“พี่ใหญ่...” เฉินเจียวเหมยยังคงเอ่ยเรียกขานจ้าวจิ่นหลงอย่างอารมณ์ดีเมื่อจ้าวจิ่นหลงไม่อาจเอาชนะนางได้ในเรื่องที่นางต้องการ
หึหึ!นางกับเขารู้จักกันแบบสายฟ้าฟาดเพราะความผิดพลาดเพียงชั่วข้ามคืน แน่นอนว่า ต่อไปนี้นางกับเขาจะได้ทำความรู้จักกันได้เป็นอย่างดี ก่อนที่นางจะต้องไปแต่งงานกับเขา อา...นางต้องรอบคอบ มันคือชีวิตอิสระที่นางจะต้องทิ้งไปอย่างไม่น่าให้อภัย
“ท่านไม่ควรรีบร้อนเรื่องของข้า ท่านควรใจเย็นอย่างที่ท่านบอกข้าเมื่อครู่ เข้าใจหรือไม่” หญิงสาวยังคงเอ่ยคำพร้อมสั่งการอย่างเนียนๆ
จ้าวจิ่นหลงที่เริ่มรู้ตัวแล้วว่าเสียท่าให้กับชายาแห่งตนจึงได้แต่เก็บข่มอารมณ์ขุ่นเคืองเอาไว้ หากตามใจนางแล้วนางไม่ดื้อดึงเขาย่อมตามใจ หากแต่นางดื้อรั้นขึ้นมาเขาย่อมไม่อาจยินยอม แต่ว่า...คำว่าพี่ใหญ่ นี่มัน...ฮึ!
“พี่ใหญ่” เฉินเจียวเหมยยังคงเอ่ยเรียกขานอย่างสนุกสนาน
จ้าวจิ่นหลงเพียงหรี่ตามองอย่างเข่น
