เยี่ยนอวี๋เห็นคนจำนวนมากพากันรุมซื้อธูปไม่ขาดสาย ก็พลอยดีใจไปกับเด็กๆ ทีแรกเขาเห็นจำนวนธูปที่วางเก็บเอาไว้ในห้องที่อารามดับทุกข์ ยังคิดว่าอาจจะใช้เวลานานหลายเดือนกว่าจะขายธูปเหล่านั้นจนหมด แต่ยามนี้ได้เห็นความนิยมของผู้คนที่ซื้อกันคราวละหลายห่อ ดูแล้วพวกเขาคงต้องผลิตเพิ่มขึ้นทุกวันจึงจะพอขายอย่างแน่นอน
นายกองหนุ่มเห็นกลุ่มคนที่เขาตกลงไว้ว่าจะขอเดินทางเข้าเมืองไปด้วย ได้ซื้อธูปกันจนเสร็จและเตรียมตัวจะลงจากเขาแล้ว จึงเดินมาหามู่หรั่นชิวที่ยืนอธิบายวิธีการใช้ธูปให้ชาวบ้านฟังอยู่อีกครั้ง
“ข้าตั้งใจจะไปที่เมืองกั๋ว เป็นไปได้ว่าจะผ่านไปที่ค่ายทหารทางนั้น เจ้าอยากฝากจดหมายไปถึงพี่ชายเจ้าหรือไม่ ข้ามั่นใจว่าจะนำส่งจดหมายได้ถึงมือเขาอย่างแน่นอน”
มู่หรั่นชิวเม้มปากอย่างเสียดาย นางไม่ได้เตรียมเขียนจดหมายเอาไว้ล่วงหน้า เพราะไม่รู้มาก่อนว่าพี่ชายเสี่ยวอวี๋จะไปที่เมืองกั๋ว
“ข้ายังไม่ได้เขียนเอาไว้เ
