ฉันนิ่งเมื่อพี่เดย์ทวงคำสัญญาที่ฉันบอกว่าจะให้เขาในวันนี้ แต่ที่เป็นกังวลกว่าคือ ฉันไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร หากตอบไปว่าขอเป็นพี่น้องเหมือนเดิมแต่ คนที่รออย่างมีหวังเขาก็ต้องเสียใจนะสิ
"มีอะไรกันหรือคะ"
ภัทรหันมามองเราทั้งสองด้วยรอยยิ้มแห่งความสงสัย เพราะอะไรนะเหรอเพราะสายตาของพี่เดย์จ้องอยู่ที่หน้าฉันนะสิ แต่ฉันก็ยังคงเงียบ ท่ามกลางสายตาของคนทั้งกลุ่ม
"พี่เดย์ เราออกไปคุยข้างนอกดีกว่าไหม"
"แสดงว่ามีความลับ"
ฉันเอ่ยชวนพี่เดย์ แต่เสียงที่แทรกขึ้นคือยายภัทร
"แหม...ก็ให้กูมีมั้งเถอะ"
"แต่พี่อยากให้ทุกคนเป็นพยานด้วย หากพี่จะเสียใจก็ไม่เป็นไร ถือว่าพี่ไม่ทรยศความรู้สึกของตัวเอง"
ประโยคนั้นของพี่เดย์ ทำเอาคนทั้งโต๊ะหันมามองหน้าฉันเป็นตาเดียว แล้วแบบนี้ฉันจะต้องตอบเขาว่าอย่างไรดี จนกระทั่ง
"มาครบทีมเลยนะ"
เสียงนั่น
"ไอ้เหี้ย มาได้ไงวะ"
พี่เดย์ทักคนที่เดินเข้ามาใหม่ นั้นก็คือพี่ไทก้า คงไม
