“อย่าให้ไอ้แสงขาดยาอีกนะครับ”
พายัพเอ่ยเตือนช่อพิกุลผู้เป็นพยาบาลพิเศษที่ทางพี่ชายของเขาอย่างภูผาว่าจ้างมา
เมื่อรัตติมีอาการขาดยาจนเกิดอาละวาดควบคุมตัวเองไม่ได้และทำร้ายตัวเองจนเขาต้องฉีดยาคลายเครียดให้เพื่อให้อารมณ์สงบลง
และโชคดีที่เขาแวะเข้ามาเยี่ยมผู้เป็นน้องชายที่ไร่แห่งนี้เข้าพอดีหลังจากเสร็จงานที่โรงพยาบาลเอกชนที่เขาบริหารงานอยู่
ไม่อย่างนั้นไม่อยากจะคิดเลยว่าพยาบาลพิเศษคนนี้จะเจอเข้ากับอะไรบ้างเมื่อรัตติอาละวาดหนักแบบนั้น
“ค่ะ”
ช่อพิกุลพยักหน้ารับรู้และกึ่งขอโทษไปด้วย เพราะว่าเธอเองที่ผิดที่ไม่ยอมบังคับให้คนไข้ในความดูแลกินยาให้ครบทำให้เขามีอาการหนักแบบนี้
และก็ดูแลไม่ดีจนทำให้เขาได้รับบาดเจ็บอีกด้วยจนมีไข้แถมมาอีกด้วย ทุกอย่างเป็นเพราะเธอทำงานไม่ดี
“ถ้าไม่ยอมกินให้โทรบอกผมทันที ผมจะให้ทางโรงพยาบาลส่งยาฉีดมาให้”
พายัพไม่ได้ตำหนิอะไรช่อพิกุลมีแต่จะหาทางแก้ไขให้เพราะรู้ดีว่าร
