บทที่ 2 นายปูรณ์(2)

1355 คำ
ก่อนปิดประตู วิรัชเห็นเจ้านายส่งยิ้มมาให้แล้วสูดปากครางแทบไม่เป็นภาษา เขาเห็นสองมือของเจ้านายจับหัวสองสาวโยกใส่หน้าขาเป็นจังหวะถี่ยิบน่ากลัว ดวงตาหื่นกระหายเปล่งประกายวาวโรจน์เตรียมเปิดฉากห้ำหั่นกับสองสาวอย่างดุเดือด! ใจก็ภาวนาให้เจ้านายเพลามือบ้าง กลัวพรุ่งนี้ยัยสองสาวนั่นจะไม่มีแรงมาปรนเปรอเขานั่นเอง “เป็นยังไงบ้างพี่รัช คุณท่านถูกใจไหม” เสียงเจ๊โรซี่ดังขึ้น เมื่อวิรัชเดินออกมาจากห้องและปิดประตูเรียบร้อย แม้จะรู้ว่าสองสาวนั่นเด็ดดวงแค่ไหนแต่หล่อนก็เกรงจะไม่ถูกใจคุณท่าน “ไม่ได้ยินเสียงหรือไงเจ๊” วิรัชถามอย่างอารมณ์ดี ยักคิ้วไปทางประตูให้สาวใหญ่มองตาม เจ๊โรซี่หัวเราะเสียงหวาน ยกมือปิดปากอย่างมีจริต หล่อนช้อนตามองลูกน้องของปูรณ์ เห็นอะไร ๆ มันขึ้นลำชัดเจนก็อดจะเอ่ยแซวไม่ได้ “แหมพี่รัชจ๋า...ขึ้นลำเตรียมพร้อมเชียวนะ” ไม่พูดเปล่า หล่อนยังเอื้อมมือมาลูบคลำราวกับมันเป็นของเล่น ใช้ปลายนิ้วกรีดทักทายความยาวขึ้นรูปชัดเจนใต้กางเกงนั่นอย่างนึกเปรี้ยวปาก วิรัชหลับตาพริ้มพิงผนังห้อง ยืนใจเต้นกระหน่ำรับจังหวะของเจ๊โรซี่ด้วยความเพลิดเพลิน เป้ากางเกงเริ่มตุงขยายตั้งแต่เห็นสองสาวกรีดกรายอยู่ในอ่างแล้ว ภาพเรียวปากหล่อนขยอกกลืนท่อนชายของคุณท่านทำเขาปวดร้าวไปหมด “นายให้ใช้ต่อได้พรุ่งนี้...อูวส์” เสียงสั่นเสียว ปรือตามองใบหน้าสวยเฉี่ยวของแม่เล้าคนดัง “จริงเหรอพี่...โชคดีจังเลย รู้ไหมสองคนนั่นค่าตัวเท่าไหร่...” เจ๊โรซี่เริ่มอยู่ไม่นิ่ง เมื่อวิรัชยังยืนเฉยไม่ได้เอ่ยห้าม หล่อนยิ่งได้ใจรูดซิปกางเกงล้วงเข้าไปในความอุ่นร้อนของชั้นในชาย น้ำเหนียวๆ เปียกชุ่มจนหล่อนชักอยากจะกินอีกสักน้ำสองน้ำ หลังจากกินของเจ้านายไปแล้วรอบหนึ่ง “ก่อนจะกินของแพง กินของฟรีก่อนไหมพี่...” กระซิบข้างใบหู แลบลิ้นออกมาลากเลียติ่งหูใหญ่จนเปียกชุ่ม ทำเอาวิรัชยิ้มถูกใจ หล่อนจับมือเขาสอดลงไปในกระโปรงสั้น ก่อนจะใช้มือเขาขยี้ร่องหลืบเปลือยโล่งปราศจากชั้นใน เท่านั้นแหละความอยากก็ทำงานอย่างเข้ากัน หล่อนจับชายกระโปรงเลิกขึ้นแยกขาอ้ารอ ส่ายเอวยั่ว ๆ เชิญชวน เขาก็เอื้อมรั้งบั้นท้ายอวบของหล่อนเข้าหาแล้วพุ่งพรวดเข้าใส่ทีเดียวมิดด้าม เสียงเจ๊โรซี่หวีดร้องเนื้อตัวสั่นเทาแอ่นร่องรักบดเบียดหน้าขา หยาดน้ำรักที่ปลดปล่อยกับคุณท่านยังเจิ่งนองทำให้จังหวะกระแทกไหลลื่น แรงหนึบหนับในโพรงเนื้อยังบีบรัดได้ดีจนวิรัชสูดปาก แม้ทั้งคู่จะยืนอยู่ระหว่างทางเดิน มีลูกค้าและสินค้าเดินกันไปมา แต่ทุกคนก็ไม่ได้สนใจกิจกรรมดุเดือดของแม่เล้าคนสวย เพราะต่างก็จับจูงกันเดินเป็นคู่ บางคนอุ้มกระเตงไปมาท่อนล่างก็เด้งเข้าใส่กัน บางคนเดินเลยไปได้สองสามก้าวก็ก้มลงถลกกระโปรงคู่ขาเสียบเสยกันตรงนั้น เป็นภาพที่ทุกคนเห็นชินตา และถือเป็นจุดขายของที่นี่...กินได้ทุกที่ที่อยากกิน! วิรัชเมื่อจัดการคลายอาการอยากของตัวเองเสร็จ เขาเดินมาหาที่นั่งรอเจ้านาย หนุ่มร่างท้วมเดินมาเจอโซฟาว่างอยู่มุมหนึ่ง เขาทิ้งตัวหมดแรงเพราะถูกโรซี่สูบพลังไปจนเกือบหมด มุมนี้ยังไม่มีคนมาจับจอง สายตาผ่อนคลายกวาดมองไปรอบๆ เห็นภาพบรรยากาศแล้วมันช่างสวยงามจริงๆ สมกับเป็นแหล่งบันเทิงของหนุ่มๆ อย่างแท้จริง สาวนุ่งน้อยห่มน้อยเดินกันให้ละลานตาไปหมด ตามจุดต่างๆ ก็มีกิจกรรมเข้าจังหวะให้ดูเพลินๆ แต่ละนางของที่นี่ถูกฝึกมาอย่างดี ท่วงท่าลีลาเร่าร้อนสวยงามเรียกน้ำจากลูกค้าได้ง่ายดายนัก ไม่ว่าจะน้ำเงิน หรือน้ำกาม! วิรัชหวนนึกถึงบุรุษที่อยู่ในห้องกับสองสาวเกรดพรีเมี่ยมของเจ๊โรซี่ ปูรณ์ ธีราธร เจ้านายของเขา หนุ่มใหญ่โสดสนิทเมียขอหย่าหลังจากแต่งงานได้เพียงสองปี ด้วยเหตุผลที่คนเป็นลูกน้องถึงกับอึ้ง ‘แมร่ง...ผู้ดีฉิบ...’ นั่นคือเสียงโวยวายหลังจากที่เจ้านายกลับจากอำเภอในตอนสายของวันหนึ่ง ปูรณ์เดินเข้ามาในคอกวัวที่เขากำลังทำงานอยู่ และเล่าให้ฟังว่าเพิ่งไปหย่าเมียมา ตอนนั้นวิรัชตกใจมาก เพราะทั้งคู่เพิ่งแต่งงานได้แค่สองปี ก็ไม่เห็นเคยมีปัญหาอะไรกัน เลยรีบถามกลับด้วยความร้อนใจ เพราะทั้งคู่ถือเป็นเจ้านายลูกน้องที่สนิทกันมาก คุยกันทุกเรื่องไม่เคยมีอะไรปิดบัง ‘ยังไงกันคุณท่าน ก็เห็นคุณนายแกออกจะดีขนาดนั้น’ ตั้งแต่ผ่านพิธีวิวาห์ เจ้านายกับภรรยาก็ใช้ชีวิตคู่กันด้วยดีไม่เคยมีเรื่องระหองระแหง น้อยครั้งจะเห็นคุณท่านออกปากบ่น ตนเลยนึกแปลกใจเมื่อรู้ข่าวหย่าร้าง ‘เออ ดี...ดีมาก ดีจนกูจะบ้า มึงรู้มั้ย กว่าจะอ้า!...ให้กูเอาได้แต่ละที กระบิดกระบวนจนกูหมดอารมณ์ อยากจนน้ำจะแตก...เมียกูบอกให้ไปอาบน้ำก่อน มันไม่สะอาดอย่างงั้นอย่างงี้ กูจะเอาตอนนี้ แม่งบอกให้กูอาบน้ำ บ้ามั้ยล่ะ’ คนเล่าเริ่มเสียงดัง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ขัดอารมณ์ คนฟังนั่งอ้าปากค้างกับความตรงไปตรงมาของผู้เป็นเจ้านาย นึกภาพตามก็เริ่มจะเห็นใจอยู่บ้างเพราะก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน แถมยังหนุ่มยังแน่นอายุยังไม่ถึงสามสิบ อารมณ์ความต้องการเรื่องแบบนี้มันก็ยังมากอยู่เป็นธรรมดา ‘ของกูมันยาว มันใหญ่ หล่อนบอกไม่ชอบ! ของดีๆ แบบนี้มีผู้หญิงที่ไหนไม่ชอบมั้งวะไอ้รัช แต่งงานแม่งสองปี เมียกูไม่เคยเลีย ไม่เคยดูดให้สักครั้ง หล่อนบอกมันสกปรก คุณหญิงแม่ไม่เคยสอนแบบนี้’ ตอนท้ายยังแอบเลียนเสียงซะคนฟังหลุดหัวเราะ ‘ที่สำคัญ หล่อนทำตารางเวลาโว้ย!!!’ กระแทกเสียงหนักเมื่อมาถึงฟางเส้นสุดท้ายที่เป็นเหตุขอหย่า ‘อะ...อะไรนะครับ ตารางเวลา’ ลูกน้องทำหน้างง ‘เวลาที่หล่อน...อนุญาตให้กูเอาได้ไงมึง’ ตอบทันควัน หน้าดำหน้าแดงอย่างแค้นเคือง ‘ถึงขนาดนั้นเชียว...’ วิรัชครางอย่างไม่อยากจะเชื่อ เป็นเขาเจอแบบนี้คงโบกมือลาเหมือนกัน ‘เออสิวะ ใครจะยอม...อยากแต่ละทีกูต้องดูตารางว่าวันนี้เอาได้ วันนี้เอาไม่ได้ หนักเข้ากูก็โวย...หล่อนเลยขอหย่า’ ปูรณ์ทำหน้าเซ็ง ยักไหล่อย่างไม่แคร์ เพราะกับเมียผู้ดีคนนี้เขาก็ไม่ได้รักใคร่อะไร หล่อนเป็นลูกสาวของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่งที่เขาให้ความเคารพ เห็นว่าการศึกษาดี หน้าตาสวย กิริยาเรียบร้อย หลายคนก็เชียร์จนเขาเผลอตกปากรับคำแต่งงาน และนั่นคือสาเหตุที่ปูรณ์ เจ้านายของวิรัชครองตัวเป็นโสดมาจนอายุสี่สิบสอง เพราะความต้องการเรื่องเซ็กส์แบบจัดหนัก จัดเต็ม ไม่เลือกสถานที่และเวลา ทุกวันนี้ปูรณ์มักใช้บริการจากสาวๆ ที่เจ๊โรซี่จัดหาให้เป็นประจำ แม้ไม่ได้ทุกวัน แต่ก็อาทิตย์ละสองถึงสามครั้งหลังจากเหน็ดเหนื่อยจากงาน เพราะเป็นคนมุ่งมั่นกับทุกสิ่งที่ทำ ปูรณ์จึงให้เวลาทั้งหมดกับฟาร์มเลี้ยงวัวขนาดใหญ่ของตัวเอง และไร่ผลไม้หลากชนิดที่ใช้น้ำพักน้ำแรงสร้างมาด้วยตัวเองเป็นเวลากว่ายี่สิบปีหลังจากได้รับมรดกเป็นที่ดินนับพันไร่จากบิดาที่เคยทิ้งเขากับแม่ไปตั้งแต่ปูรณ์ยังไม่เกิด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม