“พี่มาร์คัสคะ” ฉันนั่งดูทีวีกับเขาหลังจากที่เขาล้างจานเสร็จเรียบร้อย นั่งด้วยความเกร็งเพราะพี่มาร์คัสนอนหนุนตักแถมยังจับมือฉันไปจูบไปหอมสลับกันแทบจะตลอดเวลา แต่พอนึกอะไรบางอย่างได้ก็เลยเรียกเขา
“คะ” ฮือ~ ฉันไม่เคยรู้สึกหวั่นไหวรุนแรงแบบนี้มาก่อน ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีผู้ชายคนไหนพูดแบบนี้หรอกนะคะ ตอนที่มีเหยื่อก็มีเหมือนกันที่พูดคะขากับฉัน แต่ไม่เคยมีใครพูดแล้วทำให้ฉันหวั่นไหวได้เลย มีแค่เขาคนเดียว พูดเท่าไหร่ใจก็ยิ่งสั่นไหวมากขึ้นทุกครั้งไป
“ม่านอยากถามเรื่อง...พี่เจมส์น่ะค่ะ” ฉันพูดออกไปเบา ๆ เพราะดูจากที่ผ่านมาพี่มาร์คัสเป็นคนขี้หึงพอสมควร กลัวจะไปขัดหูเขาเข้าแล้วก็เหมือนจะเป็นอย่างที่ฉันกลัวเพราะทันทีที่พูดออกไปพี่มาร์คัสก็พลิกตัวเป็นนอนหงายมองหน้าฉันแบบจ้องเขม็งทันที
“ทำไม?”
“ถามเฉย ๆ ค่ะไม่ได้คิดอะไรค่ะ”
“แล้วเราจะถามทำไมถ้าไม่คิดอะไร” มาอีกแล้วโหมดดุดันของเขา ถามแค่นี้เองในใจคิดไปถึง
