บทที่ 8 หวงไข่
หลายวันต่อมาหยางเฟยหยวนลูกศิษย์ที่ขอลากลับจวนไปเยี่ยมารดาก็กลับมาพร้อมสุราหมักหลายไหที่นำมาจากบ้านเกิด เขานำมามอบให้เซียวจื่อจ้านหลายไห เซียวจื่อจ้านจ้องมองไหสุราตรงหน้าด้วยแววตาที่ครุ่นคิด
หากเหมยลี่หลินได้เห็นคงจะดีใจไม่น้อย เขาจะหลอกล่อให้นางดื่มจนหมด นางจะได้หลับและไม่ลุกขึ้นมาชวนเขาทำเรื่องอย่างว่ากลางดึกอีก หลายวันมานี้เขาแทบไม่ได้หลับได้นอน หากนางไม่ล้วงเข้าไปใต้ร่มผ้าของเขา นางก็จะบังคับให้เขาล้วงนางแทน เหตุใดจุดมุ่งหมายจึงแปรเปลี่ยนไปเช่นนี้เล่า มันต้องเป็นเขามิใช่หรือที่ปลุกปล้ำนาง!!!
"ท่านอาจารย์ขอรับนี่ตั๋วเงินที่ท่านให้ข้ายืมไป ข้านำมาคืนขอรับ"
"ช่างเถิด เจ้าเก็บไว้เป็นค่าเล่าเรียนเถิด ข้ามิได้ขัดสนเรื่องเงินเท่าใดนัก"
หยางเฟยหยวนจ้องมองเซียวจื่อจ้านด้วยความซาบซึ้งใจ อาจารย์ของเขาช่างใจดีมากเหลือเกิน
"วันนี้ข้าจะสอนให้พวกเจ้าเรียนการฟันดาบควบคู่ไปกับการ
