@สนามบิน
ตอนนี้พวกเราทั้งสามคนก็มาถึงสนามบินเรียบร้อยแล้ว และคนที่ดูจะตื่นเต้นที่สุดก็คือลูกสาวฉัน บอกแล้วยาหยีเป็นคนที่ชอบการได้ออกไปเจอสิ่งใหม่ๆ แบบนี้อยู่แล้ว ที่ผ่านมาเธอถึงได้ติดพี่มาคัสเป็นอย่างมาก เพราะพี่มาคัสชอบพาเธอไปเที่ยวบ่อยๆ
และตอนนี้ลูกสาวฉันก็พูดไม่หยุด นางถามทุกอย่างที่เห็น และขอกินของทุกอย่างที่เดินผ่าน แต่หน้าที่ตอบคำถามไม่ใช่ฉันหรอก พี่มาคัสโน่นที่ต้องเป็นตอบทุกคำถาม ส่วนฉันมีหน้าที่แค่เดินตาม
รอบนี้ฉันก็ได้บินBusiness Class เหมือนที่ตอนมา ด้วยอานิสงส์ของลูกสาวเหมือนเดิม เพราะทุกคนกลัวยาหยีลำบากเลยต้องให้นั่งชั้นที่ดีที่สุดแพง ราคาเท่าไรไม่มีใครสนใจ ฉันเลยพลอยสบายไปด้วย เรากำลังนั่งรออยู่ในห้องรับรอง และฉันกำลังนั่งไถไอจีไปเรื่อยเปื่อยหูก็ได้ยินแต่เสียงลุงหลานเขาคุณกันตอนนี้ ฉันเหมือนส่วนเกินเลย เพราะพวกเขาคุยกันแค่สองคน
“แด๊ะดี้ขาา จาหยีหิวย้าม” เสียงยัยเด็กอ้วนอ้อ
