สามปีผ่านไป
“แดะดี้จะไปหน่าย”
“หนีเด็กอ้วนไปเที่ยว”
“จาหยีไปต้วย”
“ไปด้วยไม่ได้ เขาไม่ให้เด็กเข้า”
“จาหยีโตเจ็นจาวแย้ว”
“ใครบอก ไหนเอาแก้มมาดมดูสิ ถ้าหอมถึงจะเชื่อว่าโตเป็นสาวแล้ว ถ้าแก้มยังไม่หอมเป็นสาวไม่ได้นะ”
“หอมเยยย เดะดี๊หอมเยย คิก คิก”
ฉันยืนมองเด็กตัวอ้วนๆ เอียงแก้มตุ้ยนุ้ยของตัวเองให้พี่มาคัสหอม 4จุดของเธอ ซ้ายทีขวาทีหน้าผากที จบที่จุ๊บปาก นางจะทำแบบนี้ทุกครั้งเวลาออดอ้อนอยากได้อะไร และบางครั้งคนที่โดนจุ๊บใบหน้าเนี่ยเปียกไปหมดกับน้ำลายของนาง เหมือนเช่นตอนนี้ที่นางพยายามเอาใจพี่มาคัสเพราะโดนหลอกล่อด้วยการออกไปเที่ยวซึ่งเป็นสิ่งที่นางชอบเป็นชีวิตจิตใจ
ภาพลุงหลานหยอกล้อกันอย่างมีความสุข เห็นแล้วอดยิ้มตามไม่ได้เกิดขึ้นประจำ ยาหมีเป็นดังรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของทุกคนที่นี่ ยิ่งพี่มาคัสยิ่งหลงหลานสาวตัวน้อยยิ่งกว่าอะไร
ถึงขนาดให้หลานเรียกตัวเองว่าแด๊ดดี้ จากเมื่อก่อนที่ไม่ค่อ
