เลี่ยงหรงเห็นความตั้งใจแน่วแน่ของเทพบุรุษตรงหน้าก็คิดว่าคนคนนี้คงไม่ชอบติดค้างผู้ใดจริงๆ หากนางไม่รับไว้คงจะผูกใจกับนางมากยิ่งขึ้น หากการรับน้ำใจคือการตัดปัญหาทั้งปวง ก็ไม่ควรปฏิเสธ แหวนวงนี้คงไม่มีความหมายใดมากไปกว่าเครื่องประดับคุ้มภัยกระมัง
ดวงตาทองสุกสว่างมองเจ้าของแหวนอย่างลังเลขณะยื่นมือเข้าไปใกล้ ทว่ากลับเป็นฝ่ายต้องตกใจเมื่อถูกฝ่ามือใหญ่จับเอาไว้และเป็นฝ่ายสวมให้นางอย่างอ่อนโยน
เลี่ยงหรงมองดวงตาและรอยยิ้มอ่อนโยนของจื่อเหยียนด้วยความรู้สึกหวั่นไหว ก่อนจะตระหนักได้ว่านางตกหลุมพรางของเขาเสียแล้ว
จื่อเหยียนมองแหวนบนข้อนิ้วเรียวเล็กของสตรีตรงหน้าอย่างพึงพอใจ
ไม่ว่าเจ้าจะกระทำสิ่งใดก็ทำเถิด เพราะข้าจะคอยปกป้องเจ้าเอง
“เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว” เสียงทุ้มอันแสนอ่อนโยนกล่าวพร้อมกับค่อยๆ ผละมือออก
เลี่ยงหรงมองตามเจ้าของประโยคชวนเหงา ทว่าสัมผัสจากฝ่ามือของเขากลับอบอุ่นจนนางไม่อยากปล่อย จึงท
