เพียงแต่ยังไม่ทันได้ขยับตัว กลับถูกจิ้นฝูที่เฝ้ารอโอกาสมานานขวางทางไว้ด้วยปราการแข็งแกร่ง ทำให้มันไม่สามารถฝ่าออกไปได้
“เจ้าจะไปที่ใดรึ คู่ต่อสู้ของเจ้าคือข้าต่างหาก คิดว่าเป็นโชคดีของเจ้าเสียเถิดที่ได้ข้าเป็นผู้ชี้แนะ” จิ้นฝูแสยะยิ้มอย่างเป็นต่อ จากนั้นใช้ค่ายกลกระบี่โจมตีมารร้ายไปทีละกระบวนท่า
ตบะนั้นมิอาจเทียบได้ก็จริง ทว่ามันสมองของมารร้ายที่ถูกคุมขังมาแสนปี กับเทพชั้นสูงที่ฝึกฝนวิชาอยู่ทุกวันย่อมมีความแตกต่าง
เดรัจฉานก็ยังเป็นเดรัจฉานอยู่วันยันค่ำ แม้แต่ปีศาจในแดนปีศาจที่ยังไม่ได้สำเร็จเป็นเซียน ยังฉลาดกว่าหลายเท่านัก!
กรี๊ซซซซซ
เสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดของมารร้ายเสอหนานดังโหยหวนเมื่อถูกปลายกระบี่นับร้อยปักร่างจนแทบไร้ที่ว่าง ไอมารของมันพวยพุ่งออกมาจนกลายเป็นหมอกหนาทึบ ทำให้มารร้ายที่เหลืออยู่รีบเข้าไปรุมกัดกินร่างกายของมัน
โดยระหว่างนั้นเลี่ยงหรงและซือซิงได้ฉวยโอกาสที่พวกมันละท
