บทที่47

1034 คำ

“น้องสาวข้ายอมรับ แต่ข้ามิเคยกล่าวว่าจะยอมรับท่าน!” จิ้นฝูกล่าวด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง จื่อเหยียนได้ยินดังนั้นจึงแสยะยิ้ม ขณะเดียวกันก็ชักกระบี่มารสังหารของเขาออกมา “เช่นนั้นบิดาจะทำให้เจ้ายอมรับ!” กล่าวจบก็พุ่งตัวเข้าไปโจมตีอย่างรวดเร็ว ในเมื่อมิสามารถสื่อสารบรรลุเป้าหมายได้ด้วยวาจา จึงจำเป็นต้องใช้วิถีแห่งบุรุษ การกระทำเท่านั้นที่สามารถพิสูจน์ความจริงใจได้ ปราณเซียนสองวิถีทั้งเทพทั้งมารปะทะกันเกิดคลื่นพลังสะท้านไปทั้งพิภพล่าง ผืนดินสั่นสะเทือนจนเหล่าภูตและปีศาจมิอาจทรงตัวได้ มีเพียงป่าศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่ยังตั้งอยู่อย่างมั่นคง ปราการปราณศักดิ์สิทธิ์อันแข็งแกร่งยังคงทำหน้าที่ได้อย่างดีจนน่าชมเชย ทว่าสองเทพมารกลับชี้แนะกันไม่สนบรรพตและพสุธา หากแต่ฝ่ายมารกลับรุกไล่ด้วยพละกำลังที่เหนือกว่า ยิ่งฝ่ายที่เขาไล่ต้อนคือพี่ชายบุญธรรมของสตรีที่เขาหมายปอง กลับยิ่งต้องแสดงฝีมือให้เห็นว่าเขาสามารถป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม