ป้าน่ะเมียผมนะ

เสียงดนตรีเคล้าเสียงหัวเราะของหญิงสาวมากมาย ดังเต็มสนามหน้าบ้านของอลิซเจ้าของงานปาร์ตี้สละโสดถึงแม้ว่าเธอจะจดทะเบียนสมรสกับว่าที่สามีมาหลายปีแล้วแต่เพิ่งคิดถึงเรื่องแต่งงานได้ เลยจัดปาร์ตี้บ้าบอของคนรวยให้สมฐานะซะหน่อย แล้วก็วางแผนอะไรเล็กน้อย “ชนแก้วว ไม่หมดไม่เลิก ฮ่าาาา” “ชนแก้วจ้า ยินดีด้วยนะ อลิซ” “ยินดีด้วยนะ” “นี่พี่สาวผมเป็นอะไรไป” แมกซ์แวลล์หนุ่มเจ้าสำราญที่เปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้านิสัยเสียที่ไม่เข้ากับหน้าตาสักเท่าไร น้องชายเพียงคนเดียวของอลิซ ผู้สืบทอดกิจการทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมายของตระกูลราเซเพียงคนเดียวเพราะอลิซประกาศกร้าวแล้วว่าจะไม่รับมรดกอะไรของตระกูลทั้งนั้นเนื่องจากสามีของเธอรวยมากจนกินใช้ไม่หมดในชาตินี้ “เงียบเถอะแมกซ์” น้ำเสียงเคร่งขรึมของผู้ชายที่ขึ้นชื่อกำลังจะเป็นสามีอย่างเต็มตัวของเจ้าของงานปาร์ตี้นี้หันมาบอกความหวังดีกับน้องเมียอย่างแมกซ์แวลล์ เขาอยากจะระเบิดงานติ๊งต๊องนี่ทิ้งนานแล้วแต่ติดตรงนี้คืองานของยอดดวงใจ บาสเตียนทำได้แค่ทนให้งานเลิก และอีกเหตุผลหนึ่งอย่าได้ขัดใจว่าที่เมียเขาเป็นอันขาดเวลาเธอกำลังเมา ไม่เช่นนั้นศพจะไม่สวย “เป็นพี่สาวที่สวยที่สุดของแกไง แมกซ์แวลล์ ฮ่าาาา” อลิซกำลังยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มรวดเดียวหมดได้ยินสองหนุ่มคุยกัน ร่างเล็กที่เล็กกว่าปกติของผู้หญิงโซนยุโรปเดินเซมานั่งบนตักของบาสเตียน ถึงเธอจะเกรงใจบาสเตียนมากเวลาไม่มีฤทธิ์แอลกอฮอล์ช่วยแต่เวลานี้มันไม่ใช่ บาสเตียนต้องเกรงใจเธอ “ที่รักเมาแล้ว บาสว่าพอก่อนนะ” “ม่ายม้าวววจ้ะที่รัก อึก” “มีแต่เพื่อนพี่ น่าเบื่อชะมัด เสียเวลาหาความสุขหมด” แมกซ์พูดขึ้น เขาไม่เกรงใจหรือกลัวใครโดนเฉพาะพี่สาวที่ไม่รู้จักโตของเขา นอกจากเรื่องเรียนและทำงานอลิซก็ไม่เหมือนผู้ใหญ่สักเรื่อง ทั้งความคิดรวมถึงระบบสมองของเธอด้วย ถ้าแม่กับพ่อไม่โทรไปบังคับเขา เขาคงไม่มางานนี้เด็ดขาด “เดี๋ยวแกก็จะรู้” ว่าความสนุกกำลังจะมาถึงไอ้แมกซ์น้องตัวแสบ “เฮ้อออออ” เขากวาดตามองไปรอบๆ งานปาร์ตี้สละโสดของพี่สาว ที่มันน่าเบื่อ ในงานมีผู้หญิงมากมายน่ามองก็จริง แต่พวกหล่อนเหล่านี้มีสามีกันแทบจะหมดแล้วหรือไม่บางคนก็เป็นสามีซะเอง ยิ่งมองก็ยิ่งไม่เจริญหูเจริญตา ความจริงเวลานี้เขาน่าจะอยู่ในผับของกลุ่มดาร์กและมองหาผู้หญิงถูกใจแต่ไม่ผูกมัดสักคนขึ้นเตียง เสียงถอนหายใจเริ่มดังขึ้นบวกกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เขาดื่มเข้าไป งานนี้น่าจะต้องจบลงได้แล้วด้วยซ้ำถ้าไม่ใช่งานของพี่สาวของเขา ทนท่องเอาไว้แมกซ์แวลล์เอ๋ย “อลิซ” “จ๋าาา ไอ้น้องชาย” “พี่ช่วยจบงานเลยได้ไหม ผมจะได้” คำพูดขาดหายไปในลำคอ เสียงเข้มเงียบลง สายตาจับจ้องกับอะไรบางอย่าง เธอเป็นใครสาวเอเชียกับดวงตาสีดำสนิทชวนมอง ผมยาวสลวย แล้วนั้นหุ่นคนหรือหุ่นตุ๊กตาบาบี้มันช่างลงตัวอะไรปานนั้นถ้าไม่ติดตรงที่ว่าเธอตัวเล็กไปนิดเขาคงคิดเตลิดไปไกลว่าบาร์บี้มีชีวิตออกมาเดิน เธอต้องเป็นพวกแม่มดแน่ในตาถึงได้ดึงดูดให้เขามองชนิดที่เรียกได้ว่าละสายตาไปจากเธอไม่ได้บ้าชะมัด แพรพลอยเดินเข้างานปาร์ตี้สละโสดของเพื่อนสนิทมากเพียงคนเดียวของเธอตั้งแต่เธอตัดสินใจออกจากบ้านเด็กกำพร้าแล้วย้ายมาเรียนพร้อมทำงานที่อังกฤษ อลิซช่วยเหลือเธอทุกอย่างไม่เว้นช่วยเธอตามหาพ่อต้นเหตุที่ทำให้เธอตามเขามาถึงที่นี่ ไหนจะเรื่องงานที่ทำอยู่ด้วยก็ไม่พ้นการช่วยเหลือของเพื่อนคนนี้ “มาแล้วสินะ แพรพลอยทางนี้” อลิซยกยิ้มที่มุมปาก เธอรู้อาการตาค้างของน้องชายดีว่าเกิดจากอะไร มาแล้วสินะเพื่อนสาวของฉัน งานนี้เธอได้เป็นคนในครอบครัวของฉันโดยไม่มีข้อแม้แน่ อลิซเคยร้องขอตั้งแต่เธอเจอแพรพลอยครั้งแรกให้มาเป็นลูกบุญธรรมของพ่อกับแม่เธอด้วยถูกชะตาซะเหลือเกินแต่ถูกปฏิเสธมาตลอด และแผนวันนี้ต้องสำเร็จความต้องการขอเธอจะได้เป็นจริงสักที “ขอโทษนะอลิซ ฉันมาช้า” หญิงสาวแต่งตัวธรรมดาเสื้อยืดกางเกงยีน ไม่ได้จัดเต็มเหมือนสาวสวยคนอื่น เดินเข้ามาในวงสนทนาของอลิซที่มีทั้งแมกซ์แวลล์และบาสเตียน “แค่เธอมาฉันก็ดีใจ ดูสิทำแต่งาน ฉันบอกเธอแล้วให้มาทำงานเป็นเลขาฉัน เธอก็ไม่เอา” “แค่เธอช่วยฉันหางานแค่นี้ก็ดีมากแล้ว” “เอ่อ นี้บาสเตียนเธอรู้จักแล้ว อึก และนี้แมกซ์แวลล์น้องชายยยยฉัน” “สวัสดีค่ะ” “สวัสดีแพร สบายดีนะ” “สบายดีค่ะ พี่บาสเตียน” “แมกซ์ แมกซ์” แมกซ์แวลล์จ้องมองใบหน้าหวานของสาวสวยปริศนาจนแทบลืมหายใจ เขากลายเป็นอัมพาตชั่วขณะร่างกายขยับไม่ได้นอกจากดวงตากับใบหน้าที่หันมองตามเธอ “ไอ้แมกซ์” “เฮ้ย” เหมือนหลุดจากมนต์สะกดด้วยเสียงเรียกชนิดแก้วหูเกือบแตกของอลิซ “นี่แพรพลอย แพรพลอยนี่แมกซ์ รู้จักกันซะ อึก” “สวัสดีครับคุณผู้หญิง” “สะ สวัสดีค่ะ” น้ำเสียงทรงพลังกับแววตาลุกโซนของเขาทำให้เธอกลัว ให้ตายสิถึงเธอจะขี้อายแต่ก็ไม่มีใครทำให้น้ำเสียงเธอสั่นได้ขนาดนี้ สงสัยจะจริงอย่างอลิซบอกไว้ว่าแมกซ์แวลล์น้องชายของเธอมีอิทธิพลต่อจิตใจของผู้หญิงที่เข้าใกล้เขามาก และคงมากสำหรับเธอมันถึงได้หวั่นไหวขนาดนี้ “มานี้เลยแพร แกต้องเต้นงานนี้ ลุก” อลิซมองปฏิกิริยาของน้องชายออก ถ้าให้แพรพลายนั่งอยู่ไกลแค่เอื้อมยัยนี้คงเสร็จน้องเธอคนนี้แน่ สู้ลากออกไปไกลให้ชะเง้อคอดูซะให้เข็ด “นี้พี่เขย คนนั้นใคร รุ่นน้องพี่อลิซเหรอ” “รุ่นน้องบ้าอะไรละ นั้นนะเพื่อนสนิทของอลิซเลย คนที่ช่วยฉันจีบพี่สาวแกไง” “ห๊ะ” “ดูเด็ก ฉันก็เคยคิดแบบนั้น” บาสเตียนเข้าใจรสนิยมของแมกซ์แวลล์ และผู้ชายคนนี้ไม่เคยเอ่ยถามถึงผู้หญิงคนไหนถ้าไม่คิดจะลากเธอขึ้นเตียง ช่างปะไร เขาจะกินของแก่บางคงไม่ผิด ตลอดเวลาที่เขาขึ้นเตียงกับผู้หญิงไม่มีใครเคยอายุมากเท่าเธอมากก่อน ยิ่งมองใบหน้าหวานยิ่งอ่อนเยาว์ดูราวกับว่าเธอเพิ่งจะยี่สิบต้นๆ หรือไม่ก็เท่ากับเขา “อย่ายุ่งเลยไอ้น้องชาย” “ขอตัวสักครู่ครับ” เธอไปหลบอยู่มุมไหนของโลกมาถึงได้ไม่เจอเขา วันนี้ถ้าไม่เช้าฉันคงไม่ปล่อยเธอกลับแน่ และอย่าเรียกเขาว่าแมกซ์ ซาตานแห่งกลุ่มดาร์ก “แพร แกช่วยฉันหน่อย นี้ไวน์จากสวิตช์ฉันเพิ่งได้มาใหม่รสชาติมันดีมาก” “อลิซฉันไม่ดื่มนะ” “เปล่า ฉันไม่ให้แกกินซะหน่อยแพร ให้แมกซ์ดื่มที ฉันจะได้ชนะพนันพี่บาส นะๆๆๆ” “…..” "อ่ะ ทำให้สำเร็จนะ" แพรพลอยหันไปเจอร่างใหญ่เดินดุ่ยๆ ตรงมาทางนี้พอดี พอจะหันกลับมาหาตัวช่วยอย่างอลิซก็ไม่อยู่ซะแล้ว คนอะไรทำไมเขาช่างเหมือนเทพบุตร อะไรมันดูเหมาะเจาะลงตัวเป็นเขาไปหมด ทั้งที่เคยดูรูปจากอลิซมาบางแต่พอเจอตัวจริง เธอกลับแทบไม่กล้ามองกลัวเขาจะได้ยินเสียงหัวใจเต้น “อลิซ” “คนสวย มายืนอยู่ตรงนี้เอง” “วะไวน์ ค่ะ” ให้ตายสิ เขาแค่จ้องตาเธอยังสั่นกลัวไปทั้งตัว ขาดความมั่นใจจนทำอะไรไม่ถูก “หึ คืนนี้เราสองคนจะไปที่ไหนต่อกันดี” “อะไรของคุณ” “ตอบมาสิ ฉันจะได้ให้ลูกน้องเตรียม อื้มรสชาติดี” เขารับแก้วไวน์จากเธอกระดกน้ำสีดำเข้าปากรวดเดียวหมดแค่นี้จิบๆ ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกถึงแอลกอฮอล์เลยสักนิด “ใครจะไปไหนกะคุณมิทราบ” แพรพลอยรวบรวมความกล้า จ้องตาเขากลับ ก่อนจะถอยหนีอย่างไม่เป็นท่า นี้เขาเห็นว่าเธอขายตัวสินะถึงได้ดูถูกขนาดนี้ อลิซยืนมองเหตุการณ์ทั้งหมดขอเพียงแค่น้องชายของเธอดื่มหมดแก้วทุกอย่างจะสำเร็จ แพรพลอยที่ถอยออกห่างจากเทพบุตรที่มีดีแต่หน้าตาแต่จิตใจมืดสนิทออกมา ความจริงเธอตั้งใจจะหนีกลับเลย แล้วค่อยโทรมาขอโทษอลิซภายหลัง “แพร แกจะกลับบ้านแล้วเหรอ นี้แกจะไม่ลาฉันเลยเหรอ” “เอ่อ” “มันก็ดึกแล้ว พรุ่งนี้แกมีงานเช้าหนิ ฉันลืมไปเลย” “งั้นฉันลาแกตรงนี้เลยนะ” “อ้าวนี้ไง แท็กซี่มาพอดี แมกซ์ไปส่งแพรพลอยหน่อยสิ อึก” “ไม่เป็นไร ฉันกลับเองได้นะอลิซ” “อย่าขัดใจฉันสิ แมกซ์เต็มใจไปส่งนะ จริงไหม ไปๆๆๆ” คืนนี้ที่ห้องเธอมันก็ดีนะ เปลี่ยนบรรยากาศ เล่นตัวดีนัก ทำตัวอย่างกับไม่เคย อายุปาเข้าไปเลขสามแล้วผ่านมากี่ฝนแล้วก็ไม่รู้ หึ แมกซ์แวลล์ยืนยิ้มให้กับความสำเร็จของตัวเอง เขาพูดกับเธอดีเท่าไรแล้วเธอไม่สนใจเอง แต่ก็เอาเถอะดีเท่าไรแล้วที่ได้ขึ้นเตียงกับเขา มีเพื่อนพี่สาวของเขาหลายคนเสนอตัวนอนกับเขาแต่ถูเซโนกลับไปเพราะไม่ใช่สเปกเขาเขาไม่ชอบคนแก่ แต่เธอมันยกเว้น “ฉันกลับเองได้” “เชิญ ถ้าสนใจขอเสนอก็ติดต่อกลับมา งานง่ายเงินดี” “ไอ้บ้ากาม” ไม่คิดว่าเขาจะหน้าด้านหน้าทนพูดขอซื้อเธอไปนอนกับเขาต่อหน้า นี้เธอเป็นเพื่อนพี่สาวเขานะไม่คิดจะเกรงใจกันบ้างเลยหรือไง “เดี๋ยว เธอใส่อะไรลงในไวน์” “ปล่อย ฉันไม่ได้ใส่ ปล่อย” “ยัยตัวแสบ มานี้เลย” “ว้าย ปล่อย” ร่างเล็กถูกอุ้มขึ้นพาดบ่าเขา แล้วทุ่มเธอใส่รถสปอร์ตสีดำของเขา ร่างกายของเขาไม่เหมือนเดิม มันไม่ใช่อารมณ์อยากที่เขาต้องการเธอแต่แรก แต่เขาโดนวางยาปลุกเซ็กมันถึงได้ลุกพรึ่บพรั่บแบบนี้ ยัยบ้านี้เป็นแม่มดไม่พอยังร่านอยากเป็นเมียเขาอีก แพรพลอยมองร่างใหญ่ที่มีเหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า ใบหน้าเข้มขึ้นไปอีก จากที่กลัวตอนนี้กลัวเขามากขึ้น ไอ้บ้ากามนี้จะทำอะไรเธอ แล้วทำไมอลิซไม่รับสายเธอเลย ใครก็ได้ช่วยเธอที “บ้านเธออยู่ไหน เร็วววว บอกมา” “หยุดรถเถอะนะ ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นอะไรนะ แต่ปล่อยฉันลงเถอะ” “ฉันถาม เธอก็ตอบ” “ปล่อยฉันเถอะนะ” “ตอบบบ” เขาตะคอกใส่เธอ ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก น้ำตาคลอ เขาไม่ได้ตั้งใจจะเสียงดังใส่เธอแต่เหตุการณ์มันจำเป็น เธอบังคับให้เขาต้องเป็นแบบนี้ “หอพักตึกเขียว อยู่นอกเมือง” รถหรูแล่นด้วยความเร็ว มีเท่าไรเขาเหยียบมิดไมล์รถ ร่างเล็กที่นั่งมาด้วยตัวลีบแบนไปกับเบาะรถด้วยความกลัว เขาจะไปส่งเธอที่นรกหรือไงจะขับเร็วอะไรขนาดนี้ให้ตายเหอะ “ลงมา” “ขอบคุณนะที่มาส่ง” “พาชั้นไปห้องเธอเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่อยากให้ฉันจับเธอทำเมียตรงนี้” แมกซ์แวลล์ควบคุมตัวเองไม่ได้ ยิ่งได้กลิ่นกายเธอลูกชายใต้กางเกงของเขามันยิ่งสู้งานดันกางเกง ฤทธิ์ยารุนแรงแต่เธอดูร้อนแรงกว่าฤทธิ์ยา เรียกร้องให้เขาเข้าไปชมซะเหลือเกิน แพรพลอย เธอไม่รู้จะทำยังไง ที่นี่ไกลจากตัวเมืองผู้คนไม่สนใจกันส่วนมากมีแต่แรงงานชายที่จะมางานเพื่อมองหาเงินเท่านั้น คงไม่มีใครคิดจะช่วยเธอ และไอ้บ้านี้คงทำจริง ร่างบางพาเขาขึ้นมาถึงห้องรูหนูของเธอ ที่ใช้ซุกหัวนอนหลบแดดฝนหิมะมาหลายปี “ให้ตายเหอะ ในโลกนี้ยังมีอะไรแบบนี้อยู่อีกเหรอ” “ออกไปเถอะ ฉันขอร้องละ” แมกซ์แวลล์อยากจะถอยออกจากห้องตั้งแต่ก้าวแรกที่ก้าวเข้ามาทั้งที่หน้าด้านแทรกตัวเขามาเอง ห้องพักที่มีแค่เตียงนอนตัวเล็ก โซฟา โคมไฟ ห้องน้ำที่ไม่ต้องเข้าไปดูก็รู้ว่ามันแคบชนิดที่ว่าเขาเข้าไปแทบไม่ได้ เธออยู่ไปได้ไง พี่สาวเขามีเพื่อนจนแบบนี้เลยเหรอ แต่ครั้นจะออกไปหาห้องใหม่หรือผู้หญิงคนใหม่คงไม่ทัน “ถอดเสื้อผ้าของเธอออกซะ อย่าให้ต้องเสียเวลา” “ไม่ ออกไป ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ” "เธออยากเองนะ ฉันจะจัดให้ไง ไม่เห็นต้องวางยากันเลยขอกันดีๆ ก็ได้ หึ อ้อหรือว่าชอบแบบซาดิส" “กรี๊ดดด” “เงียบ ถ้าไม่อยากมีแค่ฉันคนเดียวที่ได้เธอคืนนี้ ไอ้พวกข้างล่างนั้นมันก็อยากเหมือนกัน” “ว้ายยยย” ร่างบางถูกผลักจนล้มลงบนเตียง มือเล็กถูกผ้าพันคอที่แมกซ์แวลล์หยิบฉวยได้มัดไว้ หมดทางที่จะต่อสู้ “ปล่อยฉันไปนะ” มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเธอเนี้ย จากน้องชายเพื่อนสนิททำไมถึงได้มาสวมบทซาตานกับเธอได้ น้ำใสไหลลงมาอาบพวงแก้มสองข้างของแพรพลอย เธอได้แต่ส่ายหน้าอ้อนวอนให้เขาปล่อย เธอไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงดังขอความช่วยเหลือจากใครที่นี่มันเถื่อนเกินไปที่จะร้องขอ นอกจากขอให้เขาหยุด เสื้อยืดเนื้อผ้าธรรมดาราคาแสนถูกที่เขาต้องส่ายหน้า นี้เธอใส่เสื้อผ้าเกรดต่ำช่างน่าสงสารผิวพรรณขาวๆ ที่น่าจะได้สัมผัสอะไรดีกว่านี้ เขากระชากทีเดียวขาดทั้งเสื้อทั้งบรา เนินอกอวบโชว์หราต่อสายตาเขา มันสวยเกินบรรยายซะจริง มิน่าล่ะเธอถึงดูหวงตัว มีของดีแบบนี้เอง “ไม่นะ ได้โปรดเถอะ” “ไม่ใช่เวลาอ้อนวอนแล้ว อย่าทำตัวเป็นสาวบริสุทธิ์ไปหน่อยเลย หุบปากได้แล้ว” เสื้อยืดขาดวิ่นถูกยัดเข้าปากของแพรพลอย ร่างบางได้แต่ร้องไห้ส่งสายตาอ้อนวอนให้เขาเห็นใจและปล่อยเธอไป กางเกงยีนกับแพนตี้ตัวน้อยถูกกระชากออกไปพร้อมกัน สิ่งที่อยู่ต่อหน้าแมกซ์แวลล์มันสวยจนต้องตะลึง มิน่าเธอถึงได้โวยวายคงไม่ค่อยได้เจอใครเข้าไปเชยชมนี้เอง สงสัยจะเป็นพวกทึนทึกไม่สนผู้ชายแต่นี้คงจะอยากจนต้องวางยาเขาหรืออยากจับคนรวยอย่างเขาให้อยู่หมัด ถึงยอมลงทุนขนาดนี้ แต่มันคุ้มนะเขาชักชอบความสวยงามของเธอซะแล้ว “อื้อๆๆๆ อ่อยยย อื้ออ” แพรพลอยยังคงโวยวายถึงรู้ว่ามันจะไม่มีอะไรดีขึ้นมา ร่างบางไม่มีเสื้อผ้าเหลือติดตัวสักชิ้นรีบหุบขาเข้าหากันแน่นดวงตากลมรีบหลับสนิทถอยร่างหนีบางอย่าง ดูเธอทำเข้าเหมือนจะไร้เดียงสาอ่อนต่อโลก ทั้งที่ร่านขนาดนี้ เขาจัดการกับตัวเองอย่างรวดเร็ว ร่างกำยำไม่เหลือเสื้อผ้าติดตัวรีบกระโจนกลับเข้ามาหาเธอทันที มือใหญ่จับเรียวขางามถ่างออกจากกัน ยัดแกนกายเข้าไปที่เดียวมิดด้าม “กรี๊ดดดด อื้ออ” เสียงกรีดร้องจากเธอแผดดังออกมาสุดเสียงดันผ้าที่อุดปากเธออยู่ กับอะไรบางอย่างที่ฉีกขาด เธอยังบริสุทธิ์อยู่ แมกซ์แวลล์รีบดึงผ้าที่อุดปากเธอไว้ออก “ไอ้ชั่ว เอาออกไปฉันเจ็บ ออกไป ฮือๆๆๆ” “ไม่ได้แล้ว” ถ้าทำตามที่เธอบอกเขาตายแน่ เธอเองก็จะแย่ มาถึงขนาดนี้แล้วกับแค่สาวบริสุทธิ์อย่างดีก็จ่ายเงินหนักหน่อย “ฮือๆๆ ออกไป” แมกซ์แวลล์ก้มลงหาดอกปทุมถันคู่งามที่กระเพื่อมตามแรงร้องไห้ของเธอ ปลายยอดถูกครอบด้วยปากหนาราวกับทารกกำลังกินนม ส่วนอีกข้างเขาก็ไม่ปล่อยให้น้อยหนาใช้มือใหญ่บีบเคล้น จากเสียงร้องไห้เริ่มแทรกด้วยเสียงคราง “พับๆๆ” เขาปลอบเธอได้ไม่นาน สะโพกแกร่งเริ่มขยับรัวแบบไม่ยั้ง ฤทธิ์ยานรกนั้นมันควบคุมประสาทเขาไปหมด “พะพอ ได้แล้ว” “อ้าส์ แน่นฉิบ มันส์เหลือเกิน อ้าส์” “อื้ออ อื้ม” จากเสียงอ้อนวอนกับน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้ม เปลี่ยนเป็นเสียงครางตอบรับเขาซะอย่างนั้น เมื่อห้ามเขาไม่ได้ก็ควรจะให้เขาปลดปล่อยความทรมานวูบวาบนั้นทิ้งไป “กรี๊ดดด” ส่งเธอขึ้นฝั่งไปแล้วแต่เขายังหยุดไม่ได้ และจนกว่ายาจะหมดฤทธิ์ ช่วยไม่ได้เธออยากเอง “ยังหรอกป้า มันยังไม่จบ” แมกแวลล์ยังคงรัวสะโพกใส่แพรพลอย ร่างบางส่ายหน้าด้วยความทรมาน อยากจะหุบขาลงแต่เขาใช้สองมือรั้งเอาไว้ไหนจะยังมีร่างกายของเขาขวางอยู่อีก บ้าเอ๊ยผู้ชายอะไรตัวใหญ่ชะมัด ความรู้สึกที่เธอเพิ่งจบไปมันกำลังกลับมาอีก เขาทำอะไรกับเธอทำไมถึงได้สร้างความปั่นป่วนไปทั้งตัวแบบนี้ “กรี๊ดดด” แพรพลอยเหมือนกำลังฝันร่างเล็กเหมือนลอยอยู่บนก้อนเมฆสมองว่างเปล่าขาวโพลนแต่มันก็ไม่นาน เมื่อไอ้ผู้ชายที่เอาแต่บอกเธอว่าวางยาอะไรสักอย่างไม่ยอมหยุดรัวสะโพก “กรี๊ดด/อ้าส์” “ออกไป ไอ้ชั่ว ออกไป” สติของเธอกลับมาอีกครั้งเมื่อเขาปล่อยน้ำอุ่นๆ นั้นใส่ตัวเธอ ทำไมมันต้องเกิดขึ้นด้วย อลิซช่วยฉันที แมกซ์แวลล์จับร่างเล็กคว่ำหน้า อย่างกับว่าเขาเป็นเจ้าของเรือนร่างนั้น ก้นกลมลอยเด่นตรงหน้าเขาแต่ที่เด่นกว่าคงเป็นกุหลาบงามไร้หนามนั้นที่มีทั้งน้ำหวานของเธอน้ำอุ่นของเขาและเลือดไหลออกมาผสมกัน “อ้าส์ ตอดดีชะมัด” “โอ๊ย พอแล้วฉันเจ็บ อื้มๆๆ” เขาดันแกนกายพรวดเดียวมิดด้าม เข้าไปอีกรอบ สะโพกแกร่งรัวใส่ไม่ยั้ง มือเล็กของแพรพลอยที่ถูกมัดต้องหาหลักจับเพราะหวั่นจะตกเตียง สองมือกำผ้าผู้ที่นอนแน่นและแน่นขึ้นเพราะคนตัวใหญ่ไม่มีท่าที่จะหยุดรัวสะโพก “กรี๊ดดด” “อ้าส์” เขายังจับแพรพลอยพลิกซ้ายพลิกขวา ท่านู้นท่านี้อย่างเอาแต่ใจเหมือนว่าเธอเป็นของเขา และคงเป็นแบบนั้นเขาชักชอบร่างกายของเธอแล้วสิ หลายชั่วโมงตั้งแต่ยาออกฤทธิ์จนถึงแมกซ์แวลล์ออกฤทธิ์เอง แพรพลอยแรงดีสู้เขาได้ตลอดถึงเธอจะร้องไห้บ้าง ครางสู้ซะมากกว่าบ้างจนเกือบฟ้าสาง “เธอต้องอยู่กับฉันอีกนาน แพรพลอย” ร่างเล็กหลับไปตั้งแต่เขาปล่อยน้ำสีขาวขุ่นหยดสุดท้ายใส่เธอคงไม่ทันได้ฟังคำขู่หรือร้องบอกของซาตานตนนี้ ไม่รู้ว่าเขาชื่นชอบร่างกายของป้าแก่ๆ ที่ไม่ใช่สเปคของเขาคนนี้ตั้งแต่ท่าไหน ตอนไหนรู้แต่พรุ่งนี้อยากตื่นมาเจอเธอแค่นั้น แขนแกร่งรวบร่างบางเข้ามากอดแน่นซุกหนากับดอกปทุมถันคู่งามที่กำลังหายใจกระเพื่อมน่ากินอยู่ … “อื้อออ ปล่อยนะ” ตากลมกะพริบถี่ๆ เพื่อปรับเข้าหาแสงไฟที่ถูกเปิดไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ร่างทั้งร่างเหมือนแหลกสลายเจ็บปวดระบมไปหมด และหนักอึ้งจากแรงกอดมหาศาล นี้เขาคิดว่าเธอเป็นหมอข้างหรือไงถึงได้รวบเธอไว้ทั้งบนและร่างขนาดนี้ “นอนต่อสิ ฉันอยากจะค้างที่นี่ต่อ ยินดีจ่ายไม่อั้นพร้อมจะซื้ออพาร์ทเมนท์หรูกว่านี้สิบเท่าให้ด้วย” แมกซ์แวลล์ตื่นมาพร้อมกับเธอ เขารีบยื่นขอเสนอทันที ไม่คิดว่านอกจากเธอจะบริสุทธิ์แล้ว ร่างกายเธอยังหอมชื่นใจยิ่งกว่าน้ำหอมเกรดพรีเมียมที่เขาใช้อยู่ซะอีก “ออกไป” “เธอลงทุนคุ้มนะคราวนี้ เสียบริสุทธิ์นิดหน่อย แต่จะเรียกเงินจากฉันได้มหาศาลเลย ฉันไม่เคยขึ้นเตียงกับใครซ้ำ เธอจะได้รับสิทธิ์คนแรก” “ปล่อย แล้วออกไปเลย ออกไปจากชีวิตฉันด้วย ออกไป ไอ้ชั่ว ไอ้สาระเลว” “นี้เธอ จะเรียกร้องเอาเท่าไรก็บอกมา อย่ามาด่าฉัน” “เมื่อคืนถือว่าฉันทำทาน แล้วอย่าเอาเงินมาฟาดหัวฉันอีก” แพรพลอยรีบหอบร่างกายสุดช้ำทั้งตัวและใจ เข้าห้องน้ำหนีคนใจร้ายที่ไม่คิดจะขอโทษหรือสำนึกผิดอะไรเลย เขาไม่คิดเลยหรือไงว่าเธอจะหวงแหนความบริสุทธิ์นั้นแค่ไหน เขาพูดดูถูกเธออย่างกับผู้หญิงขายตัว ศักดิ์ศรีของเธอถูกเขาทำลายจนหมด ร่างบางยืนร้องไห้นานพอจนคิดได้ว่าสายแล้วเธอต้องทำงาน “ช่างมันแพร แกต้องสู้” ร่างเล็กรีบอาบน้ำแต่งตัวเธอยังมีภาระและงานอีกมากมายต้องทำ ถึงแม้จะแทบก้าวขาเดินไม่ได้ก็ต้องไป “เธอจะไปไหน ออกหาเหยื่อไหมเหรอ ไม่พักซะหน่อยมันใช้งานหนักนะเมื่อคืน” สงสัยเขาจะเสนอเงินกับค่าตอบแทนให้เธอไม่พอ เธอถึงได้จะรีบแจ้นไปหาเหยื่อรายใหม่ แพรพลอยอยากจะเข้าไปตบหน้าหล่อเหลาปานเทพบุตรนั้น เมื่อไรเขาจะเลิกดูถูกเธอทั้งที่ยังนอนสบายใจอยู่บนเตียงนอนของเธอ “รีบออกไปซะก่อนที่ฉันจะแจ้งตำรวจ” …… เสียงฝีเท้าเบาๆ ก้าวเข้ามาใกล้หน้าห้องนอนเล็กในเวลาเย็น แต่ดูเหมือนเจ้าของฝีเท้าจะยืนไขกุญแจแทบไม่ไหว วันนี้เธอแอบร้องไห้ทั้งวัน งานการแทบทำไม่ได้ แถมต้องลางานพาสทามตอนเย็นที่ร้านขายอาหารไทย เพราะเขาคนเดียวทำลายชีวิตเธอ ทำร้ายร่างกาย ทำร้ายจิตใจเธอจนไม่เหลือชิ้นดี “กลับมาแล้วเหรอ” “ออกไป” ไอ้คนใจร้าย เขายังอยู่ในห้องเธอ แถมยังยิ้มต้อนรับเธอตอนเปิดประตูห้อง มันมีความรู้สึกบางอย่างแวะเวียนเข้ามาแวบหนึ่งแล้วดับหายไปด้วยความโกรธเกลียด แมกซ์แวลล์เผลอหลับไปตั้งแต่เธอออกจากห้อง เขาหลับสนิทแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ถึงห้องจะแคบเท่ารูหนูแต่มันคงดีมั้งที่เขาทนนอนได้ทั้งวัน “ไม่ได้เหยื่อเหรอ อารมณ์เสียมาเลย” “ฉันไม่ได้ขายตัว ออกไป” ยังไม่ทันสิ้นเสียงร่างบางทรุดฮวบลงกับพื้น เธอทนหอบสังขารเดินมากลับมาเหมือนทุกวันเพื่อประหยัดรายจ่ายแต่วันนี้ร่างบอบช้ำของเธอมันทำให้เธออ่อนแอ “เฮ้ย แพรพลอยๆๆๆ บ้าฉิบตัวร้อนขนาดนี้” แมกซ์แวลล์รีบลุกขึ้นมาคว้าร่างอรชรไว้ได้ทันก่อนที่หัวเธอจะฟาดพื้น หวังว่าเธอคงจะไม่ตายนะ ร่างบางในอ้อมกอดหน้าซีดเผือดไม่มีเลือดฝาด ตัวเธอร้อนเหมือนมีไฟสุมอยู่ เธอไปไหนมาหายไปทั้งวันจนไข้ขึ้นขนาดนี้ ยัยบ้าเอ๊ยไม่รู้สภาพตัวเองหรือไง แล้วทำไมเขาต้องทั้งหงุดหงิดและเป็นห่วงอะไรขนาดนี้ด้วย “ไอ้เท็น มึงช่วยซื้อยาแก้ไข้ แล้วก็เอาเสื้อผ้ามาให้ฉันด้วย เดี๋ยวฉันส่งที่อยู่ให้” “ครับนาย” จะทิ้งเธอให้นอนรอเขาคนเดียวแบบนี้คงไม่ดี แมกซ์แวลล์จัดการโทรหาลูกน้องคนสนิทที่คงกำลังสงสัยว่าเขาหายไปไหนไม่ยอมกลับบ้าน “ให้ตายสิฉันต้องมาเช็ดตัวให้เธอเนี้ยนะ” ร่างใหญ่เปิดตู้เสื้อผ้าค้นหาผ้าขนหนูจะเอามาชุบน้ำเช็ดตัวให้เธอ เธอคนเป็นคนแรกที่เขาจะทำอะไรแบบนี้ให้ แม้แต่พ่อกับแม่เขา เขายังไม่เคยทำให้เลย “นี้เธอจะประหยัดไปไหน เสื้อผ้าแทบนับชิ้นได้ แล้วนี่ผ้าขนหนูสมัยไหนสีถึงซีดขนาดนี้” แมกซ์แวลล์ยืนบ่นหน้าตู้เสื้อผ้าของแพรพลอย ถ้าคิดว่าจะกักตัวเธอไว้เป็นนางบำเรอคงต้องสนับสนุนเสื้อผ้าเธอด้วยนอกจากที่อยู่กับเงินคงไม่พอ “นายมาทำอะไรที่นี่ครับ” “เมื่อคืนกูโดนวางยา เลยจัดกับยัยป้านี้เกือบเช้า” “แล้วนายรุนแรงจนเธอเกือบตาย แถมยังไม่ใช่สเปค” เท็นเป็นลูกน้องของแมกซ์แวลล์มานาน เขาเป็นลูกชายของบอดี้การ์ดมือหนึ่งของนายท่านไมค์ ราเซผู้เป็นพ่อของแมกซ์แวลล์ ความไว้ใจเชื่อใจและฝีมือเขาเลยรับตำแหน่งลูกน้องคนสนิทดูแลทุกเรื่องของแมกซ์แวลล์ รวมถึงดูแลเก็บกวาดผู้หญิงที่ขึ้นเตียงกับผู้เป็นนาย แต่ผู้หญิงคนนี้เขากลับไม่เคยเจอแถมนายยังนั่งเฝ้าเธอไม่ห่าง “ไม่ใช่อย่างนั้นโว้ย กูไม่ใช่พวกซาดิส แต่เธอคงบอบบางมั่ง” มั่งงั้นเหรอ เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอ ไม่รู้จะตอบลูกน้องว่ายังไง หรือจะเพราะเปิดซิงเธอเมื่อคืน เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน “นายจะกลับเลยไหมครับ” “ยัง มึงกลับไปก่อน”