เมียนักเลง | 12

1933 คำ

“แต่เลิฟไม่อยากได้เป็นคนนี้เลยอะข้าวหอม” ฉันพูดขึ้นทันทีเพราะสายตาที่พี่เขามองฉันเมื่อวาน ฉันไม่ชอบเอาจริงๆ “ทำไมล่ะ เขาออกจะหล่อนะ ฉันนี่อิจฉาแกสุดๆ” ไม่อยากจะว่าหรอกนะแต่เพื่อนฉันบ้าผู้ชายเสียจริง “สายที่เขามองเลิฟเมื่อวาน มันน่ากลัวนะสิ” ฉันพูดออกไปตรงๆ “เอาเถอะๆ ฉันไม่ให้พี่เขาทำอะไรแกแน่ๆ พี่ดาวบอกแล้วไงเวลาเลี้ยงสายก็ไปด้วยกัน” ข้าวหอมพูดขึ้นอีกครั้ง สงสัยท่าทางของฉันจะดูกังวลทำเอาข้าวหอมถึงต้องปลอบแบบนี้ “สบายใจขึ้นยัง” “อื้ม สบายใจขึ้นมากๆเลย” ฉันตอบกลับทันทีพร้อมกับยิ้มกว้าง “แต่ถึงยังไงเฮียปั้นก็คอยปกป้องเลิฟอยู่แล้ว หายห่วง” แฮะ...ทำไมวนกลับมาหาเฮียปั้นได้ล่ะ “เฮียปั้นของข้าวหอมไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเลิฟสักหน่อย” ฉันตอบกลับไปเพราะมันจริงตามที่พูดนั่นแหละ เราสองคนไม่ได้เกี่ยวอะไรกันสักหน่อย “แล้วที่เฮียจูบเมื่อเช้าดีไหมล่ะ” “ดีมากเลย” “เห้ย...อะไรอะข้าวหอม ยุงกัด” ฉันปฏิเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม