EP 33
1103 คำ
ตอนที่ 6
อังคณานั่งกินมื้อเช้าอยู่ มองไปหาสามีที่ดูจะรีบกินกว่าทุกวันก็ให้ขัดเคืองไม่น้อย ในใจนั้นอดหวาดระแวงไม่ได้ ว่าจุดหมายปลายทางของสามี อาจจะเป็นบ้านเล็กบ้านน้อยหลังใดหลังหนึ่ง แทนสนามกอล์ฟอย่างที่ทำเป็นกิจวัตรในวันหยุด
แต่คนสุขุมลุ่มลึก และได้ชื่อว่ากินตำแหน่งเมียหลวงมายี่สิบกว่าปี ก็ไม่คิดจะซักไซ้ไล่เลียงใดๆ
“คุณพี่จะรับข้าวต้มเพิ่มอีกหน่อยมั้ยคะ กินน้อยขนาดนั้นเดี๋ยวหมดแรงกลางสนามกันพอดี”
แถมยังส่งน้ำเสียงอ่อนหวานไปหา พร้อมใบหน้าเปื้อนยิ้มอีกต่างหาก แม้ใจจะเจ็บจากการกระทำของสามีมานานปี แต่ก็ไม่มีทางเลือกใด เพราะตัวเองเป็นช้างเท้าหลัง
เป็นผู้รอรับการเลี้ยงดูเพียงอย่างเดียวมาตั้งแต่แต่งงานแล้ว จะให้ลุกขึ้นมาทำงานเหมือนเมียบ้านอื่นก็ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน
“ไม่ล่ะ! อิ่มแล้ว”
ปรีชาเอ่ยเสียงห้วนๆ แล้วหันไปมองลูกสาวคนกลางนั่งกินเงียบๆ
“จัดงานไปถึงไหนแล้วแอล”
คนเป็นลูกเงยหน้าขึ้นไปหาพ่อ แล้วคิดนิดหนึ่งก่อนตอบ
“หกสิบเปอร์เซ็นแล้วค่ะคุณพ่อ”
ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แม้จะไม่พอใจในการกระทำของพ่อมานานนม แต่อลิยาก็เป็นคนเก็บอาการเก่งไม่แพ้แม่ หรือมากกว่า
“วันนี้ณากับลูกก็จะไปดูของชำร่วย ทีมงานจะเอามาให้เลือกที่บ้านคุณเนตรค่ะ”
อังคณาสมทบ ขณะรับแก้วน้ำผักผลไม้จากมือแม่บ้านคู่ใจที่ยืนคอยรับใช้อยู่ไม่ห่างขึ้นจิบ
“ดี! รีบๆ แต่ง จะได้รีบๆ จบ”
ปรีชาเหมือนอยากพูดอะไรต่อ แต่เปลี่ยนใจ แล้วหันไปหาภรรยา
“ผมไปล่ะนะ เดี๋ยวไม่ทันนัดเพื่อนๆ”
“ค่ะ”
อลิยาเงยหน้าจากชามข้าวต้มไปหาแม่ ที่มองตามพ่อไปด้วยสายตามีนัยอะไรแฝงเอาไว้มากมาย และด้วยความที่ส่วนใหญ่สองแม่ลูกจะได้อยู่ใกล้กันมาก ในช่วงหลังพี่สาวคนโตออกเรือนไป
ส่วนน้องชายคนเล็กก็เรียนและติดเพื่อนมากกว่าจะอยู่ติดบ้าน อลิยาเลยเข้าใจหัวอกแม่ดีว่าคิดหรือรู้สึกยังไง
“แอลว่าคุณพ่อคงไปออกรอบจริงๆ ค่ะคุณแม่ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ” คนเป็นแม่หันมาหาลูกแล้วยิ้มเนือยๆ ให้ ก่อนเอ่ย
“แอลแน่ใจเหรอ แต่คุณพ่อรีบไปพิกลนะ”
“สถานการณ์แบบนี้ ถ้าคุณพ่ออยากมีปัญหาหนักเพิ่มอีกก็ให้มีไปเลยค่ะ แต่แอลว่า...”
ยังไม่ทันที่อลิยาจะได้พูดจบ มือถือของคนเป็นแม่บ้านร่างอวบก็ดังขึ้น สองแม่ลูกเลยหันไปมองเป็นตาเดียวกัน
“คุณผู้หญิงคะ มันมาแล้วค่ะ”
อ้วนรายงานด้วยเสียงนุ่มนวลอ่อนหวาน จนเจ้านายสาวหมั่นไส้ เลยถามเสียงห้วนๆ ออกไป
“ใครกันป้าอ้วน”
“ก็นังเดียร์ไงลูก พักนี้มันทำตัวลับๆ ล่อๆ ไปไหนค่ำๆ มืดๆ แถมมีรถมาคอยรับคอยส่งตรงข้างบ้านด้วยนะ แม่สั่งนังอ้วนให้คอยจับตาไว้ เดี๋ยวแม่ออกไปดูก่อนนะ ถ้าแอลจะไปบ้านป้าเนตรก็ให้คนไปตามแล้วกัน”
“คุณแม่จะไปทำอะไรล่ะคะ”
“อ้าว! ก็จะไปลากคอมันมาช่วยงานบ้านน่ะสิ ให้อยู่ฟรีๆ ได้ยังไง”
ว่าแล้วอังคณาก็ลุกออกจากห้องอาหารไปทางหลังบ้าน มีอ้วนเดินตามต้อยๆ เพื่อเป็นทัพหน้ายามเจ้านายสั่งลุย อลิยาได้แต่มองตามแม่แล้วส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนจะก้มหน้าลงไปหาข้าวต้มต่อ ไม่มีความคิดจะลุกตามไปผสมโรงด้วยซ้ำ
เหตุผลไม่ใช่เพราะเห็นใจคนบ้านน้อย แต่เพียงแค่ไม่อยากยุ่งเท่านั้น และก็ไม่มีความคิดจะห้ามแม่ด้วย
เนื่องจากซึมซับเอาความเจ็บช้ำของแม่ ที่พ่อขยันมีบ้านเล็กบ้านน้อย มาให้เจ็บใจไม่มีเว้นวันมาตั้งแต่จำความได้แล้ว อลิยามักจะเห็นแม่แอบร้องไห้ในห้องน้ำ ห้องนอน หรือไม่ก็ระเบียงห้องในยามค่ำคืน ที่พ่อทิ้งให้แม่เหงา นานๆ เข้าแม่ก็ไม่ได้แอบ
แต่ร้องไห้ให้เห็นอย่างไม่ปิดบัง และตัวเองนั้นก็คือคนที่ได้เห็นแม่เป็นแบบนี้มากกว่าลูกคนอื่น
เพราะพี่สาวคนโตจะแยกห้องนอนตั้งแต่เรียนประถม ส่วนน้องคนเล็กก็จะมีอ้วนคอยเลี้ยงดู เลยนอนกับอ้วนแทบตลอด มีแค่เด็กหญิงอลิยาเท่านั้นที่แม่มักจะเอามานอนเป็นเพื่อน ในยามพ่อทิ้งไปหาผู้หญิงอื่น ส่วนช่วงที่พ่อหลงปรียา
เด็กสาวผู้กำพร้าที่ถูกแม่รับจากนายหน้ามาทำงานเป็นพี่เลี้ยงได้เพียงปีเดียว หลังจากแม่สอนงานทุกอย่าง และลบคราบเด็กกะโปโลออกให้นั้นอลิยาเพิ่งเกิดได้ไม่กี่เดือนเอง
แม่เล่าให้ฟังว่าตอนรู้แรกๆ แม่โกรธมาก เข้าไปตบตีปรียาเป็นการใหญ่ แต่แล้วแม่ก็ต้องเป็นคนเจ็บใจเสียเอง เมื่อถูกพ่อที่กำลังอยู่ในช่วงลุ่มหลงของใหม่ตบแม่กลับ
แถมยังชี้หน้าด่า โดยไม่สนใจว่าจะมีคนใช้มายืนดูอยู่หน้าสลอนด้วยซ้ำ แล้วพ่อก็นั่งให้คนงานปลูกบ้านท้ายสวนให้เมียคนใช้ แทนการให้อยู่บนตึก
พอบ้านเสร็จพ่อก็แทบไม่เคยมานอนห้องเดียวกับแม่เลย อลิยาเลยกลายเป็นตัวคลายเหงาให้แม่เสมอมาหลายปี กระทั่งพ่อเบื่อเมียคนใช้ แล้วโบยบินไปหากินนอกบ้าน
เพราะแม่ขอร้องว่าไม่ให้หอบใครมาทำร้ายจิตใจอีก ไม่งั้นแม่จะพาลูกๆ หนีไปตายเอาดาบหน้า พ่อเลยยอมทำตาม แล้วไปๆ มาๆ ระหว่างบ้านใหญ่กับบ้านน้อยที่แม่ค่อยไปสืบเสาะหาทีหลังว่าอยู่ตรงไหนบ้าง
จากนั้นแม่ก็คอยจัดการเขี่ยทีละบ้าน ออกจากชีวิตพ่อด้วยความใจเย็นและด้วยวิธีแนบเนียน จะเหลือไว้ก็แค่เมียคนใช้เท่านั้น ที่พ่อยังคงสั่งไม่ให้แม่ยุ่ง และให้ต่างคนต่างอยู่ ซึ่งแม่ก็ยอมพ่อไปก่อน
แล้วแม่ก็จะหาทางกำจัดออกไปอย่างแนบเนียนทีหลัง และตอนนี้ก็คงจะเป็นหนึ่งในวิธีที่แม่กำลังทำอยู่ก็เป็นได้ อลิยาเลยไม่คิดจะไปขัดขวางใดๆ พออิ่มก็ได้แต่โทรหาคู่หมั้นบอกว่าอีกสักพักจะเข้าไปหาเท่านั้น
- ผู้เขียน
