‘จุ๊บ!’
พิมพ์ภิษาปรือตาขึ้นมามอง เมื่อถูกเขาก้มลงมาจูบแก้มหนักๆ แม้ดวงตาจะพร่ามัวแต่ก็เห็นว่าเขากำลังยิ้มให้ และก้มลงมาหอมแก้มซ้ายขวาของเธออีกข้างละฟอด
“เก็บกระเป๋าสำหรับไปเที่ยวทะเลสักสามสี่วันไว้ด้วยนะ บ่ายๆ จะมีรถมารับ”
“ค่ะ”
รับคำได้แค่นั้นแล้วก็หลับตาลงอย่างอ่อนแรง
“อ้อ! อย่าลืมเอาบิกินี่ไปด้วยอย่างน้อยต้องสี่ชุด เพราะผมไม่อยากให้คุณน้อยหน้าคู่ควงเพื่อนๆ ผมน่ะ”
รับรู้กับเสียงกระซิบอันนุ่มหู แต่ไม่อาจจะลืมตาตื่นขึ้นมาคุยได้ ด้วยหมดแรงอย่างไม่เคยมีมาก่อน และดูเหมือนคนบอกจะไม่ถือสาอะไร นอกจากรีบไปทำงาน
ปล่อยให้อีกคนหลับให้สบาย เพราะพึงพอใจในบริการอย่างยิ่งยวดแล้ว จึงจะปล่อยให้พักผ่อนจนเพียงพอก่อน ใกล้ถึงเวลาไปจะโทรมาเตือนอีกครั้ง
ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด!
และเขาทำอย่างที่บอกไว้จริงๆ ก่อนเที่ยงยี่สิบนาที ก็โทรเข้ามาและต้องรอนานหลายนาที กว่าคนที่ยังคงหลับเป็นตายจะลืมตาตืนขึ้นมากดรับได้
‘คุณต้องลุกขึ้นมาหาอะไรใส่กระเพาะแล้ว ไม่งั้นจะไม่มีแรงไว้รับมือกับผม ตอนเราไปถึงชะอำนะจะบอกให้ อ้อ! อย่าลืมจัดเสื้อผ้าของผมด้วยสักสามสี่วัน และห้ามลืมบวกบิกินี่ของคุณอย่างน้อยสี่ชุดด้วย แล้วเจอกัน’
พิมพ์ภิษาตื่นเต็มตาแล้วเมื่อเขาวางสายไป ไม่เข้าใจ ว่าทำไมถึงหลับยาวหลายชั่วโมงขนาดนี้ ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในรอบหนึ่งเดือนกับหนึ่งอาทิตย์ ที่ได้อยู่ร่วมเตียงกับเขามา
นั่งคิดทบทวนถึงสาเหตุอยู่ครู่หนึ่ง ก็ถึงกับอึ้ง เพราะเมื่อวานนี้เป็นวันหยุด
เขาไม่ได้พาไปไหน นอกจากอยู่ในห้องนี้ กิจกรรมส่วนใหญ่ที่มีด้วยกัน ก็ไม่ใช่เรื่องอื่นใดเลย เพียงแค่เปลี่ยนจากบนเตียง ไปบนชุดรับแขก และในสระว่ายน้ำ ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
แล้วจะมีเรี่ยวแรงที่ไหนลุกมาทำอะไรได้ ในเมื่อเขาเอาแต่ตักตวงความสุขให้สมกับเงินที่จ่ายได้ขนาดนี้
ตอนเสมือนไร้ตัวตน
“มาเลยเพื่อนๆ อยากอยู่ห้องไหนก็บอก เดี๋ยวเด็กจัดให้”
พิมพ์ภิษาจ้องมองเขาเดินไปทักทายเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน ด้วยความสนิทสนมอยู่ข้างรถ หนึ่งในนั้นมี ‘คุณหมอขวด’ ด้วย วันนี้ควงภรรยาคนสวยอายุใกล้ๆ กัน
แต่ไม่มีลูกๆ มาด้วย เพราะโตแล้ว เธอยกมือไหว้ทั้งสองด้วยความนอบน้อม ไหว้เพื่อนๆ ของเขาที่มีสาวๆ ยืนเคียงข้างด้วย
“หาเก่งนี่ไอ้เบียร์!”
หนึ่งในสามของเพื่อนเขาเอ่ยขึ้น แล้วมองเขาอย่างมีความหมาย ซึ่งเธอไม่อาจจะเดาได้ว่ามันคืออะไร และไม่อยากคิดไปในทิศทางอื่น ที่จะทำให้ตัวเองไม่สบายใจด้วย
“คุณไปเลือกห้องเลย ผมจะดื่มกับเพื่อนก่อน เสร็จแล้วก็ลงมานะ” เขาหันมาสั่ง ก่อนจะเดินไปหากับเพื่อนอยู่ข้างสระน้ำ
“เดี๋ยวก่อนไวน์”
มือบางถูกเขาดึงไว้ จนตัวหมุนมาหาเขาแทบจะทันที
“อย่าลืมใส่บิกินี่ลงมาด้วยล่ะ ห้ามให้ผมขายหน้าเพื่อนๆ นะ ใส่เหมือนสาวๆ พวกนั้นเลย”
เขากระซิบเบาๆ ตามติดด้วยจูบหนักๆ มาตรงแก้มหนึ่งครั้ง ถ้าเขาทำอยู่ในห้องเธอจะไม่รู้สึกอะไรสักนิด แต่นี่นอกบ้านแถมมีสายตาของคนอื่น โดยเฉพาะเจ้านายเก่ากับภรรยามองมาเป็นตาเดียวกัน ทำเอาเธออายจนไม่รู้จะทำยังไง นอกจากรีบเดินลากกระเป๋าตามเด็กรับใช้ขึ้นไปชั้นบนทันที
พอได้ห้องที่มองเห็นวิวทะเลแล้ว พิมพ์ภิษาก็จัดเสื้อผ้าเข้าตู้ให้เรียบร้อย ยืดเวลาด้วยการไปอาบน้ำอาบท่าอยู่นานเกือบชั่วโมง เพราะไม่รู้ว่าจะกล้าใส่บิกินี่ไปอวดคนอื่นตามคำสั่งเขาได้ยังไง ออกมาจากห้องน้ำแล้วก็เอาแต่นั่งมองมันวางอยู่บนเตียง รอให้เลือกอยู่นานเป็นสิบนาที
แต่จนแล้วจนรอดก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี
ให้สงสัยกับสาวๆ ที่มากับเพื่อนเขาไม่น้อย ว่าทำไมแต่ละคนถึงได้กล้าใส่ชนิดไม่อายใคร แล้วก็ให้สงสัยว่าสาวๆ เหล่านั้น อยู่ในสถานภาพเดียวกันกับเธอบ้างไหม
คือตามติดมาพลีกายให้ผู้ชายเพื่อแลกกับเงิน คิดถึงจุดนี้แล้ว ก็ให้สมเพชเวทนาตัวเองอย่างบอกไม่ถูก
“ผมคิดแล้วว่าคุณจะต้องไม่กล้าใส่ลงไปแน่ๆ”
กายสาวสะดุ้งเฮือก เมื่อมีเสียงเขาดังอยู่ข้างๆ หู ไม่รู้ว่ามาอยู่ในนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีเสื้อคลุมก็หลุดออกจากหัวไหล่แล้ว แผ่นหลังก็ทาบไปกับเตียงคิงส์ไซท์แล้ว มีเขาค่อมอยู่ด้านบนแล้ว
อยากปฏิเสธไม่น้อย แต่ปลายลิ้นของเขาริดรอนเรี่ยวแรงเธอจนหมดสิ้น เมื่อลดระดับลงต่ำไปลิ้มลองจุดซ่อนเร้นอย่างรวดเร็ว
ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาจูบเธออย่างหนักหน่วงและหิวกระหาย รสชาติของเขามีแอลกอฮอล์ปะปนอยู่ ไม่รู้เป็นเหล้า เบียร์หรือว่าไวน์ เพราะไม่ถนัดในเรื่องนี้เลย
รู้แต่ว่าอารมณ์ความต้องการของเขาตอนนี้นั้น เป็นไปในรูปแบบรุนแรงและรวดเร็ว จนแทบจะตามไม่ทัน ไม่รู้ว่าเขาเอาพลังมาจากไหนนัก ทั้งๆ ที่เพิ่งขับรถทางไกลมาได้ไม่นาน
“ผมต้องการคุณเดี๋ยวนี้ไวน์ เดี๋ยวนี้!”
เสียงเขาแหบพร่า สายตาหวานฉ่ำ แล้วก็ล่วงล้ำเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว พร้อมกับการขยับกายอย่างรวดเร็วไม่แพ้กัน มันเป็นรสชาติแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้รับจากเขา
หรือจะพูดให้ถูกคือ เขาไม่เคยดื่มก่อนจะพาขึ้นเตียงก็ว่าได้ แต่ก็รู้แน่แล้วว่าถ้าเขาเมา พลังจะมีมากมายอีกหลายเท่าและจบสิ้นอย่างรวดเร็ว
“ถ้าคุณไม่ยอมใส่ลงไป ผมจะทำแบบเมื่อกี้อีกครั้ง”
แถมยังส่งคำขู่ทันที เมื่อถอนกายออกจากเธอ ไปนอนแผ่สามสลึงอยู่ข้างๆ อย่างคนหมดแรง แต่เชื่อแน่ว่าถ้าขัดใจเมื่อไหร่ เรี่ยวแรงของเขาก็จะกลับมาอย่างรวดเร็วอีกครั้ง