บทที่ 27

1334 คำ

"เดี๋ยวก่อนนะ คุณบอกว่าผมไปหลอกลวงเด็กใหม่ เด็กใหม่คนไหน" อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเขา ไม่ชอบกินไก่วัดไม่ว่าจะเก่าหรือใหม่ "ก็คนที่คุณเข้าไปช่วยไง เห็นบอกว่าคุณนัดให้ไปหาไม่ใช่เหรอ" "ผมเนี่ยนะนัดเด็กใหม่?" "ทำไม จะปฏิเสธว่าตัวเองไม่ได้ทำว่างั้น" "คุณไปได้ยินมาจากไหน" "เมื่อกี้ตอนที่ฉันเดินตามหลังเด็กใหม่ออกมา" "ดูคุณจะสนใจผมจังเลยนะ" คนร่างหนาค่อยๆ โน้มลำตัวตามร่างของเธอที่เอนลงไปบนกระโปรงรถ "ถอยไปนะคุณ" มือเรียวดันหน้าอกอีกฝ่ายไว้เพราะตรงนี้มันเป็นลานจอดรถใครเดินผ่านไปผ่านมาก็คงเห็น "เดี๋ยวคนเห็นหรอก" "กลัวคนเห็นงั้นเข้าไปต่อกันในรถดีกว่า" ชายหนุ่มล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกง พอไม่เจอเขาก็ล้วงดูอีกข้าง "หึ.. อย่าบอกนะคะว่าหากุญแจรถคันนี้ คุณให้เด็กคุณไปแล้วไม่ใช่หรือคะ" จบคำพูดของทรงอัปสร นเรศวรก็มองจ้องเหมือนหาความจริงในแววตางามคู่นั้น "คุณมองอะไร" "คุณสนใจผมจริงๆ ด้วย" "บ้าใครจะสนใจคุ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม