"ถ้าจะจีบน้องกูก็รีบจีบ หมารอจะแดกเยอะนะ” ผมพูดกับมันอีกครั้งเพราะถ้าเป็นไอ้แชมป์ ผมว่าผมก็โอเค นิสัยมันเป็นยังไงผมรู้ดี แน่นอนว่าผมรักข้าวหอมมากเพราะยังไงก็น้องสาว ถ้าเป็นไอ้แชมป์จริงๆก็หายห่วง
“ว่าแต่กู มึงไปขอคบเพื่อนน้องมึงให้ไอ้ก่อนเถอะ” โคตรจี้จุดฉิบหาย ประเด็นคือขอแล้วแต่เขาปฏิเสธไง
“กูขอแล้ว ขอไม่รู้กี่รอบ” เพราะผมขอแล้วจริงๆแต่เธอกลับเมินเฉยและเฉไฉทุกครั้ง
“มึงขอแบบไหนถ้าอยู่ๆพูดเลย เป็นกูก็ไม่ตกลงหรอกไอ้เหี้ย มันต้องทำหวานหน่อยดิวะ”
“ขอไม่ได้ ก็จับกดแม่ง” แน่นอนว่าผมคิดแต่ความเป็นจริงก็อีกเรื่อง
“กูมั่นใจว่าถ้ามึงจะจับกด มึงจับกดไปนานแล้วไม่รอเวลาขนาดนี้หรอก” ก็ถูกอย่างที่ไอ้แชมป์พูดเพราะสำหรับเลิฟ ผมรักจริงหวังแต่งจึงไม่ทำอะไรแบบนั้นลงไป
“ก็แบบนั้นแหละ กลับดีกว่าพรุ่งนี้เรียนอีก” ผมพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้
“เดี๋ยวนี้เหมือนตั้งใจเรียนแต่กูรู้หรอกไอ้ปั้น”
“ถ
