บังเอิญเป็นผัวเธอ

บทที่ 3 มีผัวเสียที NC

ฉันมองหน้าหมอปั้น อยู่ ๆ มือฉันก็เริ่มสั่นด้วยความตื่นเต้น ใจก็เต้นโครมครามไม่ต่างกัน

“กลัวไหม ไม่ต้องกลัวนะ ปั้นจะทำเบา ๆ”

เอ่อ ปั้น ตอนแรกเมญ่าก็ไม่กลัวหรอก แต่พอหมอปั้นพูดก็เริ่มกลัวแล้วล่ะ

“ไม่ค่ะ”

ปั้นโอบเอวบอบบาง พลางซุกหน้าตรงซอกคอของฉัน แรงจากลมหายใจของหมอปั้นกระทบใบหูและข้างแก้ม จนใจฉันเต้นแรงมาก เหมือนมันจะหลุดออกมาเลย แล้วอย่างนี้หมอปั้นจะได้ยินเสียงหัวใจเต้นของฉันไหมเนี่ย

จะมีผัวสักคนทำไมมันดูยากขนาดนี้ ฉันจะไม่ขาดใจก่อนใช่ไหม หมอปั้นดึงตัวฉันให้หันหน้ามาหาตัวเขา แสงไฟสลัว ๆ ในห้องทำให้บรรยากาศยิ่งเป็นใจ ตอนนี้หน้าฉันกับปั้นห่างกันไม่ถึงคืบ ปั้นจับคางฉันเพื่อให้สบตากัน

“ปั้น ขอบคุณนะคะที่ช่วยญ่า”

ฉันขอบคุณเขาจากใจจริงที่เขายอมมาทำเรื่องบ้า ๆ แบบนี้กับฉัน คนอย่างหมอปั้นจะมีผู้หญิงอีกกี่คนก็มีได้ เพราะปั้นเพียบพร้อมทุกอย่าง ฉันยังเคยอิจฉาแฟนในอนาคตของหมอปั้น ว่าเธอช่างเป็นผู้หญิงที่โชคดีจริง ๆ ไม่คิดว่าชีวิตของเมญ่าจะมานอนกอดหมอปั้นได้อย่างตอนนี้และเรากำลังจะก้าวข้ามคำว่าเพื่อน ไปเป็นผัวเมียกันเลย ทั้งที่ยังไม่ได้เป็นแฟน

“อือ” หมอปั้นคำตอบรับสั้น ๆ แบบเคย

ฉันรู้สึกถึงริมฝีปากนุ่ม ๆ ร้อน ๆ ของปั้นทาบทับลงมาบนริมฝีปากฉัน เขาเริ่มขบเม้มแรงขึ้น แรงขึ้น ลิ้นของหมอปั้นที่เริ่มรุกล้ำเข้ามาข้างในโพรงปากของฉัน แล้วค่อย ๆ ดูดดึงปลายลิ้น ดูดกลืนอย่างหิวกระหาย จูบของเขาสร้างความซ่านสยิวให้ฉันอย่างมาก จนรู้สึกว่าฉันกำลังจะขาดอากาศหายใจ

“อือ...อือ” ฉันครางออกมาไม่รู้ตัว ไม่รู้ว่าภาษาอะไรด้วยซ้ำที่ร้องคราง หูตาพร่ามัว ในหัวขาวโพลนไปหมด ปั้นกำลังจะฆ่าฉันด้วยจูบนี้ จะมีคนตายเพราะการจูบกันไหมนะ ฉันหายใจหอบแรงเมื่อปั้นถอนริมฝีปากออก

“ใจเย็นคนดี อย่าบอกนะไม่เคยจูบ” สองมือหนาไล้ข้างแก้มอย่างปลอบโยน

“ปั้น...แล้วญ่าจะเคยไปจูบกับใครล่ะ” ฉันอายุยี่สิบห้าปี จูบแรกยังไม่เคยมีสักครั้ง หมอปั้นจะมาล้อเลียนทำไมเนี่ย

“ตอนนี้ก็เคยแล้วนี่ ปากญ่าเป็นของปั้นแล้ว”

ปั้นยังคงประทับริมฝีปากมาจูบฉันไม่หยุดหย่อน ร่างกายส่วนล่างก็เบียดเสียดที่ต้นขาของฉัน ฉันรู้ถึงความตึงคับของมันได้ทันที

ปั้นขบริมฝีปากล่าง แล้วดันปลายลิ้นเข้ามาเกี่ยวพันกับลิ้นฉัน ปั้นทั้งกัดทั้งดูด

'ปั้น ญ่าจะตายแล้ว' ฉันได้แต่ร้องประท้วงปั้นในใจ เพราะปั้นไม่ปล่อยให้ฉันพูดเลย มือปั้นลูบไล้แผ่นหลังฉัน ชุดนอนกระโปรงผ้าลินินแนบเนื้อ ยิ่งทำให้เหมือนมือปั้นลูบบนผิวของฉันแบบไม่มีสิ่งใดกีดขวาง

ปั้นดึงขาฉันข้างหนึ่งมาพาดบนหน้าขา กระโปรงก็ถกขึ้นมาเหนือเอว เหลือเพียงแพนตี้ตัวน้อย มือหนาคลึงและบีบเคล้นก้นงอนของฉันแรงขึ้น ยิ่งปั้นจูบแรง น้ำหนักมือที่ลงบนแก้มก้นยิ่งแรงตามไปด้วย ฉันรู้สึกร้อนไปทั้งตัว เบียดกายเข้าหาปั้นเพื่อหวังจะคลายความร้อนในตัว กลับยิ่งทำให้ร้อนหนักกว่าเดิม

“อือ...ปั้นจ๋า อือ...ปั้น” ฉันมีโอกาสได้หายใจและได้เรียกชื่อปั้น เพราะตอนนี้ปั้นกำลังดึงชุดนอนและชั้นในฉันออกจากตัว จนในตัวฉันไม่เหลือสิ่งใดปกปิดเลย นอกจากแหวนแต่งงานบนนิ้ว

“นมสวย”

“ปั้น” ตุ้บ ฉันทุบลงบนไหล่ปั้นเบา ๆ ด้วยความเขินอาย

“ถอดให้ปั้นหน่อยครับ” ทีเสื้อผ้าญ่าหมอปั้นถอดเสร็จเร็วภายในสิบวิ เสื้อตัวเองทำไมไม่ถอดเอง แต่ฉันก็ไม่ดื้อ ถอดเสื้อให้หมอปั้นแต่โดยดี ปั้นเป็นผู้ชายหุ่นเพอร์เฟกต์มาก มัดกล้ามขึ้นให้ดูพองามไม่ได้ดูใหญ่โตอะไร ผิวขาวละเอียด ใบหน้าลูกเสี้ยวที่หล่อเหลา

“ปั้น อือ” ฉันได้เรียกชื่อหมอปั้นแค่เท่านั้น หลังจากนั้นหมอปั้นก็กระหน่ำจูบฉันแบบเอาเป็นเอาตาย มือหมอปั้นที่นวดคลึงหน้าอกหน้าใจฉันยิ่งทำให้ฉันวาบหวิวไปทั่วร่าง ส่วนล่างของหมอปั้นก็เบียดที่ต้นขาของฉัน

หมอปั้นถอนจูบจากปากฉันไล่ซุกไซ้ลงมาที่ซอกคอและนั่นยิ่งสร้างความต้องการให้ฉันเพิ่มมากขึ้น ภายในกายเรียกร้องอยากให้เขาเติมเต็มมากกว่านี้

“ปั้น อือ ปั้น” ฉันว่าวันนี้เป็นวันที่ฉันเรียกชื่อหมอปั้นบ่อยที่สุดแล้ว ฉันรู้สึกเย็นและร้อนในเวลาเดียวกันเมื่อหมอปั้นดูดดึงหน้าอกฉัน ริมฝีปากและลิ้นของหมอปั้นที่ครอบครองเต้างามของฉันยิ่งทำให้ฉันเหมือนตัวลอยจากเตียงยังไงยังงั้น

“ปั้น ญ่าเสียว” ฉันไม่คิดว่าคำพูดน่าอายแบบนี้จะออกมาจากปากฉัน

“อย่าเกร็ง ปล่อยไปตามธรรมชาติ ปั้นจะทำให้ญ่ามีความสุขที่สุด” ปั้นยังคงดูดคลึงหน้าอกฉัน จากมือที่บีบก้นฉันอยู่ก่อนหน้าตอนนี้เริ่มมาลูบคลึงตรงจุดกลางกายของฉัน พร้อมขยี้ตรงปลายติ่งเสียวอย่างเอาแต่ใจและนั่นยิ่งทำให้ฉันร้องครางไม่หยุด เพราะความวาบหวิวที่ได้รับ

ไม่เคยคิดว่าความรู้สึกแบบนี้จะมีอยู่จริง ยิ่งฉันร้องครางหมอปั้นยิ่งได้ใจ บดขยี้มากกว่าเดิม

“ปั้น อือ...อือ...ปั้น”

“จ๋า”

“ญ่า เหมือนจะขาดใจ”

“ญ่าจ๋า มันเพิ่งเริ่มเองนะ” อะไรนะนี่เพิ่งเริ่มเหรอ แต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนว่ากำลังวิ่งขึ้นภูชี้ฟ้าเลยนะ มันเหนื่อย มันเสียว มันสยิว แล้วแบบนี้ฉันจะตายเพราะมีผัวหรือจะตายเพราะดวงซวยกันละเนี่ย

“ปั้นจ๋า ญ่า...อือ...อือ” ฉันถูกดันให้นอนหงายและตอนนี้หน้าหมอปั้นก็อยู่ตรงส่วนอ่อนไหวที่สุดของร่างกายคนเรา ลมหายใจที่เป่ารดส่วนนั้นยิ่งทำให้ฉันตื่นเต้นกว่าเดิม

หน้าตาหมอปั้นที่ฉันไม่เคยเห็นหน้าเขาตอนนี้ก็คงไม่ต่างจากฉัน ที่บอกถึงความหิวโหยพร้อมที่จะกลืนกินฉันได้ทั้งตัว เมื่อลิ้นสาก แตะต้องตรงปลายติ่งเสียว ก็สร้างแรงอัดแน่นให้กายฉัน สั่นสะท้านเขาแตะต้องด้วยลิ้นมากขึ้นเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งร้องครางหนักขึ้นกว่าเดิม

“อือ...อ้า” นี่คือเสียงร้องฉันเหรอ...หมอปั้นทำอะไรฉันเนี่ย ตอนนี้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นเสียงคราง ทั้งร่างกาย ปั้นยังคงเป็นพวกย้ำคิด ย้ำทำ ย้ำอยู่จุดเดิม ยิ่งฉันดิ้นเท่าไหร่ ปั้นยิ่งฝังลิ้นลงมาลึกขึ้น ปลายลิ้นกระดกรัวและเร็ว สลับกับการดูดที่จุดเสียว ทำให้ดอกไม้ของฉันปล่อยน้ำหวานออกมาล้นทะลัก จนต้องยกสะโพกขึ้นเบียดกับหน้าปั้น เกร็งและครางออกมาไม่หยุดเมื่อปั้นส่งฉันไปถึงฝั่งฝันในรอบแรก

“อ้าาาาา” เสียงครางของฉันอีกแล้ว ปั้นยังคงย้ำคิดย้ำทำอยู่จุดเดิม แต่เพิ่มเติมคือนิ้วที่สอดแทรกเข้ามา

“เจ็บนิดหนึ่งนะคะ” คำพูดนี้ของหมอคุณคิดว่าจริงไหม ไม่ ไม่จริงเลย มันเจ็บไม่นิดเลย

“โอ๊ย...ปั้น ญ่าเจ็บ” ฉันเกร็งตัวเมื่อนิ้วมือของปั้นรุกล้ำเข้ามาในร่องของฉัน ปั้นจูบฉันเพื่อให้ฉันได้คลายกังวลและค่อย ๆ ขยับนิ้วมือเข้าออกเพื่อลดความเจ็บ ซึ่งน้ำหวานยังคงไหลรินออกมาจากร่องจนฉ่ำแฉะ

ตอนนี้ทั้งเจ็บ ทั้งเสียวถาโถมเข้ามาหาฉันไม่หยุดหย่อน ฉันเหมือนจะมอดไหม้ด้วยไฟรักครั้งนี้ หมอปั้นตั้งใจโหมกระหน่ำ เร่งเชื้อไฟตลอดเวลา ทั้งยังดึงมือฉันไปจับกุมความเป็นชายที่ใหญ่โตของเขา แล้วมันจะเข้าไปในตัวฉันได้ยังไง แค่นิ้วของหมอปั้นฉันก็เจ็บมากแล้ว

“ญ่าจ๋าเป็นของปั้นนะ เจ็บนิดหนึ่งนะคะ” คำหลอกลวงของหมอปั้นมาอีกแล้ว และในจังหวะนั้นที่น้องชายของหมอปั้นรุกล้ำเข้ามาในกายฉันแทนที่นิ้ว มันเจ็บมาก น้องชายปั้นขนาดคนละเรื่องกับนิ้วมือของเขาเลย

“โอ๊ย...เจ็บ ปั้นญ่าเจ็บ” มือฉันจิกหลังหมอปั้นเพื่อระบายความเจ็บ น้ำตารินไหลตกข้างหางตาด้วยความเจ็บปวด

“อือ...มันแคบมากญ่า” ฉันเพิ่งได้ยินเสียงครางของหมอปั้นออกมาในตอนนี้ ก่อนหน้านี้หมอปั้นรีดเสียงครางของฉันไปไม่รู้เท่าไหร่ ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ฉันจะมีเสียงไหม แต่ก่อนที่ฉันจะคิดอะไรไปมากกว่านี้หมอปั้นค่อย ๆ ขยับหมอปั้นน้อยให้ลึกมาเรื่อย ๆ ความเจ็บความจุกยังคงอัดแน่นในตัวฉัน

“ปั้น ญ่าเจ็บ พอก่อนได้ไหม” ฉันไม่ไหวแล้ว ตอนนี้มันเจ็บมันแน่นไปหมด

“ญ่าจ๋า อดทนอีกนิดนะคะ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว” คำหลอกลวงของหมอปั้นก็มาอีกรอบ หมอปั้นจูบรอยน้ำตาที่ไหลรินของฉันอย่างแผ่วเบา จูบของหมอปั้นรอบนี้แสนจะละมุน อ่อนหวาน หมอปั้นขยับเอวเข้าออกเพื่อให้ฉันผ่อนคลายมากขึ้น ความเจ็บค่อย ๆ ปนกับความเสียว

เสียงครางของฉันสลับกับเสียงเรียกชื่อปั้น เป็นจังหวะ จังหวะ ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจฉันไปอยู่ที่น้องสาวซึ่งกำลังเต้นและกระตุก ไม่สิได้ยินปั้นบอกว่า...อะไรสักอย่างฉันก็ได้ยินไม่ชัด... ฉันเกร็งตัวหน้าท้องวาบหวาม เหมือนมีผีเสื้อบินทั่วท้องน้อย ความรู้สึกนี้คืออะไร มันสุข มันเสียว ไม่อยากหยุด ความรู้สึกที่ยังไม่อิ่ม ทั้งที่เหมือนจะขาดใจแต่ยังไม่อิ่ม

“ญ่าจ๋า ตอดมากเลยปั้นไม่ไหวแล้ว” อะไรคือตอด...ฉันไม่ใช่ปลานะ หมอปั้นกระแทกลำตัวลงมาด้วยความเร็วและแรงจนฉันต้องแอ่นตัวรับกับแรงของเขา แล้วเขาเกร็งตัวค้าง

“อือ...อือ...อ้า...อ้า เสียวมากเมียจ๋า” เสียงครางต่ำของหมอปั้นดังระงมทั่วห้อง เขากดแช่ตัวตนของเขาในตัวฉันแน่น พร้อมกับน้ำรักอุ่น ๆ ที่ฉีดเข้ามาร่างกายฉัน ...เดี๋ยวนะ

“ปั้น ไม่ได้ป้องกัน” ฉันขนลุกไปทั้งตัว...ปั้นไม่ได้ป้องกันเหรอ ทำไมล่ะ ทำไมไม่ป้องกัน

“อือ” คำตอบสั้น ๆ ของหมอปั้นอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนเขาจะล้มตัวลงนอนข้างฉัน และดึงฉันเข้ามากอดแนบอก เราไม่ได้พูดอะไรกันต่อ ก่อนที่สักพักฉันเผลอหลับไป