ยังไม่ทันที่แมทเทียจะอ้าปากถาม หญิงสาวตรงหน้าเขากลับเบิกตาโตอย่างน่าขัน ก่อนคว้าข้อมือเขาหมับ แล้วเอ่ยถามละล่ำละลัก
“ริคคาร์โดล่ะคะ คุณเจอริคหรือเปล่า”
แมทเทียเกือบจะสบถอย่างหัวเสียอยู่แล้ว อะไรของเธอ ไปถามหาไอ้เพื่อนเวรตะไลของเขาทำไม แล้วนอกเหนือกว่านั้น ไปเรียกชื่อมันอย่างสนิทสนมทำไม! หากแต่ยังไม่ทันที่เขาจะแสดงอารมณ์โกรธออกมา อาการตัวสั่น น้ำตาคลอของเธอก็ทำให้เขาชะงัก
“ฉัน...หรือฉันจะฝันไปคะ ฉันงงมากเลยแมท...ริคคาร์โดหลอกฉันมางานปาร์ตี้ที่...ที่...” เธออึกอัก ไม่กล้าให้คำนิยามกับงานปาร์ตี้ที่เห็น “แล้วฉันก็...เขาต้องใส่ยาอะไรในแก้วน้ำแก้วนั้นแน่เลย ฉัน...”
เธอปล่อยมือจากเขา ก้มลงสำรวจตัวเองอย่างตึงเครียด แม้จะสวมเสื้อผ้าครบทุกชิ้น แต่เพราะหมดสติไปนานเท่าไรไม่รู้ ก็ทำให้กณิการ์รู้สึกสะอิดสะเอียนตัวเองจนอยากจะอาเจียน เธอกำอกเสื้อตัวเองแน่น มือสั่น ตัวสั่น น้ำตาคลอเต็มหน่วยตา
“หรือว่า
