Chapter 01 บทนำ (เปิดความแซ่บ)
“รหัสพันธุกรรม คือ กระบวนการตัดต่อยีนจากการสังเคราะห์ขึ้น หรือจากสิ่งมีชีวิตแหล่งต่างๆหลายแหล่งเข้าด้วยกันตามความเหมาะสม แล้วใส่เข้าไปในสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง...”
เสียงชวนง่วงนอนของครูสอนพิเศษไม่ได้เข้าหูของเพรียวเลยสักนิด เด็กสาวหน้าสวยวัยสิบแปดมาดๆกำลังแกล้งนั่งตัวตรงในห้องนอนสีชมพูหวานแหวว
แต่สายตาของเธอกลับก้มลงอ่านบางอย่างที่อยู่ใต้โต๊ะอย่างตั้งอกตั้งใจ หนังสือสุดโปรดปรานของเพรียวที่เธออ่านค้างไว้ตั้งแต่เมื่อคืน นิยายติดเรทเล่มใหญ่ที่เขียนฉากอย่างว่าได้ถึงอกถึงใจเธอสุดๆ
“กระบวนการในธรรมชาติ การเปลี่ยนแปลงสารพันธุกรรมอาจเกิดขึ้นโดยมิวเทชัน แต่ลักษณะที่ได้มักจะเป็นลักษณะที่ไม่พึงปรารถนา...”
“มาถึงตรงนี้เพรียวพอจะเข้าใจมั้ย”
“...”
“เพรียว”
“...!!”
“เพรียว!!”
เสียงเรียกของครูสอนพิเศษทำเอาเด็กสาวสะดุ้งสุดตัว รีบเงยหน้าจากหนังสือที่กำลังอ่านอย่างตกใจ
เป็นครั้งแรกตั้งแต่เธอเรียนพิเศษมาที่ครูหนุ่มคนนี้จะตวาดใส่เธอเสียงดังขนาดนี้ ทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาก็เห็นใบหน้าสุดหล่อเหลา ดวงตาเข้มน่าค้นหา
แต่ตอนนี้คิ้วเข้มกำลังขมวดกันแน่น จ้องมองเธอด้วยท่าทางโกรธจัด แต่พยายามระงับความขุ่นเคืองไว้
“เอ่อ...”
เพรียวกลืนน้ำลายลงคอพลางส่งยิ้มแห้งๆไปให้คุณครูสุดหล่อที่จ้องมองเธออย่างตำหนิ
“ที่พี่มิลานติวให้เพรียวจำได้”
เด็กสาวยิ้มแหยๆให้คนตรงหน้าพลางเกาหัวแก้เก้อไปด้วย แต่เหมือนพี่มิลานของเธอจะไม่เชื่อในคำพูดของนักเรียนคนนี้เท่าไหร่ เพราะตั้งแต่เขาติวให้เธอมา สาวน้อยคนนี้ก็ไม่เคยตั้งใจฟังเขาจริงๆจังเลยสักครั้ง
“ถ้าจำได้จริง ลองอธิบายสิ่งที่พี่พูดมาตั้งแต่แรกให้ฟังหน่อยสิ!”
“เอ่อคือ...”
“...”
“เพรียว...”
มิลานไม่พูดอะไรมากความ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจฟังเขาเลยสักนิด ยัยน้องสาวข้างบ้านตัวดีเอาแต่อ่านหนังสืออะไรก็ไม่รู้
“ซ่อนอะไรไว้ใต้โต๊ะเอามาให้พี่ดูเดี๋ยวนี้!”
มิลานเอ่ยสั่งเสียงดุจนเพรียวหน้าเสีย แต่เธอยังคงตีเนียนต่อ “มะ...ไม่มีอะไรหรอกค่า” จะเอาหนังสือเล่มนี้ให้เขาดูได้ยังไง มันน่าอายนะ ทั้งเล่มมีแต่เรื่องอย่างว่าทั้งนั้นเลย
“เพรียว”
เธออยากจะร้องไห้ออกมาซะตรงนี้เลยจริงๆ ทำไมวันนี้พี่มิลานถึงได้ดุเธอจัง ทุกๆวันเขาทั้งนิ่งและไร้อารมณ์ ฉายาหนุ่มหน้าหล่อภูเขาน้ำแข็งเชียวนะ
“เอามาให้พี่” น้ำเสียงกดต่ำฟังแล้วขนลุกพิกลประกอบกับสายตาดุดันนั่นยังคงกดดันไม่หยุด แต่เธอจะให้เขาเห็นหนังสือเล่มนี้ไม่ได้ ถ้าเกิดเขาเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อแม่ของเธอล่ะ เป็นเรื่องแน่ๆ
“พี่มิลานอ่ะ”
“เพรียวแค่…” ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไรมากความมิลานก็ยื่นมือมากระชากหนังสือนิยายออกจากมือของเพรียวทันที ไม่นะ! เธอจะให้เขาเห็นหนังสือเล่มนั้นไม่ได้เด็ดขาด!!
“นี่เธอ!” มิลานเปิดหนังสือที่อ้าค้างพลิกกลับไปมาสองสามหน้าก่อนจะทิ้งหนังสือลงบนโต๊ะเสียงดังปัง!
“นี่มันหนังสือลามกชัดๆ ใครที่ไหนเขาจะอ่านของพรรค์นี้กัน”
“คือเพรียว...”
“ยัยเด็กแก่แดด!”
“พี่จะบอกเรื่องนี้กับคุณน้า” มิลานยันตัวลุกขึ้นตึงตังแล้วเดินอาดๆตรงไปที่ประตูโดยไม่พูดพล่ามทำเพลงอีก เพรียวที่เห็นอย่างนั้นก็รีบวิ่งไปยึดชายเสื้อของเขาเกาะมันไว้แน่น
ไม่ได้! เธอจะให้แม่รู้เรื่องนี้ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด!
“โอเคๆ เพรียวรู้ว่าเพรียวผิด เพรียวจะไม่อ่านนิยายตอนพี่สอนอีก ต่อไปเพรียวจะตั้งใจฟังพี่ให้มากกว่านี้” เพรียวยึดชายเสื้อของครูหนุ่มไว้แน่นพร้อมกับทำหน้าหงอยไปด้วย
“แต่พี่มิลานอย่าบอกพ่อกับแม่เลยนะ...โอเค้?”
“...”
“นะค้า พี่มิลานเพรียวขอ”
“เด็กใจแตก!” มิลานมองหน้าเด็กสาวด้วยความผิดหวัง เขาไม่เคยคิดเลยว่าเด็กน้อยหน้าตาน่ารักๆข้างบ้านจะเป็นคนแบบนี้
“อะ...อะไรนะคะ” คำด่าที่หลุดออกมาจากปากของชายหนุ่มทำเอาเพรียวถึงกับช็อก ชะงักปากอ้าค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ
ดะ...เด็กใจแตกหรอ? แค่เธออ่านหนังสือที่มีฉากอย่างว่า เพรียวก็ถูกมองว่าเป็นเด็กใจแตกแล้วเหรอ ตรรกะป่วยๆอะไรของเขา
“ไม่มีเด็กดีๆที่ไหนเขาทำเรื่องแบบนี้กันหรอก มีแต่เด็กใจแตกอย่างเธอเท่านั้นแหละ” ไม่ว่าเปล่ามิลานยังโยนหนังสือลงตรงหน้าเด็กสาวด้วย
“มันจะมากไปแล้วนะ!” เพรียวยอมรับเลยว่าเธอผิดที่เผลออ่านนิยายให้เขาเห็นและไม่มีสมาธิตอนเขาสอน แต่มันมากเกินไปกับคำว่าเด็กใจแตกของเขา “พี่มิลานไม่มีสิทธิ์มาว่าเพรียวแบบนี้!” ขึ้นเสียงตะคอกใส่มิลานกลับ
“เพรียวก็แค่อยากรู้...ทำไมล่ะ มันเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ เพรียวแค่อยากรู้อยากเห็น อยากเรียนรู้เรื่องอย่างว่าไว้บ้าง ไม่เห็นว่ามันจะผิดตรงไหน”
“แล้วพี่มิลานล่ะ พี่ไม่เคยมีความต้องการบ้างเลยหรือไง”
“ต้องการหรอ?” มิลานจ้องมองเพรียวด้วยสายตาคมกริบทันทีที่ได้ยิน ตาคมจ้องเขม็งมองเด็กปากเก่งที่ยืนเถียงฉอดๆตรงหน้า
“หึ! งั้นก็ป้องกันด้วยล่ะ เดี๋ยวติดเอดส์ไม่รู้ตัว นี่พี่เตือนด้วยความหวังดีนะ”
“...” เพรียวอ้าปากพะงาบๆยืนตัวสั่นเทากับคำพูดแสนดูถูกของมิลานคนตัวโตกว่าไม่มีท่าทีสะทกสะท้าน พูดจบก็ยกยิ้มเยาะ และหันหลังเดินออกไป แต่ว่า…เธอไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครมาด่าปาวๆแล้วปล่อยไปง่ายๆหรอกนะ รู้จักยัยเพรียวคนนี้น้อยไปซะแล้ว
“เดี๋ยว!...พี่มิลานพูดแบบนี้หมายความว่าไง?” เพรียวกึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงไปคว้ามือของมิลานไว้ก่อนจะกระชากเขาให้หันกลับมาประจันหน้าเธออีกครั้ง “ใครเป็นเด็กใจแตกไม่ทราบ พี่มิลานยังไม่รู้จักเพรียวดี พี่มีสิทธิ์อะไรมาพูดกับเพรียวแบบนี้ ขนาดพ่อแม่เพรียวยังไม่เคยว่าเพรียวเลยสักครั้ง”
“…”
“แล้วพี่เป็นใคร พี่คิดว่าตัวเองเป็นใคร…ห๊ะ!!”
“ดื้อด้านไม่รู้ความ”
“ไม่มีคุณสมบัติผู้ดี”
“ไร้การศึกษา”
...........................
เปิด! ประเดิมกันแล้วด้วยความแซ่บของคู่ ครูสอนพิเศษกับนักเรียนปากเก่ง
กดถูกใจ กดติดตาม
พูดคุยติชมกันเข้ามาเยอะๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้กันด้วยเนอะ