พันธนาการรักข้ามกาลเวลา EP.04 พี่ชายผู้คลั่งน้องสาว (2)
1169 คำ
หนึ่งเดือนต่อมา
ศศิกานต์ได้แต่นั่งนิ่ง หน้างอ สายตาจับจ้องใบหน้าคมสันที่เอาแต่ยิ้มอบอุ่นมาให้อย่างเคืองๆ ตั้งแต่เธอตัดสินใจมาอยู่กับปีเตอร์ หวัง ผู้ให้กำเนิดที่ฮ่องกง
ชีวิตเธอก็วุ่นวายจนตั้งรับแทบไม่ทัน มาวันแรกก็ถูกพี่ชายต่างมารดาจู่โจมใส่ อีกหนึ่งอาทิตย์ก็ต้องเจอพี่สาวต่างมารดาเขม่นอีก และวันนี้เธอก็ต้องมาเจอกับตัวป่วนชีวิตอันดับหนึ่งอีกครั้ง นั่นก็คือแดนเนียล หวัง พี่ชายต่างมารดาที่ลากเธอออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลหวังตั้งแต่เช้า
หย่งเสียนกับเหวินถังยืนสังเกตอาการของเจ้านายทั้งสองอย่างอึดอัด เกือบหนึ่งชั่วโมงที่ภายในห้องทำงานแห่งนี้เงียบกริบ ไร้เสียงใดๆ รบกวน เจ้านายหนุ่มเอาแต่นั่งยิ้ม จ้องมองน้องสาวต่างมารดาอย่างอารมณ์ดี ดวงตาวิบวับเจ้าเล่ห์ชวนให้หวาดระแวง
“นายน้อยดูแปลกเข้าไปทุกวัน นายว่ามั้ยหย่งเสียน”
“เห็นด้วยอย่างยิ่ง”
เขาเห็นด้วยเลยกับความคิดของเหวินถัง ชายหนุ่มเหลือบมองผู้เป็นนายสลับกับคุณหนูเหม่ยเยวี่ย อดกังวลกับท่าทางเปลี่ยนไปของเจ้านายหนุ่มไม่ได้ อาการเหมือนผู้ชายตกหลุมรักผู้หญิงที่ตนแอบชื่นชอบ หวังว่าเจ้านายหนุ่มคงไม่เป็นเช่นนั้น
หย่งเสียนได้แต่ภาวนากับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขออย่าให้สิ่งที่เขาคิดเป็นจริงขึ้นมาเลย ไม่อย่างนั้นตระกูลหวังคงได้เกิดโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่แน่
“ส่วนคุณหนูเหม่ยเยวี่ยก็เอาแต่ทำหน้างอใส่นายน้อยตลอด”
เหวินถังเอียงหน้าไปมองคุณหนูสามของตระกูลหวังอย่างเห็นใจ ตลอดหนึ่งเดือนมานี้ นายน้อยตามประกบน้องสาวต่างมารดาผู้นี้แทบยี่สิบสี่ชั่วโมง จนเขาเองก็ชักจะสงสัยขึ้นมาตงิดๆ ว่านายน้อยแอบหลงรักคุณหนูเหม่ยเยวี่ยผู้นี้หรือเปล่า
“ก็อย่างที่นายเห็น”
หย่งเสียนเอ่ยเบาๆ อย่างหวั่นใจ เมื่อเห็นสีหน้ายิ้มแย้มของเจ้านายหนุ่มยามจ้องมองน้องสาวต่างมารดา ขออย่าให้สิ่งที่เขาคิดเป็นจริงขึ้นมาเลย ไม่เช่นนั้นนายใหญ่คงจะเครียดน่าดู ตั้งแต่เขาทำงานรับใช้ชายหนุ่มผู้นี้
นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกไม่มั่นใจในความคิดของผู้เป็นนาย
“คุณแดนเนียลค่ะ”
“พี่แดนเนียลครับ ไม่ใช่คุณแดนเนียล”
แดนเนียลเอ่ยย้ำน้องสาวคนเล็ก สายตาจับจ้องใบหน้าสวยหวานกับดวงตาคู่งามอย่างอารมณ์ดี วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่เขารู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก การได้อยู่ใกล้น้องสาวต่างมารดาผู้นี้ ทำให้เขายิ้มได้ทั้งวัน ตอนที่เขาได้เจอน้องสาวคนรอง เขาก็มีอาการแบบนี้ แรกๆ เขากับเหม่ยชิงก็มีความสุขดี น้องสาวอยากได้อะไรเขาก็หามาให้
แต่เมื่อบิดาตัดสินใจวางมือและยกธุรกิจทุกอย่างให้เขาเป็นคนดูแล ความสัมพันธ์ของเขากับน้องสาวคนรองก็เปลี่ยนไป สุดท้ายก็มองหน้ากันไม่ติด
ศศิกานต์ได้แต่นั่งหน้าบูดบึ้ง ดวงตาคู่งามจ้องเจ้าของร่างสูงอย่างฉุนเฉียว ไม่นึกเลยว่าชายผู้นี้จะทำตัวไร้สาระและเอาแต่ใจถึงเพียงนี้ เธอกับเขาก็ไม่ได้เป็นอะไรกันเสียหน่อย แค่มีบิดาคนเดียวกันไม่เห็นจะต้องเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตเธอมากมายขนาดนี้ ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ผู้ชายคนนี้ตามติดเธอแทบทุกฝีก้าว ชนิดเงาตามตัวเลยทีเดียว จะบ่นจะต่อว่ายังไงเขาก็ไม่สนใจคำพูดเธอแม้แต่น้อย
“ตกลงคุณ...เอ่อ...พี่แดนเนียลกำลังคิดที่จะทำอะไรกันแน่”
“ก็เปล่านี่ครับ”
“เปล่าหรือคะ แล้วที่ตามติด ประกบฉันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงแบบนี้มันหมายความว่ายังไง”
เธอทนไม่ไหวแล้วจริงๆ จากที่คิดว่าจะมาเยี่ยมบิดาผู้ให้กำเนิด แล้วจะคุยเรื่องส่วนตัวอีกนิดหน่อยก็จะขอกลับเมืองไทย กลับกลายเป็นว่าเธอต้องอยู่ฮ่องกงถาวร แถมยังมีพี่ชายต่างมารดาที่คอยตามดูแลประกบเธอทุกฝีก้าว จะออกไปเที่ยวก็ไปไม่ได้ เพราะทันทีที่ออกจากบ้าน บอดีการ์ดหน้าโหดที่ยืนอยู่ด้านหลังคนเป็นพี่ชายจอมเอาแต่ใจก็เดินตามเธอทันทีเช่นกัน
“ตามประกบทุกฝีก้าวที่ไหนกันเหม่ยเยวี่ย อ้อ แล้วอย่าแทนตัวเองว่า ‘ฉัน’ กับพี่อีกนะ มันฟังดูห่างเหินยังไงชอบกล อย่าลืมสิว่าเราสองคนเป็นพี่น้องกันนะครับสาวน้อย”
“เอ่อ...ก็ได้ค่ะ ถ้างั้นเหม่ยเยวี่ยขอตัวก่อนนะคะ”
ในเมื่อบอกว่าไม่ได้ตามประกบเธอทุกฝีก้าว ถ้าเช่นนั้นเธอก็ออกไปเดินเที่ยวตามลำพังได้ใช่มั้ย ศศิกานต์ยกยิ้มตรงมุมปาก สายตาเหลือบมองสองบอดีการ์ดที่ยืนอมยิ้มอยู่ด้านหลังพี่ชายต่างมารดาอย่างเคืองๆ ทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง นิสัยเหมือนกันหมด
“เหม่ยเยวี่ยจะไปไหนหรือครับ”
แดนเนียลถามขึ้นอย่างสนใจ เรื่องอะไรที่เขาจะปล่อยให้น้องสาวไปไหนมาไหนคนเดียว มีน้องสาวสวย น่ารักซะขนาดนี้ก็ต้องตามไปดูแลรักษาความปลอดภัยทุกฝีก้าวสิ สมัยก่อนเขาก็ตามดูแลเหม่ยชิงแบบนี้เหมือนกัน แต่เพราะนิสัยก้าวร้าวและพฤติกรรมบางอย่างที่เขาไม่ชอบ เลยทำให้เขาเลิกยุ่งกับบุตรสาวของภรรยาคนที่สองของบิดาไปโดยปริยาย
แต่กับน้องสาวคนนี้มันต่างกัน จากข้อมูลที่เขาให้ลูกน้องไปสืบมา สาวน้อยที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขาเป็นคนอ่อนหวาน นิสัยดี เรื่องเสื่อมเสียก็ไม่มีแม้แต่นิดเดียว แม้จะเก่งเรื่องศิลปะการต่อสู้หลายประเภทก็เถอะ เขาก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ฮ่องกงไม่เหมือนเมืองไทย
ศัตรูของบิดากับเขาก็มีไม่น้อย หากเข้ามาทำร้ายสาวน้อยผู้อ่อนหวาน น่ารักผู้นี้ของเขาแล้วเขาจะทำอย่างไร ทางที่ดีให้อยู่ในสายตาเป็นดีที่สุด เพื่อป้องกันอันตรายที่จะเกิดขึ้นได้อย่างทันท่วงที
“ขอไปคนเดียวนะคะพี่แดนเนียล”
ศศิกานต์ย้ำเสียงหวาน สายตาแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าไม่ต้องการให้คนเอาแต่ใจไปด้วย หากแต่รอยยิ้มอบอุ่นที่ส่งกลับมาให้นั้นบอกเธอได้เป็นอย่างดีว่าเธอไม่มีทางได้ออกไปไหนคนเดียวแน่นอน ผู้ชายคนนี้จะเอายังไงกับเธอกันแน่
“ไม่ได้หรอกครับเหม่ยเยวี่ย ถ้าพี่ไม่ได้ไปด้วย เหม่ยเยวี่ยก็ต้องให้คนของพี่ไปคอยดูแล”
“แต่เหม่ยเยวี่ยต้องการความเป็นส่วนตัวนะคะ”
//////////////////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- ผู้เขียน
