บทที่ 5
2551 คำ
มดแดงเดินทางไปทำงานตามปกติแต่ระหว่างทางไปโรงเรียนนั้นเธอเจอรถจักรยานคันหนึ่งขับปาดหน้าจนรถของเธอต้องเสียหลักลงข้างทาง ยังเคราะห์ดีที่เธอไม่เป็นอะไรมาก ส่วนไอ้จักรยานขับนั้นมันก็ขับหนีไปเลย
"ก๊อกๆ เป็นอะไรหรือป่าวครับ"
"อะ เอ่อ คุณ.."
"ผมตินครับ ผมขับรถตามหลังคุณมา คุณเป็นอะไรหรือป่าวครับ"
"ฉันมดแดงค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรมาก มีแค่แผลทลอกที่ข้อมือค่ะ"
"คุณรอสักครู่นะครับ เดี๋ยวผมมา" ชายหนุ่มรีบกลับไปยังรถของตนและหยิบกล่องอุปกรณ์ทำแผลมาทำแผลให้หญิงสาว
"ทำไมมีกล่องอุปกรณ์ละคะ คุณเป็นหมอหรอ"
"ใช่แล้วครับ เป็นหมอที่โรงพยาบาลในหมู่บ้านเราแหละครับ"
"อ่อ ดีจังเลยค่ะ "
"ขออนุญาตนะครับ" ชายหนุ่มเอือมมือมาคว้าแขนของเธอไปทำแผล เขาทำแผลให้เธออย่างอ่อนโยน ระหว่างการทำแผลเธอเลยได้พิจารณาใบหน้าของชายหนุ่มให้ชัดๆ พบว่าคุณหมอหนุ่มคนดีหน้าตาดีมาก ดูสุขุมอ่อนโยนแถมยังชอบช่วยเหลือผู้อื่นด้วย ดูเป็นสุภาพบุรษสุดๆ
"คุณมดแดงครับ คุณมดแดง"
"คะ"
"เอ่อ ผมเห็นคุณจ้องหน้าผม มีอะไรหรือเปล่าครับ"
"ปะ ป่าวค่ะ คุณหมอมีแฟนหรือยังคะ" โถว่ๆไอ้ความปากไวของเธอทำไมถึงแก้ไม่หายเสียทีนะ นี่เขาจะคิดว่าเธอเป็นคนอย่างไงนะ
"ฮ่าๆ ยังหรอกครับ คุณไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้ครับ"
"อะ เอ่อ โทษทีค่ะ ฉันเป็นคนปากไวแก้ไม่หายเสียที"
"แต่ผมว่าดีครับ ผมชอบคนพูดตรงๆ"
"นะ นี่ทำแผลเสร็จหรือยังคะ"
"เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ"
"ขอบคุณนะคะ ถ้าอย่างนั้นฉันขอตอนก่อนค่ะ มีไปสอนต่อ จะถึงโรงเรียนอยู่แล้วดันมาเกิดอุบัติเหตุเสียได้"
"คุณขับรถไหวไหมครับ"
"ไหวค่ะไหว แผลแค่นี้ไกลหัวใจค่ะ"
"ครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนครับ มีขึ้นเวรเหมือนกัน"
"ค่ะ เชิญค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มีน้ำใจมาช่วยเหลือกัน ขนาดไอ้คนทำผิดมันยังหนีไปเลย"
"ครับ ไม่เป็นไรครับ"
ในวันนี้ก็เป็นวันนัดตรวจเพศของลูกน้อยในท้องของเธอ หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้นมากๆ เธอเลยชวนมดแดงไปฟังผลการตรวจด้วยกัน
"คุณหมอสวัสดีค่ะ"
"เชิญครับคุณเกรซ"
"วันนี้เพื่อนเกรซขอเข้ามาฟังด้วยนะคะ"
"ได้เลยครับ"
"ยัยมดแดงเข้ามาได้ คุณหมออนุญาตแล้ว"
"สวัสดีค่ะคุณหมอ อ้าวคุณ"
"คุณมดแดงนี่เอง สวัสดีครับ"
"อ้าว รู้จักกันอยู่แล้วหรอคะ"
"ป่าวหรอกแก คุณหมอตินคือคนที่ช่วยทำแผลให้ฉันวันนั้นไง"
"อ่ออ"
"ไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดนี้นะคะ"
"ครับ เชิญนั่งก่อนนะครับ"
"ค่ะ"
"ทานยาตามที่หมอสั่งครบถ้วนใช่ไหมครับ มีอาการแพ้อะไรไหมครับ"
"ทานค่ะ ไม่มีอาการแพ้อะไรเลยค่ะ"
"ดีมากครับ ถ้างั้นเชิญคุณเกรซที่เตียงเลยนะครับ"
"ค่ะ"
"วันนี้เราจะทำการซาวด์ตรวจเช็คเพศกันแล้วนะครับ ต้องมาลุ้นกันว่าน้องจะให้ดูหรือป่าวครับ นี่ครับๆ น้องให้เช็คแล้ว ดีใจด้วยนะครับ คุณเกรซได้ลูกสาวครับ"
"ลูกสาวหรอคะ"
"ใช่แล้วครับดูจากส่วนนี้นะครับ.." แล้วคุณหมอก็อธิบายต่อไปอีกยืดยาว เกี่ยวกับทารกน้อยในครรภ์ของเธอ
"ดีใจด้วยนะเกรซหลานสาวของฉันเวลาคลอดออกมาแล้วต้องน่ารักมากแน่ๆ"
"จ้ะ แกต้องช่วยฉันเลี้ยงหลานด้วยนะ"
"แน่นอนอยู่แล้วย่ะ"
"คุณสองคนดูสนิทกันมากเลยนะครับ"
"ใช่ค่ะ เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยมัธยมแล้วค่ะ"
"อ่อ ครับ เดี๋ยวรอรับยาด้านนอกด้วยนะครับ"
"ขอบคุณค่ะ"
"ครับ"
"หลานสาวหลานสาวของฉันต้องน่ารักมากๆเลย ยัยเกรซแกไม่ได้รีบไปไหนใช่ไหม"
"ป่าวๆ"
"ไปชอปปิ้งกันหน่อยดีกว่า"
"ก็ได้ ไปสิ"
"ชุดนี้น่ารักไหมแก จิ๋วๆน่ารักมากเลย"
"ดูจะเห่อหลานมากเลยนะเนี่ยแกอ่ะ"
"แน่นอนหลานคนแรกของฉันนี่"
"ขอซื้อพวกผ้าอ้อมไปด้วยละกัน อืม...อะไรอีกนะ เอาเป็นหนังสือแม่และเด็กดีกว่า ฉันคงต้องศึกษาอะไรเพิ่มเติมอีกเยอะเลย"
"ใช่ๆ มีอะไรแกก็ปรึกษาหมอตินเพิ่มสิ ดูแล้วเขาคงเต็มใจ"
"อืมก็จริง วันนี้เราซื้อของเยอะแล้วเรากลับกันเถอะ"
"เดี๋ยวๆแวะร้านนั้นก่อนสิ ดอกไม้สวยมากเลย"
"ได้ๆ"
"สวัสดีค่ะรับอะไรดีคะ"
"ดอกไม้ช่อนี้ราคาเท่าไรคะ"
"850 บาทค่ะ"
"แกจะซื้อไปทำไมหรอมดแดง"
"ฉันจะซื้อให้ครูที่โรงเรียน พอดีเขาจะย้ายไปในเมืองน่ะ"
"อ่อ ดอกไม้พวกนี้เอามาจากไหนหรอคะ"
"หลายที่เลยค่ะ จริงๆพี่ก็อยากได้ดอกไม้จากแถบๆนี้แต่หาไม่ได้เลย"
"จริงหรอคะ บ้านของดิฉันปลูกดอกไม้นานาพรรณเลยค่ะ คุณสนใจบ้างไหมคะ"
"ดอกอะไรคะ มีรูปให้ดูไหม"
"มีค่ะ สักครู่นะคะ" เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาให้เจ้าของร้านดู เขาถูกใจดอกไม้ของเธอมาก เธอปลูกหลากหลายชนิด ดูรวมๆแล้วสวยงามสะดุดตามาก จนสุดท้ายแล้วเจ้าของร้านตัดสินใจที่จะซื้อดอกไม้จากสวนของเธอ
"ขอบคุณมากเลยนะคะ ฉันต้องหาเงินเลี้ยงเจ้าตัวเล็กในท้องนี่แหละค่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ นึกเสียว่าช่วยๆกัน คุณได้เงินเลี้ยงดูลูก ส่วนดิฉันได้ดอกไม้คุณภาพดีเยี่ยมแถมสดอีกตั้งหากค่ะ"
"งั้นวันนี้พวกเราขอตัวก่อนนะคะ ดอกไม้พร้อมเมื่อไรจะติดต่อกลับมาค่ะ"
"ได้เลยค่ะ"
"ขอบคุณแกจริงๆที่สนใจจะเข้าร้านดอกไม้ในวันนี้ ทำให้ฉันมีช่องทางการหาเงินเลย"
"ถือว่าเป็นโชคของแกเถอะ หาเงิยเยอะๆละ หลานฉันยังต้องการใช้เงินอีกเยอะ"
"ฉันก็พยายามอดออมอยู่นะ ทุกวันนี้ก็ใช้เงินเก็บอยู่"
"อืม แกคงต้องจ้างคนงานเพิ่มแล้วนะ ท้องโตขนาดนี้ทำไม่ได้หรอก"
"แน่นอนแก เดี๋ยวให้คุณลุงเขาช่วยหาคนงานมาเพิ่ม"
หลังจากที่เธอได้รับออเดอร์ดอกไม้จากทางร้าน ก็ทำให้เธอมีรายได้หวงมุนเวียนเข้ามาเรื่อยๆ ลุงคนสวนของเธอชักชวนลูกหลานและคนรู้จักมาช่วยทำงาน จนปัจจุบันเธอมีลูกน้องที่ช่วยทำสวนถึง 20 คน กิจการเล็กๆของเธอเริ่มจะไม่เล็กเสียแล้ว พอเริ่มเป็นที่รู้จักก็เริ่มมีคนเข้ามาติดต่อตัดเองถึงที่สวน เธอรู้สึกภูมิใจเป็นอย่างมากกับความสำเร็จในครั้งนี้ ทั้งได้เงินทั้งได้อาหารตา การทำอะไรในสิ่งที่เรารักมักจะยั่งยืนกว่าสิ่งที่ฝืนเงินเพียงเพราะมีตัวเงินเป็นที่ตั้ง แต่ด้วยสภาพร่างกายของเธอที่ตอนนี้ตั้งครรภ์ได้ 8 เดือนกว่าแล้ว ส่งผลทำให้การเคลื่อนไหวร่างกายของเธอเป็นไปอย่างยากลำบากมาก เธอได้แต่อาศัยพวกคนงานให้พวกเขาทำงานกันอย่างขยันขันแข็ง เดือนหน้าแล้วที่เธอจะได้พบกับลูกสาวตัวน้อยๆของเธอ เธอจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีนะ ปรึกษากับใครได้บ้างหนอ
เมื่อครบกำหนดหญิงสาวเลือกที่จะคลอดลูกสาวด้วยวิธีธรรมชาติ สาวน้อยมีชื่อเล่นว่า น้องพาย เธอหวังว่าอย่างน้อยก็ให้ลูกชื่อ พ พาน เหมือนผู้เป็นพ่อบ้างก็ยังดี ซึ่งสาวน้อยมีน้ำหนัก 3,250 กรัม ตัวขาวอวบอ้วนเหมือนผู้เป็นพ่อไม่มีผิดเพี้ยน แม้กระทั้งคิ้วที่ดกดำจนคุณหมอเองยังแปลกใจ แต่ถ้าคุณหมอได้เห็นคนเป็นพ่อแล้วคงจะได้คลายความสงสัยไปได้ ทุกคนต่างมารุมล้อมสาวน้อยคนนี้เพราะต่างตกหลุมรักเธอตามๆกัน คุณน้ามดแดงและคุณยายนำของรับขวัญหลานมาให้ถึงขอบเตียง ซึ่งมดแดงให้จี้ทองคำขาวเล็กๆ ส่วนคุณยายให้สร้อยข้อมือทองคำหนักหนึ่งบาท เธอรู้สึกมีความสุขมากที่แม่ของเพื่อนสาวเอ็นดูเธอเหมือนเป็นลูกของท่านคนหนึ่ง ท่านคอยดูแลหุงหาอาหารให้เธอด้วยความเต็มใจ เธอพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลประมาณห้าวันคุณหมอก็อนุญาติให้เธอและลูกกลับไปพักที่บ้านได้ เธอเตรียมจัดมุมไว้สำหรับลูกตัวน้อยของเธอโดยเฉพาะโดยจะไม่แยกห้องนอนกับลูก ชีวิตนี้เธอมีกันแค่สองคนเท่านั้นก็ไม่รู้จะแยกกันไปทำไม น้องพายเป็นเด็กเลี้ยงง่าย กินอิ่มก็นอนหลับ พอตื่นก็อยากจะกิน เมื่อให้กินจนเต็มที่แล้วก็หลับไปอีก วนเวียนเป็นกิจวัตรประจำวันไปเสียแล้ว มดแดงอาสาเป็นพี่เลี้ยงได้อย่างดีเยี่ยม เธอต้องขอบคุณมดแดงมากๆที่ช่วยเหลือเธอมาตลอดจนเธอไม่ต้องจ้างพี่เลี้ยงมาเลี้ยงดูลูกเลย
"ว่าไงคะ สาวน้อยทำอะไรอยู่คะ"
"แอ๊ะ แอ๊"
"ว่าไงคะ จะพูดแล้วหรอลูก ตัวหนูยังนิดเดียวเองจะพูดแล้วหรอลูก ฟอดดด"
"คิกๆ อ๊ะ" สาวน้อยดิ้นไปมาเมื่อถูกผู้เป็นมารดาแกล้งโดยการหอมที่พุงกลมๆนั้น
น้องพายมีพัฒนาการที่ดีเยี่ยม จนอาจจะดีกว่าเด็กวัยเดียวกันด้วยซ้ำ คุณหมอชมสาวน้อยอยู่เสมอ เธอลืมเรื่องสำคัญไปเรื่องหนึ่ง ตอนนี้ยัยมดแดงก็เปิดใจคบกับคุณหมอตินแล้ว หลังจากที่เขาตามจีบจนมดแดงใจอ่อนยอมเป็นแฟนด้วย แต่เห็นคนที่แฮปปี้ที่สุดคงจะหนีไม่พ้นคุณแม่ของมดแดง ที่ลูกสาวของตนขายออกเสียที กลายเป็นว่าน้องพายมีลุงหมอตินมาช่วยดูแลอีกคน สาวน้อยเลยได้รับความรักจากบุคคลรอบข้างไปเต็มๆ เธอหวังว่าวันนึงเมื่อลูกโตขึ้นพอจะรู้ความแล้วค่อยบอกความจริงเรื่องพ่อของน้องพาย
2 ปีผ่านไป
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว น้องพายสองขวบกว่าแล้วสาวน้อยเริ่มที่จะพูดเป็นคำๆอย่างชัดเจน ชอบวิ่งไปมารอบๆบ้าน เล่นเอาคนเป็นแม่ปวดหัวเป็นอย่างมาก แต่อีกไม่นานสาวน้อยก็จะต้องห่างจากอกแม่ไปเข้าโรงเรียนเสียแล้ว
"ค่อยๆเดินสิลูก เราเป็นผู้หญิงนะลูก เล่นซนเป็นผู้ชายไปได้เลย ถ้าหกล้มขึ้นมาจะเจ็บตัวได้นะคะ"
"ค่าาา" ตอบรับเสียงหวานกับมารดาแต่ก็ยังยิ้มและวิ่งไม่หยุดอยู่ดี ทะเล้นเสียจริง
"คู๊นแม่ขาา"
"ว่าไงคะ"
"หม่ำๆ ค่ะคู๊นแม่ น้องพายหิ๊วหิวว" นอกจากขี้เล่นแล้วยังเป็นเด็กที่แสนจะกอนเก่งมาก เธอกลัวว่าวันหนึ่งลูกเธอจะน้ำหนักเกินเกณฑ์แล้วกลายเป็นหมูน้อยตัวเล็กๆแทน แต่คุณตินก็บอกว่าไม่เป็นไรเพราะยังอยู่ในวัยที่ต้องการพลังงานมากสำหรับการเติบโต การวิ่งช่วยเผาพลาญพลังงานและเป็นการออกกำลังกายไปในตัว เธอจึงค่อยเบาใจหน่อย
"หิวก็มาหม่ำเลยค่ะ สงสัยจะหมดพลังแล้วต้องมาเติมพลังด้วยโจ๊กหมูร้อนๆ พี่โจ๊กหมูร้อนๆรอให้น้องพายมาหม่ำๆอยู่นะคะ"
"เย้ๆ น้องพายชอบกินโย๊กก"
"ฮ่าๆ โจ๊กค่ะลูก"
"อย่อยยย"
"อร่อยก็ทานเยอะๆนะคะ ลูกสาวแม่จะได้โตเร็วๆ"
"ใครกำลังหม่ำๆอยู่น้าา"
"น้ามดแดงงงง คู๊นลุงหมอติน สวัสดีค่ะ" สาวน้อยน่ารักแถมมารยาทดีรีบไหว้ทำความเคารพผู้ใหญ่อย่างนอบน้อม ดูน่าเอ็นดูสำหรับผู้ใหญ่มาก
"มาแต่เช้าเลยแก"
"พอดีฉันไปทำบุญที่วัดกับพี่ตินมาน่ะ วันเกิดพี่ติน"
"อ้าว จริงหรอคะ ฉันไม่ของขวัญอะไรให้เลย"
"ขอเป็นเลี้ยงมื้อเช้าก็ได้ครับ"
"ฮ่าๆ ได้เลยค่ะ วันนี้เป็นโจ๊กหมูนะคะ ของโปรดของยายหนู"
"ได้เลยครับ ขอบคุณครับ"
"อร่อยจริงๆด้วยลูก น้องพายทานกี่ถ้วยแล้วคะ"
"หนึ่งค่ะ แต่เดี๋ยวขอหม่ำๆอีก"
"โอ้โห้ เก่งมากๆเลยค่ะ อย่างนี้ต้องโตเร็วแน่นอนเลย"
ด้านชายหนุ่มเองตอนนี้กิจการของเขารุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ บริษัทได้รับความนิยมจากลูกค้าทั้งในและต่างประเทศ มีการส่งรถไปยังประเทศเพื่อนบ้านเพิ่มเติมตัว ภายนอกเขาดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ดูสุขุมและหล่อเหลา จนสาวๆตามติดเขาเป็นขบวน แต่เขาก็หาได้สนใจไม่เพราะภายในใจรอคอยแต่เกรซเพียงผู้เดียว
"สวัสดีครับคุณผู้หญิง"
"คุณพิธานอยู่ไหมจ๊ะ"
"อยู่ค่ะสักครู่นะคะ"
"ก๊อกๆ"
"เข้ามาได้ครับ"
"คุณพิธานคะ คุณผู้หญิงมาค่ะ"
"ครับ คุณไปทำงานเถอะ"
"ว่าไงจ๊ะลูกชาย ไม่ไปหาแม่บ้างเลยนะ"
"งานมันยุ่งๆครับ ช่วงนี้มีออเดอร์เข้ามาเยอะมาก"
"หาเวลาพักผ่อนบ้างก็ดีนะลูก เก็บแรงไว้บ้าง เดี๋ยววันไหนเจอหนูเกรซแล้วจะวิ่งตามเขาไม่ทัน"
"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงครับ ถ้าเจอผมก็วิ่งสุดชีวิตอยู่แล้วครับ"
"จ้ะๆ วันนี้ไปทานข้าวกับแม่ที่บ้านเถอะนะลูก ทุกคนกลับมาพร้อมหน้ากันหมดแล้ว"
"ก็ได้ครับ ตอนกี่โมงครับ"
"หกโมงเย็นจ้ะ แล้วเจอกันนะลูกแม่รอลูกนะ"
"ครับแม่ รักแม่ครับ" ชายหนุ่มเข้าไปสวมกอดปฝผู้เป็นมารดา จากนั้นมารดาของชายหนุ่มก็กลับไป เขาก็นั่งทำงานต่อไปเพื่อฆ่าเวลาสำหรับการรอไปประชุม
"บอสครับ มีประชุมบ่ายโมงตรงนะครับ"
"โอเคครับ เดี๋ยวผมตามไป"
ผลสรุปในที่ประชุมวันนี้ทุกคนลงความเห็นว่าควรจะมีการขยายการโฆษณาเช่นการจัดบูธตามห้างใหญ่ๆเพิ่มเติม ซึ่งระบุสถานที่แล้วว่าจะไปจัดที่จังหวัดราชบุรี เมื่อทำงานเสร็จต่อจากนั้นก็เป็นการไปท่องเที่ยวด้วยในตัว ที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวสวยงาม ที่พักหรูหราน่าประทับใจ เขาจะถือซะว่าให้พนักงานได้พักผ่อนจากการทำงานอย่างตั้งใจมาตลอดทั้งปี
"โอเคตามนี้นะครับ ต้นเดือนหน้าเราจะไปเที่ยวกัน" เมื่อเขาพูดจบทุกคนต่างปรบมืออย่างดีใจที่จะได้ไปเที่ยวพักผ่อนต่างจังหวัดแบบฟรีๆ
"สวัสดีครับพ่อ สวัสดีครับพี่พิเชษฐ์ พี่พิฐา"
"สวัสดีพิธาน นายไม่ค่อยกลับบ้านเลยนะ"
"ผมงานยุ่งมากครับพี่"
"แล้วอย่างนี้จะได้แต่งงานมีครอบครัวเหมือนคนอื่นไหมเนี่ย พ่อรอหลานตากเราเหมือนกันนะพิธาน"
"แต่งสิครับ เพียงแต่ว่าโอกาสนั้นยังมาไม่ถึง"
"แล้วมันจะมาเมื่อไรละ เวลาผ่านไปเร็วมาก นี่ก็สองปีแล้วพ่อยังไม่เห็นแกมีใคร"
"อย่าเพิ่งไปเร่งลูกเลยค่ะคุณ ให้เวลาลูกหน่อยเถอะ"
"อ่ะๆ เอาเถอะ ตอนนี้เรามาทานข้าวกันดีกว่า เดี๋ยวจะไม่ร้อนเอา"
"ครับคุณพ่อ"
"ค่ะคุณพี่"
- ผู้เขียน
