ตอนที่ 8

970 คำ
                ดารินคล้ายจะล่องลอยได้จริงเมื่อลิ้นร้อนนั้นกว้านวนไปมา เธองุนงนสับสนจนไม่รู้ตัวเลยว่าร่างกายนี้ขึ้นไปนอนราบอยู่บนที่นอนตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีแผ่นหลังก็สัมผัสกับความเย็นของกลีบกุหลาบ ทั้งด้านบนก็อุ่นเพราะกายเปล่าเปลือยของจักรทาบทับลงมา                 “อา... พี่จักร...”                 เสียงร่ำร้องเรียกชื่อเจ้าบ่าวที่จำได้ว่าเป็นของตัวเอง แต่เธอไม่ได้อยากพูดออกไปแบบนั้นนะ เพียงแต่ว่ามันควบคุมตัวเองไม่ได้ เหมือนกับว่าสิ่งที่พูดที่กำลังทำอยู่นี้มาจากหัวใจสั่งการล้วนๆ                 เธอคล้องฝ่ามือรอบลำคอของจักร ลูบไล้ไปตามเรือนผมตัดสั้นสะอาดสะอ้อาน ริมฝีปากและจมูกของเขากำลังซุกไซ้ที่ต้นคอของเธอ พร้อมๆ กับฝ่ามือที่เคลื่อนเคล้นคลึงเรือนร่างของเธอไปทั่ว ก่อนที่จะวกมาที่ความอวบใหญ่ที่ทำให้เธอสะดุ้งสุดตัวเมื่อเขาทาบทับฝ่ามือลงมา                 “อื้อ... พี่จักร...”                 จักรแทรกมือเข้าไปในเสื้อตัวบางจนสัมผัสกับความอวบใหญ่ ฝ่ามือสัมผัสเพียงแผ่วเบาทั่วทั้งสองเต้าก่อนจะใช้ปลายนิ้วมาแตะเบาๆ ที่ปลายยอดแข็งเป็นไตสู้มือไม่ถอย โอบประคองเคล้นคลึงตามจังหวะหยุ่นมือ                 ดารินบิดกายไปมา เมื่อรู้สึกว่าความอวบใหญ่กำลังถูกบีบเคล้นอย่างเบามือ ปลายนิ้วที่แตะและบีบอย่างแผ่วเบาบนปลายยอด ก็ทำให้เธอต้องละล่ำละลักเปล่งเสียงร้องไม่รู้ความหมาย เพราะฝ่ามือของจักรกำลังสอนให้เธอรู้จักความซ่านเสียวจากสัมผัสของผู้ชาย      “อ่ะ! อื้อ... พี่จักร... พี่จักร”                 “ขา... น้องดา อืม... หอมเหลือเกิน...”                 จักรก้มลงสูดดมความหอมจากทรวงอกแนบชิดก่อนจะเคลื่อนฝ่ามือไปกระชับชายเสื้อ เขาอยากเห็นนักว่ายอดเกสรที่แข็งเป็นไตจนเขาสัมผัสได้นี้จะมีสีอะไร                 “อืม... สวยเหลือเกิน น้องดาสวยที่สุดเลยค่ะ”                 ยอดเกสรสีชมพูสดจนเกือบแดงไม่ต่างจากสีปากของเธอทำให้จักรแทบละเมอก่อนจะละเลียดปลายลิ้นเข้าตวัดไล้แผ่วเบา จนดารินผวาเฮือกแอ่นอกขึ้นสูงให้เขางับได้อย่างถนัด และเสียงครางหวาน ที่มาพร้อมๆ กับใบหน้างดงามที่ส่ายไปมา ก็ทำให้เขายิ่งรัวเร็วปลายลิ้นเพื่อตวัดหาความหวานให้มากยิ่งกว่าเดิม                 “อา... พี่จักรขา... อื้อ... อา...”                 ดารินไม่รู้แล้วว่าจักรจะทำอะไรกับเธอบ้าง รู้แต่ว่าเธอสุขเหลือเกิน สุขไปทุกจุดที่เขาสัมผัส ซ่านเสียวไปทุกที่ที่เขาแตะต้อง จนเธอไม่สามารถระงับร่างกายหรือหยุดยั้งตัวเองให้ครุ่นคิดอะไรได้เลย                 ในหัวสมองมีเพียงอยากให้เขาแตะต้องเธอ อยากให้เขาสัมผัสเธอไปทุกที่ โดยเฉพาะที่ตรงนั้น ดอกไม้กลีบบอบบางของเธอที่มันร้อนวูบๆ วาบๆ จนเธอต้องบดเบียดต้นขาเข้าหากัน เธออยากให้ฝ่ามือของเขาเลื่อนไปที่จุดนั้นมากที่สุด                 “โอว... พี่จักรขา... อื้อ... ซี้ด... โอว... ซี้ด...”                 “น้องดาเสียวมั้ยคะ เสียวมั้ย อืม... หอม หวาน...”                 “อื้อ... พี่จักร... ซี้ด... น้องดาเสียว... พี่จักร... ซี้ด... อื้อ... พี่จักรขา... น้องดาเสียว... ซี้ด...”                 ดารินบิดกายไปมา ชูแขนขึ้นจนสุดเพื่อให้เขารูดชุดนอนตัวสวยออกจากร่างของเธอ และร่างกายที่เหน็บหนาวก็ทำให้สติของเธอกลับมาอีกครั้ง ต้นแขนที่คล้องรอบลำคอของเขาเลื่อนมาปิดบังทรวงอกของตัวเองไว้                 ความอายเข้ามาแทรกซึมอยู่ทั่วทั้งร่าง เมื่อในเวลานี้ร่างกายของเธอมีเพียงบิกินีตัวจิ๋วติดกาย และเขาก็ไม่ต่างกัน เพียงแต่ว่าเธอไม่กล้าที่จะมองลงไปตรงๆ เพราะบางอย่างที่เคลื่อนไหวผงกหัวทักทายนั้นทำให้เธอทั้งกลัวทั้งตื่นเต้นที่จะมองและสัมผัสสิ่งนั้น                 “พี่จะทำให้น้องดามีความสุขนะคะ เชื่อพี่นะคะคนดี”                 ดารินพยักหน้าน้อยๆ ตาหลับพริ้มแต่ยอมให้จักรพาฝ่ามือของเธอขึ้นไปวางไว้ที่บ่าแกร่งของเขาก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะก้มลงหอมที่เต้าอวบใหญ่ของเธอ                 ปลายจมูกและไรเคราสากเล็กน้อยครูดกับผิวบอบบางจนดารินสะท้าน ดวงตาที่หลับพริ้มเผลอเปิดขึ้นมองเขาอย่างไม่รู้ตัว และก็ได้เห็นว่าใบหน้าหล่อเหลาของเขานั้นอยู่ในตำแหน่งใด                 ความซ่านเสียวคล้ายจะพวยพุ่งสู่ที่สูงเมื่อเธอได้เห็นชัดเจนว่าจมูกโด่งนั้นกำลังซุกไซ้ลงที่ร่องอกแนบสนิทของเธอ ก่อนที่ริมฝีปากและปลายลิ้นจะค่อยๆ ซอนซุกไปตามแนวร่องจนเธอผวาแอ่นอกขึ้นสูงให้เขากระทำได้มากขึ้นอีก                 “อา... พี่จักรขา... ซี้ด... อื้อ... พี่จักร... น้องดาเสียว... อื้อ...”                 “พี่จะทำให้น้องดาเสียวยิ่งกว่านี้อีกจ้ะ”                 คำพูดแนบชิดติดอยู่ที่ยอดอกของเธอทำให้ดารินอยากจะกรีดร้องด้วยความเสียวที่ท่วมท้นหัวใจ ยังมีอะไรอีกที่จะทำให้เธอเสียวได้มากขนาดนี้                 และแค่อึดใจเธอก็ได้ในสิ่งนั้น เมื่อฝ่ามืออบอุ่นเคลื่อนไปตามสีข้างก่อนจะแทรกเข้าสู่ภายใต้บิกินีตัวจิ๋ว ประกบฝ่ามือเข้าที่ดอกไม้กึ่งกลางกาย และความอุ่นวาบที่รับรู้ก็ทำให้ดารินต้องร้องห้ามปากคอสั่น ก่อนจะกลายเป็นเสียงกระเส่าอย่างอดไม่ได้ เมื่อนิ้วมือของจักรไม่ได้อยู่เฉยแต่กลับค่อยๆ เขี่ยที่รอยแยกแต่เพียงแผ่วเบา  
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม