พิมพ์ภิษารู้ว่าพ่อกลัวลูกจะถูกไล่ออกถึงพูดแบบนี้ เลยไม่ได้ว่าอะไร นอกจากคอยพยุงต้นคอของพ่อคนละข้างกับลัดดา ให้นอนลงไปกับเตียงได้สะดวกขึ้น
พอเห็นพ่อปิดเปลือกตาลงอย่างจงใจจะไล่ให้กลับไปทำงานจริงๆ หญิงสาวเลยถอนหายใจน้อยๆ ออกมา
“คุณไวน์กลับไปทำงานเถอะค่ะ ทางนี้เดี๋ยวน้าจะดูแลเอง ถ้ามีอะไรน้าจะส่งไลน์ไปหานะคะ”
ลัดดาเอ่ยเสียงแผ่วเบา เมื่อเดินอ้อมมาหาฝั่งที่พิมพ์ภิษายืนอยู่
“ค่ะ”
พิมพ์ภิษารับคำแค่นั้น แล้วก็คว้าเอากระเป๋าสะพาย แต่ไม่วายจูงมือน้าดาเดินออกจากห้องไปด้วย พอทรุดกายลงนั่งกับโซฟาตรงหัวมุมก่อนถึงลิฟต์ ก็ควักเงินสี่หมื่นที่แบ่งจากการขายรถส่งให้
“รับไว้เถอะค่ะน้าดา เผื่อมีอะไรต้องซื้อ ส่วนค่าใช้จ่ายประจำเดือนในบ้านกับของน้องๆ เดี๋ยวไวน์จะฝากให้บริษัทหักจากเงินเดือนโอนให้นะคะ เพราะไวน์คงไม่สะดวกทำเองในช่วงหลายเดือนนี้ ถ้ามีอะไรเกี่ยวกับคุณพ่อ ไวน์ฝากน้าดาช่วยไลน์บอกเร็วๆ นะคะ ไวน์เป็นห่วงค่ะ”
“เรื่องนั้นคุณไวน์สบายใจได้ค่ะ ถ้ามีอะไรน้าจะรีบบอกทันที แต่คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอกค่ะ เพราะอยู่ใกล้มือหมอแล้ว คุณไวน์ทำงานให้สบายใจเลยนะคะ”
ลัดดายิ้มให้คุณหนูของบ้าน ที่เธอไม่เคยลดฐานะมาเป็นลูกเลี้ยงตัวเองเลยสักครั้ง แม้จะรักและห่วงไม่ต่างจากลูก แต่ก็รู้ดีว่าคุณหนูนั้นสูงส่งกว่าตัวเองกับลูกๆ เสมอมา
“ขอบคุณน้าดาค่ะ งั้นไวน์กลับนะคะ เดี๋ยวเจ้านายจะเอ็ดเอาค่ะ”
พิมพ์ภิษาหมายความอย่างนั้นจริงๆ เพราะเขาก็คงไม่แตกต่างจากการเป็นเจ้านายนัก
อยากได้อะไรก็สั่งๆๆ โดยไม่สนใจว่าเธออยากจะทำตามได้มากน้อยแค่ไหน แต่ก็จะพยายามไม่ขัดใจเขา ยังไงพ่อก็ยังต้องพึ่งพาน้ำเงินอยู่
หญิงสาวเดินออกทางประตูหลังโรงพยาบาล เพราะไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาให้ใคร แท็กซี่ถูกโบกทันที แล้วบอกให้ไปส่งตลาดก่อน เพราะมีผักหลายอย่างไม่อาจซื้อหาจากห้างได้
แถมความสดใหม่ก็สู้ไม่ได้ พอจับจ่ายข้าวของครบแล้ว ก็หอบหิ้วออกมานั่งแท็กซี่คันเดิม กลับไปเตรียมมื้อเที่ยงให้ทันตามเวลาที่เขาบอกไว้ทันที
ตอนนกน้อยในกรงทอง
คนได้ตำแหน่งเจ้านายมาหมาดๆ ก็กำลังควบสปอร์ตคู่ใจ แล่นผ่านประตูรั้วอัลลอยบานใหญ่ ตรงเข้าคฤหาสน์หลังงาม ที่ไม่ค่อยได้มานัก ส่วนใหญ่แล้ว ชีวิตจะผูกติดอยู่กับงาน และกับผู้หญิงจนเกือบหมดสิ้น
บ่อยครั้งเขาจะเลี้ยงดูผู้หญิงไว้คราวละสองสามคน อยู่บ้านบ้าง คอนโดบ้าง เบื่อคนไหนก็ไปหาอีกคน พอคิดถึงก็กลับมาหา เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายที่ใช้ชีวิตโสดอย่างคุ้มค่าคุ้มราคา
‘ทำตัวเป็นพ่อพวงมาลัยลอยไปก็ลอยมาแบบนี้ เมื่อไหร่ย่าจะได้อุ้มหลานสักทีล่ะเบียร์’
ย่าบ่นอยู่เรื่อย เวลาเขาไปเยี่ยมที่บ้านสวน ส่วนพ่อเลิกถามไปนานแล้ว เพราะรู้ดีว่าจะได้คำตอบเดิมๆ คือความ ‘เงียบ’ เท่านั้น อีกอย่าง ลูกผู้ชายด้วยกัน คุยกันไม่กี่คำก็รู้เรื่องแล้ว
บวกกับการมีครอบครัวหรือมีลูกเหมือนคนอื่นๆ เขายังคิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับบทบาทนั้นนัก
“ล้างให้เสร็จก่อนฉันกลับนะเขียด”
คฑาธรโยนกุญแจรถให้เขียด ผู้ทำหน้าที่สารพัดในบ้าน ไม่ว่าจะเป็นคนสวน คนขับรถ คนจ่ายตลาด ผู้ช่วยคอยดูแลพ่อเขาและอีกจิปาถะที่คนในบ้านจะเรียกใช้งาน
“ครับเจ้านาย”
เขียดไม่เคยปฏิเสธอะไรหรือใคร ว่างเมื่อไหร่ทำให้ได้ตามคำสั่งเมื่อนั้น คฑาธรมักจะให้ค่าเหนื่อยแบบไม่เอาเปรียบคนรับใช้ในบ้าน ถือว่าถ้าจ่ายงามคนก็อยู่ด้วยนาน
เขาเองก็ต้องการแบบนั้น เพราะพ่อต้องมีคนคอยช่วยคอยดูแลประจำแทบจะตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ซึ่งยังไม่ใช่เขา
แต่ต้องเป็นคนในบ้านที่เขาไว้ใจได้มากกว่า
“คุณเบียร์มาทันเวลาของว่างพอดีค่ะ ป้ากำลังจะจัดไปให้คุณท่านที่ศาลาหลังบ้าน”
เขายิ้มหวานให้คำผาย ผู้เป็นแม่บ้าน คอยดูแลความเรียบร้อยทุกสิ่งอย่าง ให้ทุกคนในชายคาบ้านนี้
“ครับ”
เดินผ่านโถงอันโอ่อ่า ตกแต่งไว้อย่างหรูหรา เครื่องเรือนแทบทุกชิ้น ล้วนแล้วแต่เป็นของแบรนด์ดังทั้งสิ้น แม้ไม่ได้โปรดปรานมันมากมายนัก
แต่ของพวกนี้ ช่วยบ่งชี้ถึงรสนิยมของเขากับพ่อว่าเป็นยังไง แถมยังกลบเกลื่อนถึงภูมิหลังได้ดียิ่ง เรียกได้ว่าถ้ามีเงิน ก็เปลี่ยนหรือปิดอะไรต่อมิอะไรได้เกือบหมดก็ไม่ผิดนัก
เลยโถงไปด้านขวา เป็นห้องครัวขนาดใหญ่ แม้ในบ้านจะมีไม่กี่คน แต่ก็ทำไว้เพื่อรองรับกับแขก เพราะเขามักต้อนรับที่นี่บ่อยครั้ง ด้านซ้ายคือห้องสโตร์สำหรับเก็บเครื่องครัว ถ้วยโถโอชาม
ที่ล้วนแล้วแต่เป็นของสั่งทำ มีโลโก้บริษัทเขาประทับไว้ติดอยู่ทั้งสิ้น ติดกันคือห้องซักรีดกับซักล้าง
“ทำอะไรอยู่เหรอพอดี”
เขาชะโงกหน้าเข้าไปตรงประตูที่เปิดอ้าไว้ ก็เห็นสาวใช้ร่างอวบเกือบจะแตะคำว่าอ้วนชื่อ ‘พอดี’ ซึ่งเป็นแฟนของเขียดมาได้สามปีแล้ว โดยมีบ้านของเขาเป็นสถานที่เพาะบ่มความรัก พอสุกงอมแล้วทั้งสองก็ลงเอยกันในค่ำคืนหนึ่ง ที่ไม่มีใครล่วงรู้ แล้วกลายมาเป็นผัวเมียกันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
“สวัสดีค่ะคุณเบียร์ พอดีกำลังรีดผ้าค่ะ”
เขาพยักหน้าพร้อมยกมือรับไหว้ แล้วรีบเดินตรงออกประตูข้างบ้าน ลัดเลาะไปตามทางเดิน ปูด้วยกระเบื้องผิวหยาบกันลื่น มีสวนดอกไม้สลับกับหญ้าปลูกไว้เป็นหย่อมๆ จนไปถึงสวนหลังบ้านสไตล์อังกฤษ
ซึ่งเป็นมุมโปรดของพ่อ ที่มักจะมานั่งกินลมชมวิวอยู่ในศาลาสีขาวสะอาดตา ด้านข้างมีบ่อปลาคราฟกับน้ำพุ ส่วนอีกด้านเป็นสวนดอกไม้นานาพันธุ์