แล้วจึงครอบปากลงดูดอย่างเป็นจังหวะอยู่นานทีเดียว ปภาณิณทั้งเสียวซ่านและฉุนโกรธแต่แล้วร่างกายกับทรยศแอ่นรับเขาอย่างควบคุมไม่ได้ มือยกขึ้นแทรกนิ้วในกลุ่มผมสีดำของพฤกษ์ที่ยังคงซุกซบอยู่อย่างนั้นเหมือนหลงใหลเสียเต็มประดา แว่วเสียงออดด้านหน้าประตูแล้วแต่พฤกษ์ยังคงดูดดึงยอดอกของเธอไม่ยอมปล่อย
แม้จะเสียวซ่านแค่ไหนแต่เธอต้องตัดใจผลักเขาออกให้พ้นตัว แล้วก็ได้ผล
“ว่าที่ศรีภรรยาของคุณมาแล้ว”
พฤกษ์มองหญิงสาวตรงหน้าตาปรอย แล้วพอตั้งสติได้ กระแอมไอขึ้น สั่งอีก
“อยู่เงียบๆอย่าทำเสียงดังล่ะ”
เขาสั่งพร้อมกับรอยยิ้มกว้างขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าน่ารักบึ้งตึงมีโทสะ ปภาณิณหันขวับเปิดประตูแล้วกระแทกปิดดังปัง พฤกษ์หายใจลึกๆยาวๆพร้อมข่มอารมณ์คึกคักให้สงบลงเสียก่อน สะใจไม่น้อยที่ได้แก้เผ็ดคนอวดดี แล้วถึงตรงไปยังประตูด้านหน้าเปิดมันออกพร้อมยิ้มแบบรับแขกให้หญิงสาวคนมาใหม่
“ทำอะไรอยู่คะพี่พฤกษ์ ช๊าช้า”
พฤกษ์ทำขรึม
