“เฮ้ยยย พอๆๆ” “อะไรของมึงว่ะ กินเอากินเอา มันไม่ใช่น้ำเปล่านะโว้ย” “เสือก” แมกซ์แวลล์นั่งกระดกแก้วเหล้าตั้งแต่หัวค่ำจนป่านนี้เกือบเที่ยงคืนแล้วเขายังไม่หยุดกินมันเลย มันช่วยให้เขาหลับสบายขึ้นโดยไม่ต้องคิดอะไร หรือคิดถึงใคร “นี้มันเป็นมานานยัง” เอเดนที่เพิ่งกลับจากไปดูธุรกิจโรงแรมแถบฮาวายหันมาถามดีแลนท์ที่ประจำการอยู่ที่นี้ทุกวัน “ก็ตั้งแต่มันหายไปหลายวัน กลับมาก็เป็นแบบนี้รวมอาทิตย์แล้ว” “แล้วมึงก็ปล่อยมันแบบนี้แทนที่จะห้าม” “ที่สำคัญผู้หญิงคนไหนก็ไม่สน” “ไอ้แมกซ์มึงเป็นอะไร” “เรื่องของกู” สองหนุ่มเงียบเสียงลงทันที หันมาหาเหยื่อสาวๆ ที่เดินเข้ามาในผับด้านล่างแทน พวกเขาอยากช่วยเพื่อนแต่ทำอะไรไปตอนนี้กับคนเมามันก็ไม่เกิดผล “ออกไป” “อะไรกันคะ คุณเรียกฉันเองนะ” สาวสวยที่เป็นจุดสนใจของชายหนุ่มแทบจะทั้งผับในค่ำคืนนี้ถูกเชื้อเชิญให้ขึ้นมานั่งดริ่งกับแมกซ์แวลล์แต่เขากับไล่หล่อนอย่างไ