20.

1488 คำ

รันตีหยิบมือถือออกมาโทรหาหัวหน้าแม่บ้าน สักพักหัวหน้าก็มาพานลินดาออกไป " เดี๋ยวก่อน หลังทำแผลเสร็จ เธอก็เก็บข้าวของกลับบ้านไปซะ พรุ่งนี้เป็นต้นไปก็ไม่ต้องมาทำงานที่นี่ ฉันจะโทรไปรายงานพฤติกรรมของเธอกับบริษัทซับเอง " นลินดาหันกลับมามองรันตี เธอไม่โทษรันตีหรอก เพราะยังไงอนันต์ก็สำคัญกับบริษัทมากกว่าเธอ แค่ไล่แม่บ้านออกไปแค่คนเดียว พรุ่งนี้แม่บ้านคนใหม่ก็จะถูกส่งมาแทนที่เธอ ไม่ได้มีผลอะไรกับytcอยู่แล้ว อนันต์ส่งสายตาเยาะเย้ยมาให้เธออย่างไม่ปกปิด แววตาฉายชัดความรังเกียจ ฮึ! รังแกคนด้อยกว่าคงจะสนุกสินะ เหยียบย่ำคนอื่น คงเป็นงานอดิเรกที่พวกคนรวยเขาชอบเล่นกัน นลินดาใช้ทิชชู่ซับเลือดจนแห้ง แล้วรีบเก็บของใส่กระเป๋าผ้าออกมาทันที " ขิงทำแผลก่อนค่อยไปเถอะนะ " " ไม่เป็นไรค่ะหัวหน้า ฝากลาพี่โมด้วย ฉันคงไม่ได้กลับมาที่นี่อีกแล้วหล่ะ อ้อนี่เป็นขนมที่ฉันซื้อมาฝากให้พี่โมด้วย ฉันต้องไปแล้ว " บดินทร์ข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม