พี่ต้องสำคัญที่สุด

1327 คำ

LINE!!~ แอปเปิล : เรารอร้านน้ำหน้าบริษัทนะ ถึงเวลาเลิกงานไลน์จากแอปเปิลก็เด้งขึ้นมาทันที คีตะวันถอนหายใจเมื่อนึกถึงหน้าของย่าหยาที่ไม่พอใจเรื่องนี้ แต่ก็รับปากกับแอปเปิลไปแล้ว หากรีบไปส่งแล้วรีบไปหาย่าหยาก็ได้นี่  คีตะวันคิดคาดการณ์แต่ดูแล้วมันจะไม่ง่ายแบบนั้นน่ะสิ LINE!!~ พี่ย่าหยา : เจอกันที่ลานจอดรถ คีตะวันคลี่ยิ้มออกมาอย่างไม่ตั้งใจเมื่ออ่านข้อความของย่าหยา  เพิ่งจะนึกถึงเมื่อกี้ อย่างกับรู้!! พอเก็บข้าวของเสร็จคิวของไลน์ย่าหยาก็เด้งขึ้นมาบ้าง คนอย่างย่าหยาถ้ายังกินไม่อิ่มใครหน้าไหนก็มาแย่งเอาไปไม่ได้เด็ดขาด LINE!!~ พี่ย่าหยา : มาก่อนจะไปหาน้องแอปเปิล!! คนอ่านยิ่งยิ้มมากไปกว่าเดิมเมื่อเห็นข้อความจากคนแก่เอาแต่ใจ  แต่เขาก็ยอมทำตามอย่างว่าง่ายโดยไม่อิดออด  เก็บข้าวของทุกอย่างแล้วเดินไปหาย่าหยาที่รถตามที่หญิงสาวออกคำสั่ง   ร่างอรชรยืนพิงรถรออยู่ก่อนแล้วจากกระโปรงเปลี่ยนเป็นกางเกง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม