บทที่ 4

2415 คำ
"แม่จ๋า วันนี้ไม่ต้องทำข้าวกลางวันเผื่อนะจ๊ะ เดี๋ยวมดแดงจะไปกินข้าวกับยัยเกรซ" "ได้ลูกได้ แม่ฝากผลไม้ไปให้เกรซกินบ้าง" "ได้เลยจ้ะแม่ เตรียมมาเลย" มดแดงออกไปทำงานตามปกติ พอได้เวลาพักเที่ยงเธอก็ตรงไปยังบ้านของเกรซทันที "มาๆกินข้าวก่อน เพิ่งจะทำเสร็จเลย" "ขอบใจมาก แกมากินเถอะ" เมื่อทั้งสองรับประทานอาหารกลางวันเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงออกเดินทางไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้บ้านของหญิงสาว เมื่อไปถึงเธอก็ไปตรวจสอบสิทธิ์การชำระเงิน เป็นเพราะเธอไม่ใช่ข้าราชการเลยทำให้ทำการเบิกแบบนั้นไม่ได้ จะมีก็แต่ประกันสังคม ยังดีที่ชายหนุ่มยังไม่ได้อนุมัติการลาออก เลยยังใช้สิทธิ์ได้ต่อ หญิงสาวนั่งรอเรียกตรวจประมาณหนึ่งชั่วโมงสุดท้ายก็ถึงคิวของเธอเสียที "สวัสดีครับ เป็นอะไรมาครับ" "อยากมาตรวจการตั้งครรภ์ค่ะ" "เคยใช้ที่ตรวจครรภ์หรือยังครับ" "ตรวจแล้วค่ะ มันขึ้นว่ากำลังตั้งครรภ์" "โอเคครับ งั้นเดี๋ยวหมอจะขอตรวจเลือดกับปัสสาวะของคุณนะครับ" "ได้เลยค่ะ" "เชืญที่ห้องเจาะเลือดครับ จากนั้นก็รอผลการตรวจเลือดก่อน" "ค่ะ" หญิงสาวทำการเจาะเลือดและส่งปัสสาวะเรียบร้อยแล้วจึงเดินมานั่งรอหน้าห้องตรวจอีกครั้ง "เชิญคุณกชกร ทองสาน ที่ห้องตรวจสามค่ะ" "เขาเรียกแกแล้ว" "โอเคๆ แกเข้าไปเป็นเพื่อนฉันหน่อย" "อืม ได้" "พอดีเพื่อนจะเข้ามาฟังผลด้วยค่ะ" "อ่อ เชิญครับ" "ผลการตรวจออกแล้วนะครับ เป็นไปตามที่คุณคาดคนับ ตอนนี้คุณกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆได้หนึ่งเดือนแล้วครับ" "แล้วดิฉันต้องทำอย่างไงบ้างคะ" "ไม่ต้องกังวลใจไปครับ เดี๋ยวหมอจะจัดพวกยาบำรุงและทำการฝากครรภ์ให้เลย ว่าแต่ว่าคุณพ่อของน้องไม่มาด้วยหรอครับ" "อะ เอ่อ พอดีเราเลิกกันแล้วค่ะ" "อ่อ หมอขอโทษครับ" "ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากนะคะ" "เดี๋ยวรอรับใบนัดด้านหน้าด้วยนะครับ" "ได้ค่ะ ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ" "ครับผม"   "แกรออยู่นี่แหละเดี๋ยวฉันไปเอายามาให้" "ขอบใจแกมากนะ" "ไม่เป็นไร เราเพื่อนกันนี่"   "เกรซฉันขออะไรอย่างหนึ่งสิ" "อะไรอ่ะ" "ฉันขอบอกเรื่องที่แกท้องกับแม่ฉันได้ไหม ไม่ใช่อะไรหรอก เวลาที่ฉันติดธุระแม่จะได้แวะเวียนมาดูแกได้" "ไอ้บอกน่ะบอกได้ ความจริงมันก็ไม่ใช่ความลับอะไรหรอกนะ แต่ฉันเกรงใจแม่แกจัง" "แกไม่ต้องเกรงใจไปนะ เผลอๆจะชอบด้วยซ้ำ ทุกวันนี้ก็ขอร้องให้ฉันแต่งงานมีหลานให้แกอุ้มสักที" "ฮ่าๆ งั้นแกก็รีบมีสิ" "แฟนมันหาง่ายที่ไหนแกก็รู้นิ" "อืม ก็จริง อย่างน้อยตอนแกฉันก็อยู่กับลูกสองคนแล้ว" "อืม แกจะได้ไม่เหงา" หลังจากจัดการธุระสำคัญของเพื่อนเสร็จ มดแดงก็ตรงกลับบ้านของตนทันที "แม่จ้า มดแดงมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย" "เรื่องอะไรละ แกท้องหรอ" "หนูท้องอืดนะสิ แม่ก็พูดไปเรื่อย" "อ้าวก็ใครจะไปรู้ละว่าจะบอกเรื่องอะไร" "เรื่องนี้แม่อย่าเพิ่งบอกใครนะ สัญญากันก่อน" "อืมๆ ว่ามาเถอะ" "ยัยเกรซมันท้อง ที่หนูหายไปวันนี้ก็พามันไปโรงพยาบาลมา" "อ้าว เกรซไปแต่งงานตอนไหนละเนี่ย" "ไม่ไแแต่งหรอกแม่ ตอนนี้มันก็เลิกกับแฟนไปแล้ว" "โถว่ หนูเกรซของแม่ชั่งน่าสงสาร" "ที่หนูบอกแม่เนี่ย คือเผื่อวันไหนหนูไม่ว่าง ก็อยากให้แม่ไปดูมันหน่อย ได้ไหมจ๊ะ" "ได้สิได้ แม่ก็รักหนูเกรซเหมือนลูกเหมือนหลานอยู่แล้ว" "ขอบคุณจ้ะแม่ งั้นเกรซขอตัวไปอาบน้ำก่อน เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" "โอเคๆ ไปพักเถอะลูก"   "ลูกแม่จะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายน้า แต่ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายแม่ก็รักหมด ลูกรู้ไหมว่าต่อไปนี้หนูคือดวงใจของแม่นะลูก" หญิงสาวพูดคุยกันลูกน้อยในท้องของตนอย่างมีความสุข เธอไม่คาดคิดเลยว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เป็นแม่คนเหมือนคนอื่นเขาบ้าง ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีสินะ เหมือนกับฟ้าหลังฝน   ด้านชายหนุ่มก็ยังคงใช้ชีวิตอย่างจืดชืดต่อไป ทำได้เพียงรอฟังข่าวจากนักสืบที่เพื่อนหามาให้ แต่ก็ดูเหมือนยังไม่มีวี่แววอะไรเลย วันนี้เขาเหงามากเลยจะขอกลับไปซึมซับความวุ่นวายที่บ้านของผู้เป็นแม่เสียหน่อย เสียงรถยนต์หรูเลี้ยวเข้ามาจอดภายในโรงรถ ทำเอาคุณหญิงดาราถึงกับตกใจว่าลมอะไรถึงได้หอบลูกชายคนเล็กของนางกลับมาบ้านได้ "สวัสดีครับแม่ พ่อละครับ" "อยู่ที่ห้องหนังสือจ้ะลูก" "เป็นอะไรน่าบูดเชียว" "ป่าวหรอกครับ" "แต่แม่ได้ข่าวมาว่าเหมือนลูกชายของแม่จะอกหักนะ" "แม่ก็ พูดอะไรอย่างงั้นละครับ" "แม่ก็มีสายของแม่ว่าแต่สาวคนนั้นเป็นใครกันทำไมแม่ถึงไม่รู้ละ ลูกไม่ได้ควงผู้หญิงมานานแล้วไม่ใช่หรอ แล้วช่วงนี้แม่ไปที่บริษัทลูกก็ไม่เจอหนูเกรซเลย หนูเกรซไปไหนซะละ" "ก็คนที่แม่กำลังพูดถึงแหละครับ เขาทำร้ายจิตใจผม" "โถ่วๆๆ นี่ลูกชายชอบหนูเกรซตั้งแต่เมื่อไรกันนะ ทีเมื่อก่อนแม่เชียร์ให้คบกันก็ไม่เห็นจะสนใจเลย" "ก็ตอนนี้มันชอบไปแล้วนี่ครับให้ทำไง" "โถว่ เด็กน้อยของแม่มาให้แม่กอดหน่อยเร็ว" คุณหญิงดาราอ้าแขนรอให้ชายหนุ่มเดินเข้าไปหา นางกอดลูกชายของตนและโยกเบาๆเป็นการปลอบใจ "ไม่เป็นไรนะลูก ถ้าคนมันเป็นคู่กันสุดท้ายก็ต้องได้กลับมาคบกันอยู่ดี" "ผมตามหาเขาไม่เจอครับ ผมหาไม่เจอจริงๆ" "แม่รู้ๆ ลูกชายแม่ต้องค่อยๆใช้สตินะครับ" "ผมจะทำอย่างไงดีครับ" "เอาอย่างนี้ดีกว่า แม่ว่าช่วงนี้ลูกหาเวลาไปพักผ่อนบ้างจะดีไหมลูก" "ไปที่ไหนละครับ" "ลูกไปตัดสินใจเถอะ เรื่องค่าใช้จ่ายแม่จัดการให้" "เรื่องนั้นมันไม่ใช่ปัญหาหรอกนะครับ" "แม่รู้จ้ะ ว่าลูกชายของแม่รวยมาก แต่เครียดไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรนะ ดูตัวลูกตอนนี้สิ ดูไม่ได้แล้วนะลูก ดูหนวดสิ ลูกไม่เคยปล่อยให้มันยาวขนาดนี้เลย แม่ว่าไปตัดซะนะลูก แม่ว่าหนูเกรซคงไม่ชอบคนสกปรกหรอก" "ก็ได้ครับ งั้นเดี๋ยวผมขอขึ้นไปพักด้านบนก่อนนะครับ คืนนี้จะขอค้างที่นี่นะครับ" "ตามสบายเลยลูก"   "ก๊อกๆๆๆ" "ใครครับ เข้ามาได้เลย" "น้องพิมเองค่าาา" น้องพิมคือลูกสาวคนโตของพี่คนรองของเขา ซึ่งกำลังมีลูกคนที่สองแต่ยังไม่คลอด "เข้ามาได้เลยครับ" "คิดถึงอาพิธานมากๆเลยค่ะ" "คิดถึงเหมือนกันครับ" "คิดถึงแล้วทำไมไม่ค่อยมาหาน้องพิมเลยคะ" "พอดีช่วงนี้งาาอายุ่งมากเลยครับ พอมีเวลาแล้วก็รีบกลับมาทันทีเลย" "จริงหรอคะ" "จริงครับ" "ไปเล่นกับน้องพิมนะคะ" "เล่นอะไรครับ" "ว่ายน้ำ สนุกๆค่ะ" "ก็ได้ครับ ขออาเปลี่ยนชุดก่อน" "งั้นน้องพิมลงไปรอด้านล่างนะคะ" "ครับ" "หนูเกรซลูก หนูเกรซ" เสียงแม่ของมดแดงดังขึ้นที่หน้ารั้วบ้านของเธอ เธอจึงออกไปดู "ทานข้าวเช้าหรือยังลูก ป้าทำไก่ตุ๋นยาจีนมาฝาก เขาว่ากันว่าเป็นยาบำรุงอย่างดีเลยนะจ๊ะ" "ขอบคุณมากค่ะคุณป้า เข้ามาในบ้านก่อนดีกว่านะคะ" "ป้าจัดใส่ถ้วยให้ทานเลยดีไหม" "เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ แค่คุณป้าทำมาให้ก็เกรงฉันแย่แล้วค่ะ" "เกรงใจอะไรกันละลูก ป้าก็รักหนูเหมือนลูกเหมือนหลานคนหนึ่ง" "ขอบคุณนะคะ เกรซก็ยังเหลือป้านี่แหละคะที่เป็นที่พึ่ง" "มีอะไรก็บอกกันตรงๆนะลูก จะได้ช่วยกันแก้ไขปัญหาต่างๆให้มันคลี่คลายได้" "ค่ะ" "แล้วนี่ท้องกี่เดือนแล้วละลูก ท้องเริ่มออกแล้ว" "ตอนนี้ได้สี่เดือนแล้วค่ะ อาทิตย์หน้าก็จะได้ตรวจเช็คเพศได้แล้ว" "ดีลูกดี จะได้เตรียมซื้อของให้หลานถูก งั้นวันนี้ป้าไปละ ไม่รบกวนแล้ว" "สวัสดีค่ะคุณป้า" "จ้าา" "วศินนักสืบที่แกให้ไปตามหาเกรซส่งข่าวอะไรมาบ้างไหม" "ยังเลยว่ะ แต่เขาก็สืบให้แกอยู่ตลอดเลยนะ" "เฮ้อ แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียวอย่างเกรซ ทำไมถึงได้หายากอย่างนี้วะ" "เอาน่าๆ สักวันฉันเชื่อว่าแกจะได้เจอเขา ว่าแต่แกเถอะ ตอนนั้นได้ป้องกันไหม ไม่แน่นะตอนนี้หลานฉันก็คงมาเกิดแล้ว" "เออวะ ลืมเรื่องนี้ไปเลย นี่แกทำให้ฉันร้อนใจไปมากกว่าเดิมเลยนะไอ้วศิน โอ้ยยย เครียดเว้ย" "โทษทีๆ กะแค่หยอกๆ" "แต่มันก็มีโอกาสอย่างนั้นจริงๆไง งานนี้ทั้งลูกทั้งเมียเลยกู" ชายหนุ่มพูดออกมาอย่างหัวเสีย "ไม่ใช่แกมีเรื่องเครียดคนเดียวนะฉันเองก็มีเรื่องเครียดเหมือนกัน เพียงแต่อาจจะไม่หนักเท่าแก" "เรื่องอะไรว่ะ" "แม่ฉันอยากให้ฉันแต่งงานสักทีนะสิ" "อ้าว ไม่ดีหรอวะ ชีวิตจะได้ไม่เหงา" "ดีกับผีนะสิ ฉันชอบอิสระเว้ย จะไปไหนมาไหนก็สะดวกไม่ต้องมีคนคอยโทรจิก คอยถามว่าจะกลับกี่โมง ไปกับใครบ้าง" "ปากร้ายจริงวุ้ย แกก็หาวิธีให้แม่เลิกจับคู่สิ" "จะวิธีอะไรละ" "ก็หาแฟนปลอมๆไปหรอกเขาสิ" "อืมจริง ถ้าโชคดีแม่ก็อาจจะเชื่อ แต่ฉันว่ายังไงก็จับโกหกได้แน่" "มันก็อาจจะทำให้เรื่องจบง่ายหน่อย วันนี้ฉันขอกลับก่อนดีกว่า แกจะดื่มย้อมใจความโสดที่เหลือน้อยนิดต่อก็ได้นะ" "เออๆ ว่าจะนั่งต่ออีกหน่อยแกกลับก่อนเหอะ" "โอเคบาย" ชายหนุ่มขับรถประมาณยี่สิบนาทีก็ถึงบ้านที่แสนจะเงียบเหงาของตน การไม่มีหญิงสาวข้างกายเขารู้สึกอ้างว้างจริงๆ ปกติจะมีเธอคอยพูดคุยเรื่องต่างๆ รวมถึงเงินโบนัสที่เธออยากได้นักหนา ถ้าเขาได้มีโอกาสพบเธออีกครั้งก็อยากจะมัดมือชกแต่งงานกันซะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ประเด็นคือโอกาสนั้นมันยังมาไม่ถึงสักทีเนี่ยสิ เขาคิดถึงเธอมากจริงๆ คิดถึงมากขึ้นทุกวันเป็นทวีคูณแล้ว ด้านหญิงสาวตอนนี้ก็อาบน้ำทาครีมเตรียมเข้านอนแต่หัวค่ำแล้ว แม้บ้านเธอจะอยู่ห่างไกลจากบ้านหลังอื่นสักหน่อย แต่เรื่องความปลอดภัยของที่นี่ถือว่าดีเยี่ยม ที่หมู่บ้านแห่งนี้อยู่ร่วมกันเหมือนเป็นญาติมิตรเสียมากกว่าแค่คนรู้จัก มีอะไรก็จะเอามาแบ่งบันกัน เธอเองก็เดินสายแจกดอกไม้จากแปลงปลูกให้ชาวบ้านได้นำไปถวายพระที่วัด ว่างๆเธอก็นั่งร้อยพวงมาลัยถวายพระ แม้เธอจะเป็นสาวสมัยใหม่แต่ก็ไม่ลืมขนบธรรมเนียมเก่าแก่ของไทย เรียกได้ว่าเธอเก่งรอบด้านจริงๆ "พ่อเขาจะทำอะไรอยู่นะลูก นี่ก็ค่ำแล้วไม่รู้กลับถึงบ้านหรือยัง แม่ขอโทษที่ทำให้ลูกต้องเกิดมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ แต่แม่ก็สัญญาว่าจะรักและดูแลลูกให้ดีที่สุด ลูกอยากจะทำอะไรแม่จะสนับสนุนทุกๆอย่างเลย ดีไหมลูก" หญิงสาวพูดคุยกับลูกน้อยในครรภ์ก่อนนอนอย่างเช่นเคยเป็นระยะเวลาสี่เดือนแล้วที่เธอไม่ได้เห็นหน้าหรือข่าวสารของเขาเลย เขาจะลืมเธอหรือยังนะ จะว่าไปเขาอาจจะไม่ได้นึกถึงเป็นเลยก็ได้ เขาอาจจะได้เลขาสาวสวยคนใหม่แล้ว แค่คิดก็เศร้าแล้ว เช้าวันต่อมาฝ่ายบุคคลเดินทางมาขอพบชายหนุ่มเพื่อพูดคุยถึงตำแหน่งเลขาที่ว่างลง เธอสงสัยว่าเหตุใดชายหนุ่มจึงไม่จ้างคนใหม่เข้ามาทำงานแทนเกรซที่ขอลาออกไปก่อนหน้านี้ "บอสคะ บอสจะไม่เปิดรับเลขาคนใหม่จริงๆหรอคะ" "ครับ ผมยังหวังว่าเกรซจะกลับมา" "ค่ะ ก็ได้ค่ะ" เธอได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ มดแดงแวะหาเกรซก่อนที่จะกลับบ้านเพราะวันนี้หญิงสาวฝากเธอซื้อของใช้จุกจิกสำหรับผู้หญิง ไม่ว่าจะเป็นทำยาทำความสะอาดผิวหน้า สำลี ครีมบำรุง บลาๆ ที่ลุงคนสวนที่บ้านคงไม่เข้าใจแน่ ยังดีที่เกรซฝากซื้อข้าวของกับมดแดงได้ "มาแล้วจ้า ได้มาครบทุกอย่างตามที่บัญชาเลยเจ้าค่ะ" "ฮ่าๆ ขอบคุณนะจ๊ะ ขอบคุณป้ามดแดงเร็วลูก" "เดี๋ยวๆแก น้าก็พอมั้ง อย่าป้าเลยนะ ฉันยังไม่อยากแก่" "อ้าว น้าก็น้า ดูสิลูกน้ามดแดงจะโกงอายุ" "ไม่ต้องมาฟ้องหลานฉันเลยนะ วันนี้หลานเป็นไงบ้าง" "ก็ดิ้นปกติจ้า ดูท่าจะบ้าพลังด้วย" "เวลาที่หลานดิ้นแกเจ็บไหมอ่ะ" "ไม่เจ็บนะฉันทนได้" "ที่ไม่เจ็บนี่เพราะทนหรือป่าว" "เอาจริงๆถ้าดิ้นแรงมากๆมันก็จะตึงหน่อยๆ" "อืม อดทนนะแกอีกไม่กี่เดือนก็ออกมาวิ่งแล้ว" "บ้า ลูกฉันคนย่ะ จะให้ออกมาแล้ววิ่งเลยได้ไง" "แหม่ๆ จริงจังไปได้นะ ฉันแค่แซวเล่นเอง" "จ้ะๆ รีบกลับเถอะเดี๋ยวจะมืดเอา" "โอเค บาย เจอกันพรุ่งนี้"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม