ใคร่ปรารถนา

พาน้องขึ้นเตียงNC20+

รูฟท็อปหรู

ใบบุรินรู้สึกผ่อนคลายลงบ้างเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงดนตรี เธอนั่งมองคีรินทรดื่มไวน์ราวกับมันเป็นน้ำเปล่า และตอนนี้ก็ยังถูกเขาบังคับให้ดื่มเป็นเพื่อน หญิงสาวไม่อยากเสียมารยาทจึงยอมดื่ม

"เสียใจเรื่องแม่เธอด้วยนะ" อยู่ๆ เขาก็พูดขึ้น เพราะเป็นความรู้สึกที่ค้างคาใจและไม่เคยมีโอกาสได้พูดออกไปเลย แม้ว่ามารดาของใบบุรินจะจากไปสองปีแล้วก็ตาม

"ค่ะ ชีวิตทั้งชีวิตของใบก็มีแต่แม่ ไม่มีญาติผู้ใหญ่เลย สาเหตุที่ใบยังคงเลือกที่จะอยู่ในบ้านของคุณก็เพื่อเรียนให้จบ จากนั้นใบก็จะทำงานตอบแทนบุญคุณท่าน ความจริงใบตั้งใจว่าจะย้ายออกจากบ้านอยู่แล้วนะคะ แต่ต้องรอให้ได้งานทำที่มั่นคงซะก่อน"

สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องที่ใบบุรินเพิ่งจะตัดสินใจ เธอคิดเช่นนี้มานานแล้ว เพราะถึงอย่างไรตนก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของคุณคีรี ดังนั้นจึงต้องมีเส้นทางที่จะต้องเดินไป แต่จะไม่มีทางลืมตอบแทนบุญคุณท่านอย่างแน่นอน

"จะปล่อยให้สองแม่ลูกนั้นเข้าไปครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอควรจะได้อย่างนั้นเหรอ?"

"แต่ใบไม่อยากได้อะไรนี่คะ เอ่อ... แต่ถ้าจะบอกว่าไม่อยากได้อะไรเลยก็คงไม่ถูก เพราะใบอยากได้เงินก้อนหนึ่งที่คุณพ่อเคยบอกไว้ว่าจะให้ใบเป็นของขวัญตอนที่ใบเรียนจบ เพื่อที่จะได้เอาไปลงทุนหรือว่าทำในสิ่งที่ใบอยากทำตามความฝัน"

คีรินทรตั้งใจฟัง น่าแปลกใจที่ตอนนี้เขากลับเชื่อมั่นว่าใบบุรินไม่ได้ต้องการทรัพย์สมบัติของบิดาเฉกเช่นภรรยาคนอื่นๆ

ชายหนุ่มเอาแต่จ้องมองใบหน้าสวยหมดจดอย่างเพลินตา พร้อมทั้งกระดกไวน์เข้าปากอีกครั้งแล้วครั้งเล่า

ใบบุรินทุกข์ใจจึงดื่มเป็นเพื่อนชายหนุ่มอีกหลายแก้ว จนกระทั่งดึกดื่นทั้งสองยังคงนั่งอยู่ที่เดิม ทว่าหญิงสาวกลับเมาจนแทบไม่ได้สติ

คีรินทรเห็นท่าทางมึนเมาของใบบุรินแล้วจึงคิดได้ว่าควรพาหญิงสาวกลับบ้าน แต่เขากลับไม่รู้ว่าควรจะพาเธอไปค้างที่ไหน

แต่แน่นอนว่าชายหนุ่มจะไม่ไปส่งเธอกลับบ้านในสภาพนี้ จึงตัดสินใจจะพาคนเมากลับไปค้างที่คอนโดของตนเสียก่อน

คอนโดคีรินทร

คีรินทรโอบอุ้มใบบุรินมาวางลงบนเตียงนอนนุ่มของตน คอนโดห้องนี้เป็นคอนโดใหม่ที่เขาเพิ่งซื้อก่อนจะกลับมาประเทศไทยไม่กี่เดือน เขาจึงยังไม่เคยมีใครมาที่นี่ ดังนั้นหญิงสาวจึงเป็นคนแรกที่ชายหนุ่มพามาค้างคืนด้วย

คีรินทรกวาดสายตามองเรือนร่างงาม สะโอดสะอง ยิ่งมองร่างงดงามยิ่งเย้ายวนตา กระโปรงสั้นเปิดขึ้นจนเผยต้นขาอ่อน เขาจินตนาการไปถึงเรือนร่างเปลือยเปล่าในห้องน้ำวันแรกที่ได้พบเธอ

ใบบุรินงัวเงียพลิกกายนอนคว่ำ ทำให้กระโปรงยิ่งขยับย่นขึ้นไปจนเห็นแก้มก้นเนียนที่สวมเพียงแพนตี้รัดรูปสีเนื้อ

คีรินทรรู้สึกร้อนรุ่มใจ เขารู้ตัวดีว่าไม่สามารถปฏิเสธความปรารถนาต่อหญิงสาวตรงหน้าได้

ชายหนุ่มเสน่หาความงดงามของน้องสาวต่างสายเลือดเกินกว่าจะหักห้ามใจ เขาอยากสัมผัสผิวขาวเนียนผุดผ่อง อยากสัมผัสเต้านมขาวอวบอิ่ม กลิ่นกายของเธอช่างหอมละมุน ใบหน้าของเธอช่างสวยสง่างาม

ร่างสูงทิ้งตัวนั่งลงข้างกายบอบบาง มือหนาวางทาบลงบนบั้นท้ายงอนงาม สายตาจับจ้องมองใบหน้าสวยที่กำลังซบแก้มบนหมอนนุ่ม เธอหลับตาพริ้มทว่ายังคงรู้สึกตัวอยู่บ้าง

"ใบ...เธออยากรู้สึกผ่อนคลายกว่านี้หรือเปล่า" คีรินทรถามเสียงแผ่วเบา ขณะที่มือแข็งแรงขยับลงมานวดคลึงแก้มก้นงอน

วินาทีนี้เขาไม่สามารถยืนหยัดความเป็นสุภาพบุรุษได้ ใบบุรินได้ยินคำถามของชายหนุ่มชัดเจน เธอจึงคลี่ยิ้มน้อยๆ และพลิกกายนอนหงายขึ้นอีกครั้ง

"อื้ม...ทำยังไงคะ?" เพราะหญิงสาวเติบโตเข้าสู่วัยยี่สิบเอ็ดปีแล้ว ทว่ายังไม่เคยผ่านการมีสัมพันธ์ลึกซึ้งมาก่อน แต่ทว่าใบบุรินกลับรับรู้ได้ถึงความปรารถนาทางร่างกายเฉกเช่นวัยรุ่นทั่วไป

เธอมีอารมณ์ใคร่หาความสัมพันธ์ทางกาย ใคร่หาการร่วมรักกับเพศตรงข้าม และรับรู้ได้ดีว่าในวินาทีตนเองก็ต้องการเรื่องเช่นนั้นไม่ต่างจากบุรุษ

มือซุกซนของคีรินทรถอดชุดแซกของใบบุรินออก เหลือเพียงบราเซียโอบอุ้มเต้านมขาวอิ่ม และกางเกงชั้นในที่ห่อหุ้มกลีบดอกไม้งามของหญิงสาวไว้

ชายหนุ่มโอบประคองร่างอรชรให้นอนคว่ำลงอีกครั้ง จากนั้นจึงปลดตะขอบาเซียออก พลันลูบไล้มือแข็งแรงลงมาตามเอวคอด จนกระทั่งถึงแก้มก้นงอนงาม

ใบหน้าคมคายโน้มลงไปเพื่อจรดจูบแก้มก้นขาวเนียน จากนั้นนิ้วมือแข็งแรงจึงเกี่ยวขอบกางเกงชั้นในและดึงถอดลงไปตามเรียวขาสวย

เรือนร่างบอบบางของใบบุรินเปลือยเปล่าทุกตารางนิ้ว แลเห็นผิวขาวผุดผ่องไร้ที่ติ งดงามปานภาพฝันนางในวรรณคดี กลิ่นกายหอมหวานปลุกเร้าอารมณ์หื่นกระหายของบุรุษ

คีรินทรหยัดกายขึ้นตรงและถอดเสื้อผ้าของตนเองออกจนกายกำยำเปลือยเปล่า จากนั้นจึงก้าวเข่าขึ้นเตียงนอน ก้าวขาขึ้นมาคร่อมแก้มก้นเต่งตึง พร้อมทั้งโน้มใบหน้าลงมาจูบสัมผัสแผ่นหลังขาวเนียน เส้นผมสลวยถูกมือของเขาปัดออก

ขณะที่มืออีกข้างหนึ่งโอบกุมลำเอ็นแข็งชันของตน พร้อมกับชักรูดลำยาวที่กำลังขยายตัวใหญ่ขึ้น มันไร้การควบคุม ลำท่อนใหญ่โอบล้อมด้วยเส้นเลือดปูดกระจายไออุ่นสัมผัสอยู่บนก้นงอนงาม

"อื้ม..." ใบบุรินครวญครางในลำคอ ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้หญิงสาวไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้ เธอปล่อยร่างกายให้ชายหนุ่มจูบสัมผัสไปทั่ว ด้วยอารมณ์ปรารถนาอันหวามไหว

"ใบ..." คีรินทรประคองร่างบอบบางให้นอนหงายอีกครั้ง เขาจึงเห็นเต้านมอวบอิ่มขาวผ่อง ยอดถันชันชี้สีชมพูอ่อน จนอดใจไม่ไหวที่จะครอบดูดมัน ดื่มด่ำหนักหน่วงจนร่างอรชรดิ้นเร่า

"อื้ม...อ้าส์..." ริมฝีปากหยักครอบดื่มด่ำยอดบัวตูมเหนือเต้านมอีกข้างหนึ่ง ขณะที่กายกำยำแทรกเข้าตรงกลางระหว่างเรียวขาสองข้าง

ใบบุรินอ้าขาออกจากกันเป็นการต้อนรับชายหนุ่มด้วยปรารถนาที่ร่ำร้องโหยหา วินาทีนี้ปราศจากซึ่งความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ลืมสิ้นไปชั่วขณะว่าเขามีศักดิ์เป็นพี่ชายของตน

ผิวของเธอช่างนุ่มนวล คีรินทรรับรู้ได้ถึงความสะอาดสะอ้าน เมื่อริมฝีปากและเรียวลิ้นอุ่นตวัดเกี่ยวเลียลิ้มรสยอดปลายถันวนซ้ายขวา หญิงสาวจึงแอ่นหน้าอกขึ้นหา

"อ้าส์..." มือหนาข้างหนึ่งลูบไล้ลงไปตามหน้าท้องแบนราบ จนกระทั่งถึงเนินเนื้อสวรรค์ ลำนิ้วกลางของคีรินทรเบียดลงกลางกลีบเนื้อนุ่มฉ่ำแฉะ สัมผัสได้ว่ามันไร้เส้นขนและนุ่มนิ่มน่าปรารถนา

"อื้ม..." หญิงสาวครวญครางเสียงต่ำในลำคอ เพราะยังไม่ได้รับความเจ็บปวดจากการมีสัมพันธ์ลึกซึ้งที่แท้จริง จึงยังคงเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสหวามไหวที่ชายหนุ่มกำลังโลมเล้า

จนกระทั่งคีรินทรขยับมือออก เขาเอื้อมมือไปหยิบเอาซองถุงยางอนามัยที่หัวเตียง จากนั้นจึงฉีกซองสี่เหลี่ยมออก และสวมเครื่องป้องกันเข้ากับลำเอ็นอุ่นแข็งชัน

ในฐานะหนุ่มโสดผู้คลั่งไคล้การมีเซ็กซ์ คีรินทรจึงไม่ได้มองว่าการมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้หญิงคนหนึ่งเป็นเรื่องผูกมัด เขาจึงมีถุงยางอนามัยไว้เพื่อป้องกันเสมอ

ใบบุรินยังคงหลับตาพริ้ม แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อคีรินทรกำลังพยายามเบียดแทรกปลายหัวเห็ดเข้ามาในร่างกายของตน

"อื้อ! เจ็บ" ชายหนุ่มสอดปลายดุ้นเข้ามาได้เล็กน้อย ใบบุรินรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวด แต่ถึงอย่างนั้นก็ยอมปล่อยร่างกายให้พี่ชายต่างสายเลือดรุกล้ำเข้ามา มันเป็นเพราะแอลกอฮอล์ที่ทำให้คนขาดสติยั้งคิด

"อ้าส์ ใบเจ็บ" และตอนนี้ความเจ็บปวดก็กำลังเรียกสติของหญิงสาวกลับมาได้บ้าง แต่ดูเหมือนว่ามันจะสายเกินไป เพราะชายหนุ่มตั้งใจกระแทกสะโพกสอบหนักๆ เพื่อฝังความใหญ่โตเข้าไปในร่องรักฉ่ำจนเกือบสุดลำยาว

"อื้อ! เจ็บ คุณคี..." ใบบุรินลืมตาขึ้นมาจ้องมองใบหน้าคมคายที่อยู่เหนือใบหน้าของตนเล็กน้อย

"ใบ อ้าส์..." คีรินทรครวญคราง และยังขยับท่อนแขนสอดลงใต้แผ่นหลังเนียน พร้อมทั้งสวมกอดเรือนร่างบอบบางไว้แน่น ใบหน้าของชายหนุ่มซุกลงตรงลำคอระหง

"คุณคี อื้อ! พอก่อน เอาออกไปนะคะ"

"หมายความว่ายังไง เอาออกไป?" เขาเพียงแค่ถาม ทว่าจังหวะหยัดสะโพกสอบกลับกำลังเคลื่อนไหว ชายหนุ่มฝังลำเอ็นลึกเข้าจนสุดความยาว จากนั้นจึงซอยลำเอ็นเข้าออกเชื่องช้าทว่าหนักหน่วง

"อื้อ! มันเจ็บ เบาๆ สิคะ ใบไม่เคยทำ" เมื่อรู้ว่าตนได้สูญเสียความบริสุทธิ์ไปแล้วในนาทีนี้ ใบบุรินจึงรู้สึกหวาดกลัว รู้สึกผิด เจ็บปวดร่างกาย ทั้งหัวใจบอบช้ำเพราะคิดว่าตนเองเป็นคนใจง่าย แต่กลับรู้สึกโหยหาในเวลาเดียวกัน เธอสับสนจนทำตัวไม่ถูก

"เธอว่าอะไรนะ?" ใบหน้าคมคายหยัดขึ้นเล็กน้อย คีรินทรจ้องมองใบหน้าสวยที่อยู่ในระดับใกล้ชิดจนปลายจมูกแทบชนกัน

ทว่าเขากลับยกยิ้มมุมปากพึงพอใจกับคำพูดของหญิงสาว ตอนนี้คีรินทรไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมร่องรักของใบบุรินมันถึงได้คับแน่นจนเขาแทบขยับลำเอ็นเข้าออกไม่ได้ และเธอยังเอาแต่ร่ำร้องว่าเจ็บอีกด้วย

"ไม่เคยงั้นเหรอ?" คีรินทรซุกปลายจมูกโด่งลงเพื่อคลอเคลียลำคอขาวอีกครั้ง จากนั้นจึงเริ่มหยัดสะโพกสอบถี่ขึ้นอีก

"อื้อ! บอกว่าเจ็บ คุณคี"

"อ้าส์...อ่าส์ ฉันเชื่อว่าเธอเจ็บ ก็แน่นซะขนาดนี้ อื้ม...อ้าส์" เขาเอาแต่ส่งเสียงครวญคราง

"คุณคี อื้อ!" หญิงสาวรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดที่กำลังถาโถมเข้ามาตามจังหวะการขยับร่างกายของคีรินทร แต่ชายหนุ่มไม่มีทางยอมหยุด เพราะตอนนี้อารมณ์ของเขามันเปี่ยมล้นไปด้วยความหื่นกระหาย

ใบบุรินหวงแทนความบริสุทธิ์ตลอดมา ทว่าตอนนี้กลับถูกคีรินทรพรากจากไปอย่างง่ายดาย แต่จะกล่าวโทษชายหนุ่มเสียทีเดียวก็ไม่ได้ ต้องโทษแอลกอฮอล์ที่ตนดื่มเข้าไปด้วยต่างหาก

เลือดพรหมจรรย์ไหลซึมโอบลำเอ็นใหญ่โตแปดเปื้อนถุงยางอนามัยที่ชายหนุ่มสวมอยู่ เลือดสดหยดลงบนที่ผ้าปูที่นอนสีขาวราวสามหยด

ใบบุรินรับรู้ได้ถึงความแตกสลายทั้งร่างกายและจิตใจ แต่กลับรับรู้ได้ถึงอารมณ์อีกขั้วหนึ่งในเวลาเดียวกัน มันกำลังรับรู้ถึงความสุข สัมพันธ์ลึกซึ้งอันเร่าร้อน การตอบสนองความปรารถนาที่เฝ้าโหยหามานานหลายปี

"โอวส์...ใบ เธอหอมไปทั้งตัว โอวส์ ฉันอยากแตกแล้ว...อ๊าส์" เขาพูดเสียงแหบพร่าแนบใบหูเล็ก

"อ๊าส์ ใบ อ่าส์...โอวส์ ซีดด...อ๊าส์" คีรินทรครวญครางต่อเนื่อง เขาห่างหายเซ็กซ์ค่อนข้างนาน และผู้หญิงที่กำลังร่วมรักด้วยในขณะนี้ก็คือคนที่เขาปรารถนา เธอทั้งงดงาม บริสุทธิ์และน่าหลงใหล

ใบบุรินรับรู้ได้ถึงความใหญ่โตที่ชายหนุ่มกระแทกกระทั้นรุนแรงเข้ามาในร่างกายของตนเอง เสียงเนื้อหนังกระทบกระทั่งกัน เขาหายใจหอบเหนื่อยและครวญครางคำรามเสียงดังขึ้น

คีรินทรตัดใจขยับแก่นกายออก จากนั้นจึงหยัดกายขึ้นตรง เขาจ้องมองใบหน้าหญิงสาวที่กำลังหลับตาพริ้ม เธอแสดงออกทางสีหน้าถึงความเจ็บปวด

ชายหนุ่มหลุบเปลือกตาต่ำลงมองกลีบเนื้อสีเข้มกว่าผิวพรรณขาวผ่องเล็กน้อย มันช่างน่าปรารถนา และยังมองเห็นหยดเลือดที่แปดเปื้อนอยู่บนผ้าปูที่นอนด้วย

คีรินทรขยับถอยห่างออกเล็กน้อย และโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมา ริมฝีปากหยักจูบหนักๆ ลงบนกลีบเนื้อบริสุทธิ์ที่ไม่เคยมีชายใดได้สัมผัส แล้วจึงตวัดปลายลิ้นโลมเลียลงกลางร่องกลีบอวบอูม

"อ่าส์ คุณคี อื้อ... อ้าส์" ชายหนุ่มเพิ่งจะตระหนักดีก็ตอนนี้ ว่าแท้จริงแล้วใบบุรินไม่เคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคาลล์ ตนจึงเป็นคนแรกของหญิงสาวนั่นเอง...