เขาครางเสียงต่ำลึก ลูกกระเดือกเคลื่อนขึ้นลงตามแรงหายจสะท้าน ร่างอรชรคอแห้งผากเมื่อเขายัดเยียดความแข็งกระด้างเข้าไปในตัวเธอจนหมด เนื้อหนังของเธอโอบล้อมและรัดรึงแก่นกายของเขา ชาครินทร์แทบขาดใจทุกครั้ง นั่นยิ่งทำให้เขาแน่ใจว่าอัยย์ญาดาไม่เคยมีใครนอกจากเขามาเนิ่นนานตลอดเวลาถึงห้าปี
“อัยย์...แยกขาสิ...แยกให้กว้าง...อาส์...จำได้ไหมว่าอัยย์ชอบทำอะไร”
“อะไรคะพี่โอม”
“ชอบจูบพี่เวลาที่พี่...เข้าไปอยู่ในตัวอัยย์”
ทุกความทรงจำถูกรื้อให้ฟื้นกลับขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเขาฝังตัวตนผนึกแน่นในตัวเธอ ดิ่งทะยานล้ำลึกเต็มความยาวและอวบแน่น หญิงสาวเผยอปากออกรับปลายลิ้นที่ยังชุ่มด้วยน้ำหวานจากตัวเธอ ต่างกลืนกินกันและกันในช่วงจังหวะของการขยับส่ายและสอดประสาน ทุกการกระแทกกระทั้นอัดแน่นไปด้วยความโหยหาราวกับว่าเขากับเธอไม่เคยเกลียดชังหรือบาดหมางหัวใจกันเลยกระนั้น
อัยย์ญาดาแทบไม่รู้สึกด้วยซ้ำว่าเธอกำลังถูกบีบคั้นและท
