เสียงทักจากบริเวณมุมพักผ่อนด้านซ้ายมือหลังจากก้าวเข้าตัวบ้านเรียบร้อย ทำให้เจ้าของบ้านหันไปตามทิศนั้นทันที ก่อนจะเลิกคิ้วอย่าง แปลกใจเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาของผู้มาใหม่ชัด
“เฮ้ย เชษฐ์...” อุทานอย่างกึ่งๆ ยินดีกึ่งแปลกใจ “มาได้ไงวะ”
ถามพลางเดินตรงเข้าไปหาเพื่อนเก่าสมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่นั่งเอกเขนกอยู่ตรงหน้ากระดานหมากฮอสเพียงลำพัง หากแต่อีกฝ่ายยังไม่ทันได้ตอบคำถาม เสียงทักทายใสกระจ่างก็ดังมาจากทางมุมอับทางบันไดพอดี
“คุณพ่อ!” เด็กชายอิสรภาพร้องเรียกพลางโผเข้ากอดบิดาที่โน้มตัวลงรับเขาไว้ ปากนุ่มๆ ระดมจูบที่แก้มสากทั้งซ้ายและขวาอย่างประจบเอาใจ ก่อนแถมท้ายด้วยการโอบแขนเล็กๆ กอดรัดรอบคอชายหนุ่มแน่นๆ อีกรอบ กลิ่นแป้งหอมฟุ้งจากเนื้อตัวเด็กชายในชุดนอนบอกได้อย่างดีว่าเขาเพิ่งถูกจับอาบน้ำจนสะอาดเรี่ยม
“วันนี้คุณพ่อกลับเร็วจังคับ พี่มนต้องดีใจแน่เล้ย”
คำบอกของบุตรชายทำให้พันธนาการรู้สึกใจอุ่นวาบ
