“น้ำตาของเธอฉันก็ไม่สงสารเพราะยังไงคืนนี้เธอก็ต้องเป็นของฉัน” ผมพูดขึ้นพร้อมมองใบหน้าแดงก่ำของคนใต้ร่างบอกเลยว่าต่อให้น้ำตาของเธอจะไหลผมก็ไม่สงสาร
“และจำไว้ด้วยว่าที่ฉันทำมันเพราะตัวเธอเอง” ถ้าถามว่าที่ผมฟิวส์ขาดแบบนี้เพราะอะไรก็เพราะปากเธอนั่นแหละ
พูดออกมาได้ว่าไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วที่จูบกันนอนกอดกันทุกคืนเรียกว่าอะไรวะ
“ฮึก...เฮียปั้น ถ้าเฮียปั้นยังไม่ปล่อย เลิฟจะเกลีย...อ๊าาาา” ผมไม่รอให้เธอพูดจบก็จัดการดันนิ้วเข้าไปในกลางกายสาวของเธอทันที
ความคับแน่นภายในช่องทางที่รักมันตอดรัดนิ้วผมแทบหัก
“เฮียปั้นเลิฟเจ็บ ปล่อยเลิฟ” เธอร้องขึ้นพร้อมกับพยายามดิ้นตัวให้หลุดจากผมแต่มาถึงขนาดนี้แล้ว บอกเลยว่าผมไม่หยุด
“ฉันยังใจดีเบิกทางให้เธอนะเลิฟ” ผมพูดขึ้นพร้อมกับเริ่มขยับนิ้วเข้าออกทันที
จากหนึ่งนิ้วเพิ่มเป็นสองนิ้วและสามนิ้วในที่สุด ช่องทางเล็กตอบรับนิ้วของผมได้ดีมาก ผิดจากเจ้าของร่างกายที่พยา
