“มึงหายกังวลได้เลย นับตั้งแต่วันนี้และตลอดไปซอนญ่าจะไม่เข้าไปวุ่นวายกับมึงอีกแน่นอน เพราะน้องกูเขามีเป้าหมายใหม่แล้ว”
“มึงหมายความว่าอย่างไร!? อะไรคือ มีเป้าหมายใหม่” ออสตินถามขึ้นด้วยความสงสัย อารมณ์ที่เหมือนจะเย็นลงก่อนหน้านี้ ร้อนขึ้นมาอีกรอบ
“สักวันมึงจะรู้เอง” มาโครเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินหนีออกไป ทำให้ออสตินได้แต่มองตาม ด้วยความกระวนกระวายใจอย่างบอกไม่ถูก กับข่าวใหม่ของซอนญ่าที่มาโครเล่ามา
ทำไมเขาถึงรู้สึกใจหายเมื่อรู้ว่าซอนญ่าและเขาจะไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิมได้อีกแล้ว ทั้งที่ความจริงเขาน่าจะดีใจ แต่ทำไมมันกลับรู้สึกใจหายแบบที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อน
ผมควรจะดีใจไม่ใช่เหรอที่จะไม่มีใครมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตผมอีกแล้ว ผมเป็นมาเฟียนะจะมารู้สึกไร้สาระแบบนี้ได้อย่างไร ผู้หญิงก็มีค่าแค่เอาไว้แก้เครียดทางร่างกายแค่นั้น อย่างอื่นก็ไม่สำคัญอะไรแล้ว
“ก็ดีถ้าน้องมึงตัดใจได้แบบนี้ กูก็ดีใจด้วย มึงก็รู้
