“ข้ามิใช่เทพไร้มารยาทดังเช่นเทพจิ่วหวาง ดังนั้นหากเจ้ามีสิ่งใดที่จะกล่าวกับข้า ก็จงกล่าวอย่างตรงไปตรงมาเสีย”
เลี่ยงหรงมองสีหน้าเคร่งขรึมแสนจริงจังก่อนหัวเราะออกมาเบาๆ
“ท่านพี่ ท่านจะจริงจังเกินไปแล้ว ข้าแค่สงสัยว่าท่านจะเอาผิดข้าเรื่องช่วยเหลือซือซิงหรือไม่ ท่านรู้ว่าซือซิงกินผลท้อของข้าทุกวัน ถึงได้เติบโตและมีพละกำลังมากกว่าสหายรุ่นเดียวกัน”
จิ้นฝูได้ฟังดังนั้นจึงกระตุกยิ้มราวได้กุมชัย
“เจ้าคิดหรือว่าพี่ชายของเจ้าจะปล่อยให้มีการทุจริต ค่ายกลของข้าสร้างโดยอ้างอิงจากผู้ที่มีพลังปราณสูงสุด เจ้าต่างหากที่ต้องสำนึกผิด เพราะทำให้ศิษย์ของข้าต้องลำบากแล้ว” เมื่อกล่าวจบจึงเหาะขึ้นเขาไป ทิ้งไว้เพียงเสียงหัวเราะก้องกังวานราวกับฝันร้ายแก่น้องสาวของเขา
เลี่ยงหรงแทบกุมขมับเนื่องจากไม่คิดว่าจะถูกจิ้นฝูซ้อนแผนเล่นแง่เช่นนี้ ทั้งที่รู้แก่ใจว่าซือซิงมีพลังมากกว่าผู้ใดในสำนัก แต่กลับสร้างค่ายกลทดสอบโดย
