ตอนที่ 7
1015 คำ
“น้องดานอนนะคะ พี่จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวพี่จะมานอนด้วย สาบานว่าพี่จะขอแค่นอนกอดเฉยๆ จะไม่ทำอะไรมากกว่านั้น พี่จะรอจนกว่าน้องดาจะอนุญาต”
เจ้าบ่าวที่ผละมือออกจากเธอ ก่อนจะหันหลังตรงไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าทำให้ดารินสูดลมหายใจเข้าลึกเรียกความกล้าทั้งหมดให้เข้ามาอยู่ในตัวเอง ก่อนจะตัดสินใจทำในสิ่งที่หัวใจร่ำร้อง และก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง
“พี่จักรคะ”
จักรชะงักเท้าก้าวเดิน ก่อนจะยิ้มครั้งที่ 501 เพราะนี่คือเสียงสวรรค์ที่เขารอคอย
“น้องดา.. น้องดาพร้อมแล้วค่ะ”
สิ่งที่เห็นนั้นคือ ดารินลุกขึ้นมายืนอยู่ข้างเตียง ก่อนจะปลดชุดคลุมอาบน้ำออกจากตัว เผยให้เห็นชุดที่เธอสวมใส่อยู่ด้านใน
จักรแทบจะซูดปากตามจังหวะความซ่านเสียวที่พุ่งตรงสู่หัวใจ เขาเลือกไม่ผิดที่ซื้อชุดนี้ให้กับเธอ เพราะชุดนอนสีขาวบางเบาและนุ่มนวลราวกับปีกของนางฟ้านี้ ช่วยขับเน้นความงดงามจากเรือนร่างสมส่วนให้ยิ่งงามมากขึ้น
ช่วงอกประกอบไปด้วยลูกไม้เนื้อดีช่วยโอบอุ้มทรวงขนาดใหญ่ให้กระชับชิดจนเขาอยากจะเอาใบหน้าลงซอนซุก อยากจะสูดดมในร่องที่ชิดกันนั้นว่าจะให้ความหอมและซาบซ่านมากแค่ไหน อยากจะลงลิ้นชอนลึกเข้าไปข้างใน เพื่อชิมรสหวานจากร่องอก อยากจะพาไอ้ลูกชายไปโลดแล่นที่จุดนั้น และอยาก...
ความอยากมากมายที่เขาบรรยายไม่หมดกับเต้าทรวงอวบใหญ่นั้น และเมื่อมองเรื่อยลงมา ผ้าเนื้อบางที่ไม่สามารถปกปิดความงดงามของเอวคอดกิ่วเอาไว้ได้เลย เผยให้เห็นสะดือเป็นวงรีน้อยๆ ที่สะท้อนขึ้นลงตามจังหวะที่เจ้าของเรือนร่างสูดลมหายใจเข้าออก
หรือจะเป็นสะโพกผายที่เขามั่นใจว่ามันสวยที่สุดที่เขาเคยเห็นผู้หญิงนุ่งบิกินีมา เป็นความโชคดีของเขาที่ได้เธอมาเป็นเจ้าสาว และความโชคดีที่สุดก็คือ ดอกไม้บริสุทธิ์ที่เธอหนีบต้นขาเรียวสวยไขว้กันเอาไว้ และเขาก็รู้ดีกว่า สถานที่แห่งนั้นน่าค้นหามากที่สุด
“เอ่อ... มันไม่มีชุดอื่นค่ะ มีชุดนี้ชุดเดียว แต่น้องดาไม่ได้เตรียมมานะคะ ไม่รู้มันเปลี่ยนเป็นชุดนี้ได้ยังไง”
ดารินบอกเสียงสั่นหันหน้าไปทางอื่น เพราะไม่อาจสู้สายตาเผยความปรารถนาที่มองมาได้ เธอแค่ไม่อยากให้เขาคิดว่าเธอเตรียมพร้อมให้เขาเผด็จศึกมากเสียจนต้องสวมใส่ชุดนี้เข้านอน ใครกันเรียกชุดนี้ว่าชุดนอนในเมื่อมันคือชุดที่จะไม่ได้นอนมากกว่า
“พี่เตรียมไว้เอง ของขวัญสำหรับนางฟ้าของพี่”
จักรประคองใบหน้าที่หันหนีให้หันมองดูเขา และดวงตาสวยหวานที่สบสายตาเขาได้เพียงครู่ก่อนจะหลุบมองไปทางอื่นอีกก็ทำให้เขาต้องยิ้มด้วยความเอ็นดู ทั้งที่ตอนนี้เขาอยากให้เธอดูเอ็นเขามากที่สุดก็ตาม พยายามบอกตัวเองว่าเขาต้องไปอย่างช้าๆ แต่ว่ามั่นคง
“น้องดาไม่ต้องกลัวนะ พี่จะไปอย่างช้าๆ ถ้าน้องดาคิดว่ายังไม่พร้อม ให้บอกพี่ พี่จะหยุดทันที”
น้ำเสียงอ่อนโยนของเขาทำให้ดารินต้องสบดวงตาคมเข้มนั้นอีกครั้ง แม้จะอายแสนอายแค่ไหน แต่เธอก็อยากให้เขารู้ว่าเธอเต็มใจ และพร้อมแล้วที่จะเป็นของเขา เป็นภรรยาของเขาทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย ‘ความเจ็บ’ นั้นเธอกลัวที่สุด แต่เธอรู้ว่าหลังจากนั้นมันจะมีความสุข และเขาจะพาเธอผ่านไปได้
“น้องดาพร้อมแล้วค่ะ พร้อมที่จะเป็นภรรยาของพี่จักร จูบน้องดาสิคะ”
พูดก่อนจะหลุบสายตาเพราะความร้อนวูบวาบกระเซ็นซ่านร้อนรุ่มไปทั้งเนื้อตัว และเพียงจักรโน้มใบหน้าเข้าหา ดารินก็ต้องหลับตาพริ้มเพราะความหวาดหวั่นในหัวใจนั้นมีไม่น้อยไปกว่าความเต็มใจ และความกระหายใคร่รู้เลยสักนิด
ดารินรับรู้ได้ว่าจักรจูบเบาๆ ที่หน้าผากของเธอ ก่อนจะถอนริมฝีปากออกและแตะซับไปทั่วทั้งใบหน้า เริ่มจากหน้าผาก เปลือกตาทั้งสองข้าง ปลายจมูก สองแก้ม ก่อนจะเคลียคลออยู่เหนือริมฝีปากของเธอ ขณะฝ่ามืออุ่นวาบของเขาก็เคลื่อนไปกระชับที่ต้นแขน ลูบไล้ขึ้นลง ข้างหนึ่งจะเคลื่อนไปที่แผ่นหลัง และอีกข้างเคลื่อนไปตามสีข้าง ลูบไล้โค้งเว้าไปตามสัดส่วน
จักรกำลังเปิดประสบการณ์ครั้งยิ่งใหญ่ให้กับเธอ เพราะความนุ่มนวลบางเบาที่เขากระทำอยู่นี้มันทำให้เธอทั้งสั่นไหวและทรมาน เมื่อเขาไม่จูบเธอสักที
ริมฝีปากและจมูกของเขาเฝ้าวนเวียนไปมาอยู่บนใบหน้าของเธอ บางครั้งก็วกไปสูดดมความหอมที่ซอกคอ หลังใบหู ก่อนจะวกขึ้นไปคลอเคลียเหนือริมฝีปากอีกครั้ง แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ทาบทับลงมาสักที จนเธอต้องร้องประท้วง
“อื้อ... พี่จักรขา... พี่... อื้อ...”
เสียงร้องขอถูกทาบปิดด้วยความอบอุ่นซาบซ่านที่ประทับลงมาทำให้ดารินต้องถอนหายใจคลายความอึดอัด เมื่อสิ่งที่รอคอยเธอได้รับแล้ว เขาจูบเธอตามที่ใจเธอปรารถนา และไม่เพียงแค่นั้นเมื่อปลายลิ้นหยอกเย้าของเขาเข้ามาตวัดต้อนชอนชิมลิ้นน้อยๆ ที่สะดุ้งทุกครั้งเมื่อเขาแตะต้อง
ใจหนึ่งนั้นดารินอยากจะคิด ‘รังเกียจ’ ลิ้นแปลกปลอมที่ไม่ใช่ของเธอเข้ามาพัวพันในอุ้งปาก ทว่าความซาบซ่านและร้อนรุ่มกลับบอกเธอว่านี่แหละคือสิ่งที่เธอรอคอย และเมื่อเขาตวัดต้อนชอนชิมลิ้นของเธอได้ เธอก็ควรจะตวัดต้อนและชอนชิมลิ้นร้อนของเขาได้เช่นกัน
- ผู้เขียน
