มนตราคลี่รอยยิ้มตอบอย่างเผลอไผล ก่อนดึงเก้าอี้ตัวหนึ่งมานั่งตรงจุดที่มองไปจะเห็นเจ้านายตัวน้อยอยู่ในสายตาตลอดเวลาพอดี
“วันนี้คุณผกาลางานค่ะพี่ชา เห็นว่าจะไปงานบุญที่ต่างจังหวัดสองวัน ส่วนน้องอิฐนอนกลางวันอยู่ค่ะ มนเพิ่งกล่อมให้นอนได้เมื่อกี้นี้เอง เย็นป่านนี้แล้ว กลัวน้องจะตื่นช่วงหัวค่ำแล้วไม่ยอมนอนตามเวลาเหมือนกันค่ะ” บ่นอิดออด หากแต่โทนเสียงนั้นอ่อนโยนเป็นอย่างยิ่ง “พี่ชาล่ะคะ อยู่บ้านคนเดียวเหรอ กำลังท้องกำลังไส้อย่าฝืนทำงานบ้านอีกนะคะ มนเป็นห่วง”
มนสิชาหัวเราะกลับเสียงใส มือหนึ่งลูบลงบนหน้าท้องที่เริ่มนูนมากขึ้นทุกทีของตนอย่างแสนรักใคร่
“จ้า พี่จัดดอกไม้อยู่ เมื่อวานร็อบนึกคึกอะไรไม่รู้ หอบแดฟโฟดิลมาฝากพี่ช่อเบ้อเริ่มแน่ะจ้ะ พี่เลยแช่น้ำเอาไว้จัดวันนี้แซมกับดอกฟรีเซียที่เพิ่งไปเก็บมา นี่น่ะมน พี่ว่าเจ้าตัวเล็กในท้องพี่คงชอบดอกไม้แน่เลย พอฤดูใบไม้ผลิปุ๊บ ถึงได้ดลใจแดดดี้ให้หาดอกไม้ม
