“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เป็นไงมีข้าหนีออกมาได้สวยเลยใช่ไหม” เยว่สือหัวเราะลั่นแล้วคุยโวขณะเดินนำหน้าทั้งสองไปตามทางน้ำขึ้นไปยังทิศเหนือ ซึ่งเป็นทางไปยังเมืองลี่เจียง ทางผ่านที่จะไปเมืองหังโจว แต่เนื่องจากเป็นช่วงเวลากลางคืนซ้ำยังไม่มีคบเพลิง ทำให้ทั้งสามต้องตัดสินใจพักการเดินทางก่อนเมื่อไม่พบใครตามออกมา
“ตื่นเต้นแทบตาย”
เยว่สือหยักไหล่ให้ซิงถิงที่ตอบกลับมา ก่อนจะยกไก่สองตัวและไหสุราขึ้นมาตรงหน้าด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วเอ่ย “อาหารสำหรับค่ำคืนนี้” อู๋ซวนถอนหายใจให้กับเจ้าคนมือไวที่ชอบแอบไปกินของเขาไม่พอ แม้แต่หนีออกมายังขโมยอาหารออกมาด้วย
“แต่เครื่องเทศถูกล้างออกหมดแล้วคงจะไม่อร่อย” เยว่สือทำแก้มป่องนึกเสียดาย
“นี่เจ้าคิดว่าใครอยู่ด้วยห่ะ” ซิงถิงเท้าเอวพลางยิ้ม ก่อนจะแย่งไก่ในมือของเยว่สือมา “พักที่นี่กันก่อนเถอะ เยว่สือกับอู๋ซวนเตรียมฟืนจุดกองไฟให้ข้าหน่อยนะ”
“เจ้าจะย่างไก่ให้ข้ากินหรือ” เยว่สือน้
