EP 35
1099 คำ
“ไวน์เก่งนะ ทำกับข้าวเป็นด้วย พี่เห็นสาวๆ สมัยนี้ไม่เอาการบ้านการเรือนสักอย่าง ดีแต่ขายอย่างอื่น”
พิมพ์ภิษาไม่กล้าตอบอะไร และแม้จะสะเทือนใจกับคำพูดของรัชนีอยู่บ้าง แต่ก็พยายามไม่เอามาใส่ใจ เพราะรู้ดีว่าตัวเองไม่ได้แตกต่างจากสาวๆ ข้างนอกนัก ส่วนคนพูดดูเหมือนจะคิดขึ้นได้
“พี่ขอโทษนะจ๊ะ พี่ไม่ได้ตั้งใจว่าไวน์นะ อย่าคิดมาก เพราะไวน์ไม่เหมือนกับพวกนั้นหรอก พี่รู้ดี”
อีกครั้งที่พิมพ์ภิษาไม่ว่าอะไร นอกจากส่งยิ้มเป็นคำตอบว่าไม่ถือสา แล้วก็ก้มลงหั่นหอมหั่นพริกต่อ ในใจนั้นก็คิดเปรียบเทียบตัวเองกับสองสาวไม่เลิก
และมองไม่เห็นว่าจะมีอะไรแตกต่างกันนัก ก้าวแรกที่มาถึง คฑาธรไม่คิดจะแนะนำให้รู้จักใครเลยแม้แต่คนเดียว พอๆ กับคู่ควงของเพื่อนเขาที่มาถึงไม่ห่างกัน
เพื่อนของเขาก็ไม่ได้ใส่ใจจะแนะนำให้รู้จักกับใครเลย นอกจากลากตัวไปนั่งคลอเคลียอยู่กับเปล แล้วจับนั่นคลึงนี่ ชนิดไม่เกรงใจสายตาใครเลยด้วยซ้ำ
นั่นแปลว่าเขากับเพื่อนๆ ไม่ได้ให้ความสำคัญกับผู้หญิงที่เลี้ยงดูเลย นอกจากเรือนกายเอาไว้บำเรอความสุขสมบนเตียง และเดาได้ไม่ยากว่า ครั้งต่อไปที่พวกเขามา คู่ควงคงไม่ใช่คนเดิมเป็นแน่
รวมทั้งเธอด้วย!
ที่จะไม่ได้มาพบหน้าบรรดาผองเพื่อนเขาอีก นี่กระมั้งคือเหตุผล ว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ได้สนใจจะแนะนำให้รู้จักกับใคร หารู้ไม่ว่าการกระทำนั้น
ช่างทำให้เธอน้อยอกน้อยใจในความไร้เกียรติของตัวเองยิ่ง แต่ก็พยายามไม่ใส่ใจแล้วก้มหน้าทำกับแกล้มเงียบๆ เท่านั้น
แม้จะไม่ได้หันไปมองสองคู่ชู้ชื่น เล่นน้ำอยู่ในสระยังไง แต่จากหางตานั้น พิมพ์ภิษาก็เห็นได้ไม่ยาก ว่าสองสาวกำลังถูกมือปลาหมึกของเพื่อนที่ใครเรียกว่า ‘ไอ้เข้’ กับ ‘ไอ้พีท’ กำลังจับนั่นคลึงนี่คู่ควงของตัวเองอยู่ อดดีใจไม่น้อยที่เขาไม่ทำกับเธออย่างนั้น
เพราะในความคิดแล้ว เห็นว่าเป็นการไม่ให้เกียรติผู้หญิงสักนิด
“ไวน์! ลงเล่นน้ำกับพี่มั้ย ให้สองหนุ่มคุยกัน”
รัชนีอยู่ในบิกินี่ตัวจิ๋ว เผยให้เห็นหุ่นอรชรอ้อนแอ้นหันมาชวน แล้วปรายตาไปหาสามีกับคฑาธร กำลังคุยเรื่องงานบริหารโรงพยาบาลอยู่อย่างออกรส ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
แม้จะคุยมาเป็นชั่วโมงแล้ว อันที่จริงหญิงสาวก็อยากจะรับคำเชิญอยู่ไม่น้อย แต่ติดตรงอายที่จะต้องเปลื้องผ้าปาเรโอออก แล้วให้คนอื่นเห็นเนื้อหนังมังสานั่นเอง
“พี่นีลงก่อนเลยค่ะ แดดยังแรงอยู่ไวน์กลัวไม่สบาย”
แม้จะบ่ายสี่โมงแล้ว แต่ก็ยังอุตส่าห์หาข้ออ้างมาอยู่ดี ดูเหมือนคนคุยอยู่จะรู้แกว เลยหันมามองแล้วส่งยิ้มบางๆ ให้
แต่ไม่ได้ว่าอะไรนอกจากหันไปหาหนึ่งในสองเพื่อน กำลังโอบเอวคู่ควงขึ้นจากสระมาด้วยใบหน้าอิ่มสุข
“พี่เข้ขึ้นแล้ว งั้นพี่ขวดไปเล่นน้ำกับนีนะคะ ให้พี่เบียร์คุยกับพี่เข้พลางๆ ก่อน”
พิมพ์ภิษาโล่งใจที่ชยุกรณ์ยอมลุกขึ้นตามแรงรั้งของภรรยาสาวสวย แม้จะมีลูกสองและโตเป็นหนุ่มน้อยแล้วก็ตาม
“ตกลงไม่อยากเล่นน้ำจริงๆ เหรอ”
แต่ไม่นานความโล่งใจก็หดหาย เมื่อแขนแข็งแรงของเขา รั้งเธอให้ลุกจากเปลไปนั่งข้างๆ มือก็ไม่อยู่สุข คอยซุกไปตรงนั้นทีตรงนี้ที แข่งกับเพื่อนที่เพิ่งขึ้นจากสระน้ำ
“อย่าค่ะ” จนต้องกระซิบห้ามเสียงแผ่วเบา เพราะมือเขาเริ่มรุกหนักไปในที่ไม่เหมาะไม่ควรเข้าให้แล้ว
“ไม่มีทาง”
แทนที่จะหยุด แต่เขากลับใช้สองแขนยกตัวเธอขึ้นไปนั่งบนตักหน้าตาเฉย ‘ไอ้เข้’ เพื่อนของเขาก็พลอยทำกับคู่ควงตัวเองด้วย จะผิดกันหน่อยก็ตรงที่สาวสวยหน้าใส ไม่ได้ห้ามปรามมือปลาหมึกนั้นสักนิด แต่กลับปล่อยให้เลื้อยไปตามใจเจ้าของมือแถมยังยิ้มระรื่นอีก
ซึ่งพิมพ์ภิษาบอกได้คำเดียวว่าทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะรู้ดีว่าฝ่ายชายไม่ได้ทำไปเพราะความรัก แต่เป็นเพราะอยากสนองตัณหา หรือความต้องการแบบไม่มีขอบเขตเท่านั้น
และก็รู้อีกด้วยว่า นี่เป็นการไม่ให้เกียรติลูกผู้หญิงเลย ใครจะยังไงไม่รู้ แต่สำหรับเธอแล้วไม่ชอบการกระทำของเขาเอามากๆ
“อย่าค่ะ”
เลยกระซิบห้ามอีก มือก็ปัดป้องมือไม่อยู่นิ่งของเขาเป็นพัลวันอีก นั่นเหมือนจะทำให้เขาเริ่มไม่พอใจเข้าให้แล้ว เลยฉกจมูกลงไปหาแก้มนุ่มหลายต่อหลายครั้ง
ริมฝีปากก็ถูกเขาดูดอย่างไม่เกรงใจ ก่อนจะไล้จมูกไปหาใบหูแล้วกระซิบพอให้เธอได้ยินว่า
“ถ้าขืนคุณยังไม่ยอมให้ผมชื่นใจเล็กๆ น้อยๆ อยู่ตรงนี้ ผมจะอุ้มคุณขึ้นห้อง แล้วจัดชุดใหญ่ให้ถึงเช้าแบบเมื่อวานนี้เลย อยากได้แบบนั้นมั้ย”
นั่นทำให้พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว เพราะกว่าจะเรียกเรี่ยวแรงให้กลับเข้าตัวได้ ก็ตื่นสายจนเกือบเที่ยง ทำเอาทุกคนต่างมองเธอกับเขาเป็นตาเดียวกัน
ตอนเดินลงมาสมทบในห้องอาหาร แม้ไม่มีใครพูดอะไร แต่ก็อ่านสายตาได้ว่าพวกเขามองว่าเธอกับเขาทำอะไรกับบ้างตั้งแต่เย็นวาน
“คำตอบคือตกลงใช่มั้ย”
เพราะเขาเห็นเธอนิ่งเงียบ เลยแหย่อีกคำรบ แต่ก็เห็นเธอเงียบอีก
“ว่าแต่ตกลงเลือกอย่างไหนล่ะ นั่งนิ่งๆ ให้ผมจับนั่นนี่เหมือนน้องคนนั้น หรือเราจะขึ้นไปต่อกันบนห้อง”
มือบางต้องรั้งแขนเขาไว้ เมื่อเขาทำท่าจะลุกขึ้นจากเปล นั่นทำให้เขายิ้มด้วยความชอบใจ แขนก็รั้งเธอเข้ามาใกล้ๆ ฝ่ามือลูบไล้ไปตามผิวนวลเนียน มีเพียงบิกินี่สีฟ้าตัวจิ๋วหุ้มหน้าอกอวบอิ่มไว้แค่นั้น และมันก็ชูตั้งขึ้นเมื่อต้องมือของเขา
- ผู้เขียน
