@สนามบินสุวรรณภูมิ
“แด๊ะดี้มาโจว คิกตึ๋งจังไหมคา”หนูน้อยร่างอวบน่าฟัด วิ่งเขาไปสู้อ้อมกอดของแด๊ะดี้มาโจวของเธอด้วยความคิดถึง ความน่ารักของยาหยีทำเอาผู้คนบริเวณนั้นหันมามองด้วยความเอ็นดู
“เอาสักประโยคลูก จะคิดถึงจังเลย หรือคิดถึงไหมคะ”มาโครเอ่ยหยอกล้อหลานสาวตรงหน้าด้วยความเอ็นดู ก่อนจะอุ้มเธอขึ้นมาแนบอกและหอมแก้มตุ้ยนุ้ยของเธอฟอดใหญ่
“จาหยี คิกตึ๋งแด๊ะดี้มาโจวที่ฉู้ดเยยคา”เด็กหญิงขี้อ้อนเอ่ยออกมาด้วยความน่ารักน่าชัง
“แด๊ดก็คิดถึงยาหยีที่สุดเหมือนกันค่ะ ไหนขอเติมพลังหน่อยค่ะ”มาโครเอ่ยขึ้นพลางยื่นแก้มให้หลานสาวตัวเอง
“ได้เยย”ทันทีที่เอ่ยจบมืออันป้อมๆทั้งสองข้างของยาหยีก็จับใบหน้าของมาโครผู้ที่เธอเรียกว่าแด๊ดดี้มาโดยตลอด ไว้มั่นก่อนจะจุ่มพิต 4 จุดเหมือนที่เธอทำประจำเวลาใครมาขอให้เธอเติมพลังให้ และ 4 จุดนั้นก็จะเปียกไปด้วยน้ำลายของเธอเหมือนเช่นทุกครั้ง
“ตัวแสบเอ้ยย หน้าแด๊ดเปียกหมด” มาโ
