ความเดิม- "อ้าว..ทำไมละคะ..ทะเลาะกันเหรอคะ"
..........................................
อีกด้าน
เกียรติพงษ์ที่ฟังอยู่อดทนฟังไปต่อไม่ไหวจึงกระซิบกระซาบบอกพอได้ยินกันแค่สองคน
"มันน้อยใจพ่อมันน่ะครับคุณหมอ มันลูกคนเล็กด้วย เวลามันน้อยใจใครมันจะมีสภาวะทิ้งตัวแบบนี้ละครับ เอาเป็นว่าเดียวพี่ไปส่งมันที่คอนโดคุณหมอแล้วกันนะครับ อย่างอื่นค่อยว่ากัน
"เอางั้นเหรอคะ ก็ได้ค่ะ แต่หนูขอ บอกคุณตากับคุณยายด้วยนะคะเดี๋ยวท่านจะเป็นห่วง ยิ่งคุณตามีโรคหัวใจอยู่ด้วย..เฮ๊อ..." ปารดีกล่าวอย่างเป็นกลาง
"หึหึ ตามนั้น ถ้ามันไม่ยอมกลับจริง ๆ พี่นี่แหละจะเป็นคนไปเอาเสื้อผ้าของมันมาให้เอง ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว" เกียรติพงษ์พูดอย่างปลงใจ
ส่วนอีกคนยิ้มแหย ๆ ตอบกลับไป
"เอ่อ ลืมเลยคุยกันมาตั้งนาน พี่ชื่ออะไรเหรอคะ?" ปารดีถามอย่างเกรงใจ
"พี่ชื่อเกียรติ เป็นเพื่อนกับนายพิทตั้งแต่มัธยม มาแยกกันตอนเค้าสอบติดนายร้อยตำรวจ มา
