ร้ายริษยา

EP 28

งานสังคมทั้งจากทางครอบครัวเขาและครอบครัวคู่หมั้น ทำให้แทบไม่มีเวลาว่าง และเหนื่อยสายตัวแทบขาด

แต่เขากลับพบว่า เวลาได้กลับมาห้องนี้ แล้วมีคนตัวเล็กๆ รออยู่ คอยทำนั่นนี่ให้เป็นอะไรที่หายเหนื่อยไม่น้อย ยิ่งตอนได้ร่วมหลับนอนด้วยกันแล้ว เขายิ่งอัศจรรย์ใจ ว่าตัวเองเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนนัก ถึงได้ตักตวงความสุขสมได้หลายต่อหลายครั้ง

“อื๊ม!!! คุณปาลจ๋า เดียร์ไม่ไหวแล้วค่ะ”

ชายหนุ่มยิ้มบางๆ เมื่อคิดถึงน้ำเสียงออดอ้อน กับถ้อยคำเป็นกันเองของสาวน้อยใต้ร่าง ที่พลีกายให้เขาเชยชมมาเกือบจะสองเดือนแล้ว คืนนี้อยากให้มาอยู่ด้วยไม่น้อย

แต่ติดที่ตัวเขาเองคงจะว่างหลังสี่ห้าทุ่มไปแล้ว เรียกเธอออกบ้านตอนนั้นคงไม่ดีแน่ อีกทั้งเธอเองก็เพิ่งจะสอบซัมเมอร์เสร็จ เขาอยากให้เธอได้พักผ่อนบ้าง เลยจำต้องยอมอดเปรี้ยวไว้ก่อนหวานก่อน

กางเกงยีนส์สีเข้มกับเสื้อเชิ้ตสีขาว ถูกเขาเลือกมาสวมใส่ แล้วรีบลงไปหารถ บึ่งไปยังบ้านคู่หมั้น ป่านนี้คงจะมีสมาชิกในบ้านครบครันแล้ว และอีกครั้งที่เขาแอบหวังลึกๆ ว่าจะได้เห็นลูกเมียคนใช้ของปรีชา มาร่วมงานวันเกิดด้วย แต่เขารู้ดีว่าไม่มีทาง คุณป้าณาไม่มีวันให้มายุ่มย่ามในบ้านใหญ่แน่

“ปาลมาพอดี จะได้เข้างานพร้อมกัน”

พอจอดรถได้ ก็เห็นแม่กับน้องชายทั้งสอง ที่ทำหน้าเบื่อนิดๆ เดาได้ว่าคงถูกบังคับให้มางานนั่นเอง

“อ้าว! ทำไมไม่เข้างานล่ะครับแม่”

ปาลถามแม่ แต่สายตานั้นจ้องมองน้องด้วยความเห็นใจและเข้าใจ ถ้านี่แค่เป็นเพียงงานวันเกิดว่าที่พ่อตากับว่าที่น้องภรรยาของเขา น้องๆ คงไม่จำเป็นต้องมาร่วมงานแน่

แต่แม่เขาดันเป็นเพื่อนกับว่าที่แม่ยายเขา มันเลยดูไม่ดีถ้าที่บ้านเขาจะมาไม่ครบคน อีกทั้งแม่ก็อยากให้รุ่นลูกผูกมิตรกัน เป็นเพื่อนกันต่อไป

แต่หารู้ไม่ว่า ลูกของทั้งสองบ้านไม่มีอะไรเหมือนกันสักนิด และไม่คิดจะคบกันฉันเพื่อนด้วยซ้ำ ยกเว้นก็แต่เขาเท่านั้น ยอมหมั้นกับอลิยาตามคำของพ่อแม่

แม้คู่หมั้นจะยังไม่ใช่คนที่เขารักมากพอที่จะแต่งงานด้วย แต่เขาก็ยังมองไม่เห็นใคร จะถูกใจและเข้ากับเขาได้เท่าเธออยู่ดี

“ก็พ่อเราน่ะสิ มีโทรศัพท์ลูกค้าจากเนวาด้า คุยตั้งนานแล้วยังไม่จบเลย”

เนตรนิตย์ปรายตาไปทางสามี แยกตัวออกไปคุยอยู่ห่างๆ จะบอกว่าให้ตามเข้าไปก็ไม่ยอมหันมารับรู้รับฟัง ทุกคนเลยต้องยืนรอด้วยความเบื่อนิดๆ

“อ้อ! น่าจะคุยเรื่องราคายางที่กำลังมีปัญหามั้งครับแม่ งั้นผมไปส่งสัญญาณให้พ่อตามไปดีกว่า บอกได้เลยว่าคงคุยอีกนาน”

ปาลช่วยแก้ไขปัญหาให้ได้เป็นอย่างดี ทุกคนเลยเดินเข้างานพร้อมกล่องของขวัญ ต่างคนก็ไม่รู้ว่าอะไรอยู่ด้านใน เพราะสั่งคนอื่นจัดหามาให้ทั้งนั้น ปลายผู้เป็นน้องคนกลางวัยยี่สิบเจ็ดปีของเขา

และไม่ขอเข้าไปทำงานในบริษัท แต่เปิดผับกึ่งร้านอาหารเองตั้งแต่เรียนจบจากสวิตเซอร์แลนด์ ก็สั่งลูกน้องจัดให้ และอ้างว่าจะอยู่ร่วมงานได้ไม่นาน ก็ต้องไปดูแลกิจการแล้ว

ส่วนปริมน้องชายคนเล็กวัยยี่สิบสองของเขา ก็ฝากเพื่อนซื้อให้ เพราะยุ่งกับการเดินเรื่องเตรียมไปเรียนต่อที่อิตาลี และบอกไว้แต่แรกด้วยเหมือนกันว่าเพื่อนๆ จะเลี้ยงส่ง

เลยขอกลับเร็ว มะรืนก็จะเดินทางแล้ว นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงจะหนีกลับก่อนไม่ได้ เพราะถูกน้องๆ ตัดหน้าออกตัวไปจนหมดแล้ว

เขาก็ไม่เคยปฏิเสธน้องๆ ด้วย หรือถ้าทำได้ น้องๆ ก็ต้องงอนไปนาน เขาก็ต้องตามง้อด้วยของมีค่าอีกตามเคย มันเป็นอะไรที่ออกจะระเหี่ยใจไม่น้อย ที่มีน้องชายดูภายนอกนั้นอกออกจะสามศอก

แต่ภายในกลับมีใจเป็นหญิง ยิ่งเขาต้องช่วยน้องปกปิดพ่อแม่ปกปิดคนในสังคมด้วยแล้ว ยิ่งระเหี่ยใจหนักเข้าอีก

นี่ก็เป็นเหตุผลอีกเช่นกัน ที่เขายอมหมั้นกับอลิยา เพื่อผลิตทายาทให้พ่อแม่ตามที่อยากได้ จะรอน้องชายทั้งสองก็หมดหวังเรียบร้อยแล้ว เขาเลยไม่อยากให้พ่อแม่ต้องผิดหวังอีก

เพราะเลี้ยงเขากับน้องๆ มาอย่างดี วาดหวังให้มีอนาคตไกลและสดใจ เป็นหน้าเป็นตาในสังคมได้เหมือนบ้านอื่น

ส่วนเนตรนิตย์นั้นไม่ได้ทำงานอะไร นอกจากดูแลสามีกับลูกๆ และบริวารในบ้าน เลยมีเวลาได้ไปเดินเลือกสรรของที่สามีเพื่อนชอบด้วยตัวเอง นั่นคือนาฬิกายีห้อดัง ราคาเกือบห้าหมื่นบาทเลยทีเดียว

ปีก่อนๆ เนตรนิตย์ก็มักจะให้ของดีราคาแพงกับคนในครอบครัวเพื่อนเสมอ เรียกได้ว่าถ้ารักจะคบกันแล้ว ไม่เคยเกี่ยงเรื่องเงินด้วยซ้ำ

“พี่ปาล! มาแล้วเหรอคะ”

อลิยาเดินออกจากสนามส่งเสียงทักทายด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ส่วนชุดที่สวมใส่อยู่นั้นก็สีเงินแขนในตัว ปักคริสตัลอย่างประนีต มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นแบรนด์ดัง ส่งให้คนใส่ดูสวยสง่า เลอค่า แบบไม่ทิ้งคอนเซ็ปต์ที่เจ้าตัวมักใช้ประจำคือ เรียบหรู และดูแพง

“สวัสดีค่ะคุณป้า”

หญิงสาวไหว้เนตรนิตย์แล้วก็รีบยกมือไหว้ปาลด้วยท่าทีนอบน้อม มือบางสอดเข้าไปกับแขนแข็งแรงอย่างคนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเต็มที่ เพราะหมั้นกันมาเกือบปีและกำลังจะแต่งในอีกหกเดือนข้างหน้าแล้ว

“วันนี้ทำไมลูกสาวป้าสวยจังเลยคะ”

เนตรนิตย์นั้นอยากมีลูกสาวเป็นทุนเดิมอยู่แล้วแต่ไม่สมหวัง ตอนรู้จักกับอังคณาและปรีชาใหม่ๆ พอรู้ว่ามีลูกสาวสองคนกับชายหนึ่ง อลิชาคนโตนั้นเกิดก่อนปาลสองปี

ส่วนอลิยานั้นเป็นน้องปาลห้าปี ซึ่งเป็นอะไรที่เหมาะเจาะมาก เลยรีบจองไว้เป็นสะใภ้ตั้งแต่ยังไม่ได้เห็นหน้าด้วยซ้ำ

แรกทีเดียวเป็นการคุยกันเล่นๆ ระหว่างเพื่อนแบบไม่จริงจังเท่าไหร่ แต่เมื่อลูกทั้งสองบ้านเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ผู้ใหญ่ต่างเริ่มจริงจังขึ้น จนกลายเป็นที่รู้กันในกลุ่มคนใกล้ชิด ว่าปาลกับอลิยาคือคู่หมั้นหมายกันมานานนม

พออลิยาเรียนจบปริญญาโทจากอเมริกา สองครอบครัวก็เห็นว่าถึงเวลาเหมาะเจาะแล้ว เลยให้หมั้นกันจริงๆ สักที