จักรปลอบตัวเองให้ลดความเร็วลง ค่ำคืนแห่งน้ำผึ้งพระจันทร์เขาจะไม่ยอมตกม้าตายที่ชายหาดแน่ เขาจะต้องพาม้าสาวโลดแล่นไปกับผืนทรายได้มากกว่ามาก ให้เธอครวญครางเสียงกระเส่า ให้เธอเร่าร้อนและควบขี่ให้เขาเป็นม้าหนุ่มแทน
“อื้อ!... ทะ... ทำไมล่ะคะพี่จักร หยุดทำไม”
ดารินร้องอย่างขัดใจ ก่อนจะถามพร้อมกับหลุบดวงตาลง อายเหลือเกินที่เธอแสดงความเสียดายออกมาให้เขาเห็น และแววตาขำๆ พร้อมรอยยิ้มของผัวรัก ก็ทำให้ดารินคลายความอายกลับกลายเป็นความขัดใจอีกครั้ง
“พี่จักรอ่ะ แกล้งน้องดา ไม่พูดด้วยแล้ว ว้าย! พี่จักร...”
ดารินขยับกายจะลุกหนีแต่แล้วก็ต้องร้องออกมาเพราะจักรรวบเอวสอบของเธอเข้าหา จนเธอถลาขึ้นไปเกยอยู่บนตักของเขา
“พี่อยากเป็นม้าให้น้องดาขี่บ้าง”
“เอ่อ... น้องดา...”
“นะจ๊ะ พี่อยากให้น้องดาข
