"ฉันบอกให้คุณถอยออกไปไง"
"เหมือนคุณจะกลัวนะ ไม่เห็นปากดีเหมือนเมื่อกี้เลย"
"ถ้ากลัวฉันคงไม่อยู่ตรงนี้หรอก แต่ฉันขยะแขยงมากกว่า"
"ขยะแขยง?!"
"โอ๊ยไอ้!" หญิงสาวยังไม่ทันตั้งตัวอีกฝ่ายก็กระโจนเข้ามาประชิดตัวแล้วพาร่างของเธอไปวางลงบนโต๊ะยาวในห้องประชุมโดยที่เธอไม่ได้ตั้งตัว
"คุณนเรศวร คุณเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ" เพิ่งรู้ว่าตัวเองไม่น่าเล่นกับไฟกองนี้เลย ในใจภาวนาให้ข้าวปุ้นเข้ามาตามเธอด้วยเถอะ
"แค่บอกมาคำเดียวว่ากลัว ฉันถึงจะยอมปล่อย" คนร่างหนาโน้มลำตัวลงไปพูดใกล้จนอีกฝ่ายต้องเอนตัวหนี
เธอพยายามจะไม่อ้าปากพูดอะไรอีก และก็จะไม่พูดสิ่งที่เขาบังคับให้พูดด้วย
สายตาคมมองสำรวจตั้งแต่ใบหน้าต่ำลงไปจนถึงเนินหน้าอกที่เผยออกมาพอให้ยั่วยวนสายตาของคนมอง ก่อนจะเลื่อนมองต่ำลงไปตรงจุดที่เธอโชว์ให้ผู้ชายทุกคนในคลับได้เห็นในคืนนั้น จนเผลอกลืนน้ำลายลงคอโดยไม่รู้ตัว ก่อนที่ใบหน้าคมคายนั้นจะขยับต่ำลงไปสัมผั
