INTRO
“จัดการลบประวัติครอบครัวนี้หมดแล้วใช่ไหม?”
“อืม ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงฉันจัดการเรียบร้อยแล้วทั้งครอบครัวจะไม่มีชื่ออยู่ในโลกใบนี้อีก” เสียงของคนพูดกัน
“ดีมาก...อีกนานไหมกว่าจะถึงสนามบิน?” เสียงของผู้ชายที่แต่งตัวคล้ายหมอพูดกัน
“ก็ใกล้แล้วแหละแต่ฝนตกหนักมากเลยน่ะสิมันถึงช้า”
“เฮ้ออ!!เสียเวลาชะมัดเพราะยัยตัวแสบนิแหละทำเสียเวลา!!” เขาพูดอย่างหงุดหงิดและมองไปทางเด็กผู้หญิงที่กำลังนอนหลับอยู่
“เห็นตัวเล็ก ๆ แต่พลังเยอะชะมัดไหนจะฉลาดเป็นกรดถ้าไม่ยิงยาสลบได้ตามเหนื่อยแน่!” เสียงอีกคนพูดขึ้น
“เพราะมีเลือดพิเศษนั่นไงเลยฉลาดกว่าเด็กทั่วไป!!แต่ต่อให้เก่งแค่ไหนก็สู้พวกเราไม่ได้หรอก หึหึ” พวกมันหัวเราะกันอย่างสะใจเมื่อจับตัวเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ได้
“เพราะเลือดนั่นทำให้เราต้องบินมาที่นี่เฮ้อ!เสียเวลาชะมัดเลย”
“เอาน่าก็กำลังจะได้กลับแล้วนี่ไงอีกไม่นานก็ถึงสนามบินแล้ว” เสียงคนพูดกันทำให้เด็กผู้หญิงเริ่มตื่นขึ้นแต่เธอฉลาดพอจะไม่แสดงตัวออกมาว่าเธอฟื้นแล้ว เธอนอนนิ่งเธอรอจังหวะจะหนีได้ว่าพวกมันจะไปสนามบินเพราะงั้นเธอจะอาศัยจังหวะนั้นหนี
“จะว่าไปยัยเด็กนี่ก็โชคร้ายเหมือนกันนะเกิดเป็นลูกของอาจารย์นั่น หึ แถมมีเลือดที่คนทั่วไปไม่มีอีก”
“นั่นสิพ่อแม่ต้องตายเพราะเลือดนั่นอีก เหอะ!!แต่จะโทษใครได้ก็อยากเกิดมาเองนิแถมพวกนั้นก็ไม่ยอมยกให้ดี ๆ ไม่งั้นอาจจะไม่ต้องตายแบบนั้นก็ได้” เด็กผู้หญิงที่ได้ยินอย่างนั้นก็กำมือแน่นพยายามห้ามใจตัวเองไม่ให้โวยวายออกไป
“แต่อีกไม่นานยัยเด็กนี่ก็คงตายตามพ่อแม่ไปนั่นแหละ...เพราะเลือดพิเศษนี่ไม่มีใครรอดสักคน”
สนามบิน
ซ่า!!!!
เอี๊ยดดดด!!
“ถึงแล้วทำไมฝนมันแรงขนาดนี้วะเนี่ยยย?!” คนพวกนั้นช่วยกันเข็นเตียงที่มีเด็กผู้หญิงนอนอยู่ลง เด็กคนนั้นอาศัยความมือไวแอบหยิบมีดผ่าตัดในรถมาเพราะมันเป็นรถพยาบาลน่ะสิ
“รีบ ๆ ย้ายเตียงเถอะ...” จึก!!!
“อ๊ากกกกกกกกก!!!” เด็กผู้หญิงเอามีดผ่าตัดบาดคอหนึ่งในนั้นไปก่อนจะรีบลงจากเตียงนอน
“หยุดนะ!!!”
“ไอ้พวกคนเลวเอ๊ยยย!!!” เธอตะโกนกับไปและพยายามวิ่งหนีตอนนี้เธอต้องหนีเท่านั้นจะสู้ก็ไม่ได้เพราะว่าเธอแข็งแรงไม่พอคนพวกเป็นชายแข็งแรงมากเธอจะเอาแรงที่ไหนไปสู้เก็บแรงไว้วิ่งดีกว่า
ตึก ๆ ๆ ๆ
เด็กหญิงวิ่งอย่างไม่ลืมหูลืมตาพยายามสับขาวิ่งให้เร็วที่สุดเธอต้องหนีไปให้ได้ เพื่อมีชีวิตรอด...
แต่คนอย่างเธอมีชีวิตรอดแล้วจะเป็นยังไงต่อไปละพ่อแม่เธอก็ตายเพราะเธอ....
เพราะเลือดบ้าบอที่เธอไม่ได้เลือกเอง...