“โทษที ผมละเมอ”
เขาบอก ก่อนจับต้นแขนหมายจะดันตัวเธอให้ลุกขึ้นจากตัวเขา หากแต่สีหน้าและแววตาของกณิการ์ที่ทั้งตื่นตระหนกทั้งตะลึงลาน ก็ทำให้แมทเทียรู้สึกหลากหลายปนกัน เขาเกือบจะขำเธออยู่แล้ว แต่...มันบ้ามากที่เขากลับรู้สึกว่าผู้หญิงที่ทำหน้าตาชวนขำคนนี้สวยสะดุดตาเหลือเกิน และผิวกายเนียนละเอียดนุ่มเย็นก็น่ากอดจนไม่อยากปล่อยเธอไป
มือหนายกขึ้นเกลี่ยพวงแก้มนุ่มละมุนอย่างหลงใหล ก่อนเลื่อนไปยังท้ายทอย และดึงศีรษะเธอให้ก้มต่ำลงมา โดยที่กณิการ์เองก็โอนอ่อนผ่อนตาม เหมือนเธอถูกสะกด ถูกจองจำ แต่หญิงสาวรู้ดีที่สุดว่าทั้งหมดทั้งมวลนั้นก็ด้วยความเต็มใจของเธอเอง
กณิการ์ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าถูกเขาจูบ หรือเธอเองที่ละเลียดชิมรสหวานจากริมฝีปากและปลายลิ้นอุ่นของเขา มือนุ่มลูบไปตามผิวแก้มสากมืออย่างอยู่ไม่สุข จนอีกฝ่ายครางชิดริมฝีปาก และดึงมือเธอออกจากการสำรวจตรวจตรา เขากุมมือเธอไว้ ก่อนดันตัวหญิงสาวขึ้นมองสบ
