทักสะใภ้ เมื่อกำลังจะเดินเข้ามาในห้องอาหารเห็นสะพายกระเป๋าเดินไปทางประตู้
“ไม่ค่ะคุณพ่อ พอดีว่าวันนี้มางานข้างนอกค่ะ หนึ่งต้องรีบไปช่วยคุณตาคุณยาย งั้นหนึ่งไปนะคะ”
สะใภ้ยกมือไหว้พ่อแม่สามีอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นอีกสองคนเดินลงบันไดมา ก่อนจะรีบก้าวฉับๆ ไปรอรถที่ไวทินขับมารับ แล้วจะเลยไปหน้างานเพื่อดูแลความเรียบร้อย
“ไอ้บ้านั่นมารับเมียผมไปไหนครับคุณพ่อคุณแม่”
พลาธิปสลัดแขนจากมือคู่นอนก้าวฉับๆ ไปหาประตู จนเห็นเมียยิ้มให้ไอ้มือระนาด ก่อนจะขึ้นรถไปด้วยอย่างยินดีปรีดา ก็อดฉุนขาดไม่ได้ จนต้องหันมาทำหน้าบึ้งใส่พ่อแม่อย่างไม่เคยมีมาก่อน
และแทนที่ทั้งสองจะโกรธกลับ ดันหันไปยิ้มให้กันอย่างชอบใจอีก โดยเฉพาะพาทิศ ที่ปรารถนาจะให้ลูกชายลงเอยกับเมียสักที
ผิดกับอีกสาวที่ตีหน้าเรียบเฉย แต่ในใจนั้นไม่ได้นิ่งเลยสักนิด เพราะนี่คือสัญญาณเตือน ว่ากำลังจะเสียคนรักไปให้แม่เมียแต่งในอีกไม่ช้า ด้วยตั้งแต่เขาแต่งเมียเข้าบ้านมา
ไม่เคยเห็นอาการหึงหวงจนออกนอกหน้าแบบนี้ของเขาเลย อดโกรธตัวเองไม่ได้จริงๆ ที่ดันวางหมากผิด
เพราะแทนที่เขาจะเกลียดเมียเต้นกินรำกิน จนทนไม่ได้ขอหย่าร้างไป แต่ดันเป็นส่งให้เขาได้แม่นั่นเป็นเมียจริงๆ แล้วทิ้งให้นอนหง่าวตั้งหลายค่ำคืนอีก ดีแค่ไหนแล้ว ที่ตามมาตะครุบเขาไว้ได้เหมือนเดิม
ทีนี้สาวมั่นบอกกับตัวเองไว้เลยว่า ไม่มีวันจะยอมให้เขาห่างกายอีกเป็นอันขาด
และคนที่สาวมั่นตรงดิ่งไปหา หลังออกจากบ้านพลาธิปแล้วนั่นก็คือ รวิวรรน เพื่อนคู่คิดที่คบหากันมาหลายปีนั่นเอง ความในใจทุกอย่างที่สาวมั่นมี ก็ถูกถ่ายทอดออกไปหาเพื่อนจนหมดสิ้น
เพราะนี่คือหนทางเดียวที่จะได้ปลดปล่อยและเป็นตัวของตัวเองมากกว่าอยู่กับคนอื่น
“ฉันว่าแกตัดใจ แล้วหันไปจับอาเสี่ยพุงยุ้ยเงินเยอะไม่ดีกว่าเหรอวะมิ้นท์ ลองเป็นแบบนี้แปลว่าผัวแกคงจะติดใจแม่นั่นแล้วละมั้ง”
คราวนี้เพื่อนดันพาถอย ผิดจากทุกครั้งอย่างเห็นได้ชัด ทว่าคนอย่างรัตติกาลมีหรือจะเชื่อง่ายๆ
“ไม่!!! ฉันรักหนึ่ง รักมานานแล้วแกก็รู้ และฉันก็มาก่อนมันด้วย ถ้าแม่เอไม่ชิงแต่งงานกับเป้ก่อน หนึ่งก็จะไม่ประชดมัน ด้วยการดึงแม่นั่นมาทำเมีย และอีกไม่นานหนึ่งก็จะหันมารักฉัน เพราะเขากำลังว้าเหว่ไม่มีใคร แต่ทำไมทุกอย่างต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทำไมผู้หญิงสวยๆ อย่างฉันจะหาผัวหล่อๆ รวยๆ และหนุ่มๆ บ้างไม่ได้ ทำไมจะต้องเป็นแต่พวกอาเสี่ยพุงยุ้ยด้วย ฉันไม่เข้าใจ ทำไมๆๆๆ”
“เพราะแกไม่ได้ถูกคุณหนึ่งเลือกน่ะสิ หรือจะพูดให้ถูกก็คือ แกอาจจะไม่ได้เกิดมาคู่กับเขาก็ได้”
“แล้วนังนั่นมันเป็นคู่ของหนึ่งหรือไงกัน มันกับหนึ่งแทบจะไม่เคยเกี่ยวข้องกันด้วยซ้ำ แล้วทำไมมันต้องเข้ามายุ่งมาแย่งหนึ่งไปจากฉันด้วย”
“เพราะนั่นคือพรหมลิขิตไงแก ฉันว่ามองๆ คนอื่นไว้บ้างเหอะ เผื่อพลาดแกจะได้มีที่เกาะ หรือไม่ก็เจ้านายของแกไงล่ะ ชอบแกไม่ใช่เหรอ ปล่อยเขาไปเหอะอย่าไปพรากลูกพรากเมียเขาเลย มันบาปนะ”
“ไม่!!! มันต่างหากที่มาพรากผัวไปจากฉัน หนึ่งเป็นผัวฉันเป็นมานานและจะต้องเป็นตลอดไป ฉันจะทำทุกอย่างให้ได้หนึ่งกลับมาไม่เชื่อแกคอยดูสิยุ้ย แต่แกก็ต้องช่วยฉันด้วยนะจำไว้”
รวิวรรณเห็นแววตาอันมุ่งมั่นที่จะเอาชนะของเพื่อนแล้วก็อ่อนใจ ได้แต่พยักหน้าน้อยๆ ให้ นั่นล่ะสาวมั่นถึงได้วางใจแล้วไปทำงานได้ และงานก็ยุ่งจนแทบไม่มีเวลากินมื้อเที่ยง
ความคิดที่จะรีบทำงาน แล้วตรงไปหาคนรักที่ออฟฟิศ เพื่อกันไม่ให้เขาหนีหน้าไปไหนก่อนต้องยกเลิก เมื่อจำต้องทำงานให้เสร็จ มือถือจึงถูกเลือกใช้เมื่อตัวไปไม่ได้
- ผู้เขียน
