EP 53
1094 คำ
บรรยากาศอันหอมหวานของวันวานไม่มีมาเยี่ยมเยือน เธออยู่กับเขาราวอยู่ในขุมนรก เห็นหน้าเขาราวกับเห็นเพชฌฆาต การพูดจากันดีๆ เหมือนจะไม่มีอีกแล้ว
หรือถ้าจะพูดให้ถูกจริงๆ ก็คือ อาการนิ่งเฉยของเธอ กวนอารมณ์เขาได้ทุกเมื่อ จนเขาอดทนไม่ไหว ต้องระเบิดเสียงดังออกไปทุกที สุดท้ายก็ต้องเป็นฝ่ายหนีมา
เพราะทนเห็นท่าทีระทมทุกข์ของเธอไม่ไหว ไม่เข้าใจเอามากๆ ว่าการได้อยู่กับเขา จะทำให้เธอเศร้าอะไรนักหนา ทีผู้หญิงคนอื่นอยากวิ่งเข้าหาเขาไม่มีเบื่อ
‘เฮ้อ!!!’
เขาเกลียดการพ่ายแพ้เป็นที่สุด เมื่อเดือนก่อนยังรู้สึกว่าตัวเองกำชัยชนะเหนือเธออยู่เลย ไม่เคยคาดคิดว่าจะต้องมาจนมุม กับไม้เงียบแบบนี้ ไหนจะน้ำตาหลังจากพลีกายให้เขาอีก
มันเกิดขึ้นทุกครั้ง ทุกเช้า นั่นทำเอาเขาแทบทนไม่ได้ ไม่อยากคิดว่าเธอจะทุกข์มากแค่ไหน กับการร่วมหลับนอนกับเขา
และไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมไม่ยอมปล่อยเธอไป ทั้งๆ ที่ตอนนี้ชัยชนะเขาได้ครอบครองแล้ว ศัตรูพ่ายแพ้แล้ว เรื่องระหว่างเขากับเธอก็น่าจะจบลงได้แล้ว
แต่เขากลับไม่มีความรู้สึกว่าอยากปล่อยเธอไปเลยด้วยซ้ำ นั่นอาจจะเป็นเพราะเขายังไม่ชนะเธอ หรือถ้าชนะก็เพียงแค่กาย แต่ใจนั้น เขายังไม่
“ไม่ใช่! เป็นเพราะแกยังสั่งสอนผู้หญิงเย่อหยิ่งอย่างเธอไม่สาสมต่างหาก ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนหันหลังให้แกได้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธแก หรือปฏิเสธเงินของแกได้ บทเรียนราคาแพงนี้ เธอจะต้องจำไว้จนวันตาย แกจะทำให้เธอไม่มีวันลืมผู้ชายอย่างแกได้เลยตลอดชีวิตนี้”
ชายหนุ่มย้ำชัดๆ กับตัวเองอยู่ในรถคนเดียว ความลังเลที่เคยมีมาหลายวันพลันหายไป คงเหลือไว้แค่ความอยากเอาชนะเท่านั้น เอาชนะเธอและเอาชนะศัตรูให้มากกว่านี้ ให้เจ็บกว่านี้
และเขามีอีกร้อยๆ วิธี ขึ้นอยู่กับว่าจะเลือกแบบไหน เสียงมือถือทำเอาเขาสะดุ้งโหยง
อดโมโหคนโทรมาไม่ได้ แต่พอเห็นว่าเป็นเบอร์ใคร ก็รีบกดรับทันที เพราะถ้าไม่มีเรื่องด่วน หรือเรื่องร้ายแรง คนนี้จะไม่โทรมาหาเขาเป็นอันขาด
“ว่าไงครับกานต์” ชายหนุ่มกรองเสียงนุ่มนวลไปตามสาย
“เบียร์...ฮื่อๆๆ ช่วยกานต์ด้วย...ฮื่อๆๆ...” แต่เสียงคนรับนั้น ทำเอาเขานั่งแทบไม่ติดเบาะ
“กานต์!!! เป็นอะไร! ตอนนี้อยู่ไหน!!! บอกมา! ผมจะไปหาเดี๋ยวนี้!”
ความขุ่นข้องหมองใจจากตัวหญิงสาวในอาณัติถูกตัดทิ้งไปทันที เมื่อมีเรื่องของอีกหนึ่งสาว ที่เขาให้ความสำคัญมากกว่าใคร หรือมากกว่าอะไรทั้งหมดเข้ามาแทนที่
รถก็ถูกขับออกไปจากไซต์งาน ทำเอาผู้คนมองตามด้วยความสงสัย ว่าทำไมเจ้านายมาแล้วไม่ลง แถมยังขับรถหนีอีกต่างหาก
ห้องชุดสุดหรูหราเขาเคยมานับครั้งไม่ถ้วน อยู่ในสภาพเละเทะ ข้าวของกระจัดกระจายตามพื้น เศษแก้ว เศษกระเบื้องเกลื่อนไปหมด คฑาธรตรงเข้าไปในห้องนอนอันคุ้นเคย
เลยได้เห็นหญิงสาว ที่เขายกให้เป็นหนึ่งเดียวนั่งกอดเข่าเจ่าจุกอยู่บนเตียงนอนอันยับยู่ยี่
“เบียร์!!! ฮื่อๆๆๆๆ ช่วยกานต์ด้วย ฮื่อๆๆๆๆ”
ทันทีที่เธอเห็นเขาเปิดประตูเข้าไป ก็ร้องไห้โฮออกมา แล้ววิ่งถลาหาแผงอกเขาราวกับลูกนกเห็นพ่อแม่กลับรวงรังก็ไม่ปาน เขาช้อนร่างผอมบางออกจากห้องอันยับเยินไปอีกห้อง ที่เขามักเข้ามานอนเวลาเหนื่อยกับอะไรหลายๆ อย่างในชีวิต
เพราะสภาพมันคนละเรื่องกับห้องเมื่อกี้ วางหญิงสาวผู้บอบช้ำทั้งทางร่างกายและจิตใจลงไปกับเตียง
“มันซ้อมกานต์ ฮื่อๆๆๆๆๆๆ มันขู่ว่าถ้ากานต์แจ้งตำรวจ มันจะเอาคลิปที่แอบถ่ายไว้ลงเน็ต ฮื่อๆๆๆๆๆ เบียร์ช่วยกานต์ด้วย ฮื่อๆๆๆๆๆ...”
สองแขนโอบกอดกายเขาไว้ ใบหน้าสวยแนบไปกับแผงอกเขา แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น ชายหนุ่มสวมกอดเธอเอาไว้ด้วยความสะเทือนใจ และโกรธเจ้าตัวต้นเหตุ ที่บังอาจมาทำร้ายผู้หญิงของเขา
และเขาจะตามไปจัดการมันในไม่ช้า เหมือนเคยจัดการคนก่อนๆ หน้ามาแล้ว
“ไม่ต้องร้องนะคนดี ผมกลับมาแล้ว ไม่มีใครทำอะไรกานต์ได้หรอก ถ้ามีผมอยู่ใกล้ๆ”
ปากก็ปลอบขวัญสาวสะอื้นไห้ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลไป สองผ่ามือก็ลูบไปตามแผ่นหลังไปมา ปลายคางของเขากดลงไปตรงกลางกลุ่มผมกระเซ๊อะกระเซิงด้วยความห่วงใย
ด้วยรู้ว่าวิธีไหนจะทำให้เธอสงบลงได้ ชายหนุ่มจึงค่อยๆ พากายกำยำเอนลงนอน รั้งให้อีกคนเอนลงไปหาไหล่กว้างและแผงอกอุ่น
เสื้อเชิ้ตสีอ่อนๆ ของเขา กำลังเปียกชุ่มด้วยกลุ่มน้ำตาแห่งความเจ็บปวดของเธอ ที่ไหลรินลงไปราดรด อุ้งมือหนาของเขาลูบกลุ่มผมอันยุ่งเหยิงช้าๆ จัดให้มันเข้ารูปเข้ารอย
แล้วเลื่อนไปลูบแผ่นหลังบอบบาง ทำแบบนี้นานเกือบครึ่งชั่วโมง กายสะอื้นฮักๆ ถึงได้สงบลง คงเหลือแต่ลมหายใจแผ่วเบาสม่ำเสมอ บอกให้รู้ว่าเธอกำลังหลับอยู่กับอกอุ่น
ความคิดในวัยหนุ่มของเขา กับวัยสาวของเธอ ค่อยๆ ไหลมาสู่ความทรงจำ ภาพความรักและความเมตตาจากเธอ ที่มีต่อเขา และคนในครอบครัวของเขา ไม่เคยจืดจางไปจากใจ
ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ไม่ว่าเขาจะอยู่ในสถานะใด และไม่ว่าจะอยู่กับหญิงใด เขาไม่เคยลืมเธอเลย
ความรักแบบเพื่อน แบบพี่น้อง และแบบชู้สาว ผสมคละเคล้าอยู่ด้วยกัน จนแยกไม่ออกว่าแบบไหนมีมากกว่า
เธอคือผู้ที่เรียกได้ว่า ช่วยพลิกสถานการณ์ของเขากับครอบครัว จากร้ายให้กลับกลายเป็นดี
เขามีทุกอย่างได้ในวันนี้ เพราะมีเธอในวันนั้น
เธอผู้ไม่เคยขออะไรเป็นการตอบแทนจากเขา มากไปกว่าความจริงใจ ความไว้เนื้อเชื่อใจให้กันและกัน
- ผู้เขียน
